Στα εφιαλτικά ποσοστά ανεργίας που καταγραφεί για τη Μαγνησία η ίδια η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, σβήνει οριστικά το παραμύθι του successstoryτης συγκυβέρνησης που προσπαθεί εδώ και μήνες να πείσει τους πολίτες ότι το κλίμα έχει αλλάξει και πως έχουν μπει οι βάσεις για την ανάπτυξη της χώρας. Μετά από μια τετραετία μνημονίων, περικοπών, πρωτοφανούς κοινωνικής βαρβαρότητας και χιλιάδων αυτοκτονιών, οι εμπνευστές των πολιτικών που βύθισαν τους Ελληνες στην απόγνωση κα την απελπισία, εξακολουθούν να επιμένουν ότι η χώρα μας βγαίνει από το τούνελ της υπανάπτυξης και μάλιστα πανηγυρίζουν για τα επιτεύγματά τους. Το ασύλληπτο 37,4% της ανεργίας στη Μαγνησία αποτυπώνει σε όλο του μέγεθος το κοινωνικό τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει μια περιοχή με συγκριτικά πλεονεκτήματα που δεν συναντώνται σε ολόκληρη τη χώρα. Δυστυχώς αυτά τα πλεονεκτήματα αποτελούν πλέον είτε στοιχεία σε πανεπιστημιακές μελέτες, είτε επιχειρήματα στη φαρέτρα του τοπικού πολιτικού προσωπικού, που όποτε θέλει να προβάλει τις προοπτικές ανάπτυξης της περιοχής αναφέρεται στις υφιστάμενες υποδομές. Αυτές οι υποδομές αφέθηκαν στην τύχη τους και το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό για μια ολόκληρη περιοχή.
Σχεδόν τέσσερις τους δέκα πολίτες της Μαγνησίας δεν έχουν δουλειά και την ίδια στιγμή ακούνε όλο απορία τους υποψηφίους των επερχόμενων τριπλών εκλογών που στηρίζονται από τη συγκυβέρνηση, να αναφέρονται σε υψηλά ποσοστά απορροφητικότητας των πόρων του ΕΣΠΑ, σε μελέτες και έργα που υλοποιήθηκαν στην περιοχή την τελευταία τετραετία, για μεγαλόπνοα σχέδια ανάπτυξης με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα και για τις προοπτικές εξόδου από την κρίση, που όπως εκτιμούν, έχει αρχίσει να διαμορφώνει το περίφημο successstory και σε τοπικό επίπεδο. Οσοι μετέρχονται αυτών των παλαιοκομματικών μεθόδων προεκλογικού αγώνα ας κοιτάξουν πρώτα στα μάτια τους χιλιάδες ανέργους, τους υποαπασχολούμενους, τους εργαζόμενους των 200 και 300 ευρώ, τους συναδέλφους τους που πληρώνονται στη χάση και στη φέξη, και στη συνέχεια ας προσπαθήσουν να τους πείσουν ότι δεν ζουν ένα απερίγραπτο εφιάλτη. Τα τρομακτικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την ανεργία στη Μαγνησία, αποδομούν μια άθλια προσπάθεια χειραγώγησης των πολιτών έτσι ώστε να αναγκαστούν να πιστέψουν ότι τα χειρότερα πέρασαν και πως στις επερχόμενες εκλογές οι πολιτικές δυνάμεις οι οποίες ευθύνονται για το σημερινό κατάντημα της χώρας πρέπει να τύχουν και πάλι της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων. Διαφορετικά έρχεται πολιτική αστάθεια, οικονομική αβεβαιότητα και κοινωνική έκρηξη. Όλα αυτά δηλαδή που ζούμε στον μέγιστο βαθμό από το 2010 μέχρι σήμερα. Η μοναδική διαφορά είναι ότι όλο αυτό το διάστημα τα μέτρα και οι αποφάσεις τους ενάντια στα συμφέροντα του λαού περνούσαν σχεδόν αδιαμαρτύρητα, ενώ στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση υπερίσχυσαν ο φόβος και η τρομοκρατία των κεντρικών ΜΜΕ για πιθανό κοινωνικό και οικονομικό Αρμαγεδδώνα, σε περίπτωση που το αποτέλεσμα της κάλπης δεν ήταν αρεστό στους δανειστές.
Αυτή τη φορά δεν υπάρχουν δικαιολογίες για κανένα. Η κρίση βαθαίνει, το τέρας της ανεργίας γιγαντώνεται και όσοι υποστηρίζουν ότι ξημερώνει ενώ επικρατεί ακόμη πυκνό σκοτάδι, απλά εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα και τα συμφέροντα όσων υποστηρίζουν μανιωδώς τη συνέχιση εφαρμογής των ίδιων πολιτικών. Με την ανεργία στο 37.4%, ο Μαγνησιώτης δεν πρέπει να περιμένει απολύτως τίποτα από όλους αυτούς. Από τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της καταστροφής του.
