Σε δυσάρεστες περιπέτειες με αβέβαιη κατάληξη κινδυνεύει να εμπλακεί το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας μετά την απόφαση του συμβουλίου διοίκησης να διεξαχθούν εκλογές για την ανάδειξη νέου πρύτανη στα τέλη Ιουνίου. Ενα μόλις χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων από τον κ. Μεσσήνη, έρχεται το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να γνωμοδοτήσει υπέρ της διενέργειας νέων εκλογών, εξαιτίας της συνταξιοδότησης του νυν πρύτανη στα τέλη Αυγούστου. Η επίμαχη γνωμοδότηση αναφέρει ρητά ότι ο εκάστοτε πρύτανης πρέπει να είναι εν ενεργεία καθηγητής, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ίσχυε την περασμένη χρονιά όταν και εκδόθηκε το ΦΕΚ διορισμού του κ. Μεσσήνη μέχρι και το 2016. Σε ένα κράτος – τραγέλαφο όπου οι νόμοι γίνονται λάστιχο και οι αποφάσεις της κεντρικής διοίκησης ερμηνεύονται κατά το δοκούν, όταν δεν αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού, η συγκεκριμένη εξέλιξη στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Αντίθετα οδηγεί σε έντονο προβληματισμό όχι μόνον όσους έχουν την ευθύνη για τη λειτουργία του ιδρύματος, αλλά πολύ περισσότερο τους εργαζόμενους και του φοιτητές που διαπιστώνουν ότι το νέο σύστημα διοίκησης δεν περπατάει. Τα πρώτα σημάδια φάνηκαν πριν από λίγους μήνες όταν απορρίφθηκε η πρόταση της συγκλήτου να ανανεωθούν οι θητείες των επτά αναπληρωτών πρυτάνεων. Το συμβούλιο διοίκησης εφαρμόζοντας το νόμο που ισχύει σε όλα σχεδόν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, διαφώνησε και τάχθηκε υπέρ της ανανέωσης της θητείας των τριών εκ των επτά αναπληρωτών. Αυτή η κόντρα οδήγησε στις πρώτες αρρυθμίες που είχαν σαν θύματα τους συμβασιούχους, οι οποίοι πέρασαν το Πάσχα απλήρωτοι.
Τώρα έρχεται η απόφαση για τη διενέργεια πρυτανικών εκλογών, ένα ζήτημα μείζονος σημασίας για το τοπικό πανεπιστημιακό ίδρυμα. Η σύγκλητος απορρίπτει την επίμαχη απόφαση, επικαλούμενη το ΦΕΚ διορισμού του σημερινού πρύτανη και το αδιέξοδο μεγαλώνει καθώς αν δεν βρεθεί λύση τότε από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο το Πανεπιστήμιο θεωρείται εξαιρετικά αμφίβολο αν θα λειτουργήσει.
Σε μια εποχή κατά την οποία αυξήθηκαν οι σχολές και κατά συνέπεια ο αριθμός των φοιτητών του, ενώ ανέκτησε το βηματισμό του σε ότι αφορά τις τρέχουσες οικονομικές του υποχρεώσεις, που απειλούσαν τη βιωσιμότητά του μέχρι και πριν από ένα χρόνο, τα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ δύο αυτόνομων – φαινομενικά – οργάνων θέτουν σε κίνδυνο την πορεία του ακαδημαϊκού ιδρύματος. Την ίδια στιγμή τρέχει η νέα προγραμματική περίοδος του ΕΣΠΑ όπου θα πρέπει να ενταχθούν για χρηματοδότηση μια σειρά έργων μείζονος σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστημίου, το οποίο ασφυκτιά από την έλλειψη υποδομών και ταυτόχρονα επιβαρύνεται οικονομικά με τεράστια ποσά για την ενοικίαση ιδιωτικών ακινήτων όπου στεγάζονται οι σχολές και τα τμήματα του. Αντί λοιπόν τα δύο όργανα διοίκησης του ιδρύματος να βρουν μια κοινή συνισταμένη για την ανάπτυξη του πανεπιστημίου, έχουν επιδοθεί σε μια άγονη αντιπαράθεση που μόνο δυσάρεστες συνέπειες επιφυλάσσει. Το νέο νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων θεσμοθετήθηκε προκειμένου να διασφαλιστεί η διαφάνεια, η ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων με σεβασμό στο συμφέρον των φορολογουμένων και η ανάπτυξη των πανεπιστημίων με γνώμονα την ουσιαστική παροχή γνώσεων στους φοιτητές. Τα μέχρι στιγμής δείγματα στο τοπικό ακαδημαϊκό ίδρυμα είναι απογοητευτικά και δημιουργούν αλγεινές εντυπώσεις για τις προοπτικές ενός θεσμού μείζονος σημασίας.
