Τη δική τους μάχη με τους κακοποιούς συνεχίζουν να δίνουν οι διευθυντές των σχολικών μονάδων του Βόλου όπου μετά την κατάργηση του θεσμού των σχολικών φυλάκων τα κρούσματα διαρρήξεων έχουν πολλαπλασιαστεί. Τα σχολικά συγκροτήματα τείνουν να μετατραπούν σε ξέφραγα αμπέλια επειδή η συγκυβέρνηση απέλυσε τους εργαζόμενους που φρόντιζαν ώστε να προφυλάσσεται ο εξοπλισμός και οι υποδομές των σχολικών μονάδων. Για να εξοικονομήσουν πόρους και να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη ροή των δόσεων από την τρόικα, πέταξαν στο δρόμο 100άδες υπαλλήλους και τώρα τα σχολεία όλων των βαθμίδων επιβαρύνονται με πολλαπλάσια χρηματικά ποσά για την αποκατάσταση των φθορών και την αναπλήρωση του ηλεκτρονικού εξοπλισμού που αρπάζουν οι διαρρήκτες. Το παράδειγμα των δημοτικών σχολείων του Βόλου όπου εισέβαλαν ανενόχλητες συμμορίες κακοποιών κατά τη διάρκεια της πασχαλινής περιόδου, είναι μια χαρακτηριστική ένδειξη για το μέγεθος ενός προβλήματος με σχεδόν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ξεπερνά ίσως και τα 70.000 ευρώ το εκτιμώμενο κόστος από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τις φωτογραφικές μηχανές και τα αποθεματικά των σχολικών επιτροπών που άρπαξαν οι διαρρήκτες – ακροβάτες από τι σχολικές μονάδες, στις οποίες έβαλαν στο στόχαστρο τους το διάστημα μεταξύ της Μ. Πέμπτης και της Δεύτερης ημέρας του Πάσχα. Ρισκάροντας ακόμη και τη σωματική τους ακεραιότητα, οι «ποντικοί» εισέβαλαν σε τουλάχιστον δέκα δημοτικά σχολεία του Βόλου και άρπαξαν ηλεκτρονικό εξοπλισμό που ήταν απαραίτητος για την εκπαίδευση των μαθητών. Το συνολικό ποσό που υπολογίζεται ότι φτάνει το ύψος της ζημιάς, αρκεί για να καλυφθούν τα ετήσια έξοδα μισθοδοσίας τριών τουλάχιστον σχολικών φυλάκων. Αντί το ελληνικό δημόσιο να φροντίσει για την ασφάλεια των σχολείων, τα αφήνει έρμαια στις ορέξεις των κακοποιών και την ίδια στιγμή ανακοινώνει την εφαρμογή ενός προγράμματος σπουδών προκειμένου να αλλάξει την εκπαιδευτική διαδικασία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Οι σχολικές κοινότητες διαπιστώνοντας ότι δεν πρέπει να περιμένουν πλέον τίποτα απολύτως από έναν μονίμως απόντα κρατικό μηχανισμό, έλαβαν τα μέτρα τους και εγκατέστησαν συστήματα συναγερμού για την προστασία των σχολικών μονάδων. Η περίπτωση του 1ου ΣΕΚ Ν. Ιωνίας είναι χαρακτηριστική του τρόπου που αντιλαμβάνονται πλέον οι καθηγητές και οι μαθητές τους την ασφάλεια στο σχολικό περιβάλλον. Χάρις την επιστημονική επάρκεια των εκπαιδευτικών, την όρεξη των μαθητών και το μεράκι κάποιων γονέων, εγκαταστάθηκε ένα πρωτοποριακό σύστημα συναγερμού που καλύπτει το σχολείο ολόκληρο το 24ωρο και έχει αρχίσει ήδη να αποδίδει αποτελέσματα καθώς κάποιοι επίδοξοι διαρρήκτες που δεν γνώριζαν ότι το συγκεκριμένο σχολείο δεν είναι απροστάτευτο, τράπηκαν σε άτακτη φυγή όταν άρχισε να χτυπά ο συναγερμός, στο εργαστήρι των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Πόσα όμως σχολεία έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τα έξοδα μιας ανάλογης εγκατάστασης; Στο 1ο ΣΕΚ το κόστος καλύφθηκε από το πρότυπο φωτοβολταϊκό πάρκο που λειτουργεί στην ταράτσα του σχολείου. Δυστυχώς η εν λόγω σχολική κοινότητα αντί να αξιοποιήσει τα έσοδα από τη λειτουργία του φωτοβολταϊκού δικτύου για την αναβάθμιση των παρεχόμενων σπουδών, τα ξόδεψε για την εγκατάσταση συστήματος συναγερμού. Η επιλογή της ήταν μονόδρομος από τη στιγμή που η θεσμοθετημένη πολιτεία έχει ρίξει το βάρος στα εικονικά πλεονάσματα και έχει αφήσει το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνία να βουλιάζει στο τέλμα της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης.
