Μια απερίγραπτη κατάσταση που παραπέμπει στους ανεπανάληπτους παραλογισμούς του νεοελληνικού γραφειοκρατικού συστήματος λειτουργίας του δημοσίου, κοντεύει να παγιωθεί στον ΕΟΠΥΥ και στο Βόλο. Η κατάσταση αυτή ταλαιπωρεί αφάνταστα τους ασφαλισμένους αλλά και τους υπάλληλους, ορισμένοι εξ αυτών βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα. Πρόκειται για εργαζόμενους του νέου φορέα οι οποίοι όχι μόνο δεν έχουν αρμοδιότητες αλλά ούτε καν μια ξεκάθαρη εργασιακή σχέση με τον μεγαλύτερο φορέα ασφάλισης της χώρα μας. Εδώ και ένα μήνα πηγαίνουν καθημερινά στη δουλειά τους, δίχως όμως να έχουν ουσιαστικό αντικείμενο εργασίας. Απλά παραλαμβάνουν τα αιτήματα των ασφαλισμένων για παροχές υγείας αλλά αδυνατούν να τα διεκπεραιώσουν καθώς δεν έχει αποσαφηνιστεί το νομοθετικό πλαίσιο εργασίας τους. Ετσι σωρεύονται υποθέσεις που ουδείς γνωρίζει πότε θα προχωρήσουν προκειμένου να πληρωθούν από το ασφαλιστικό τους ταμείο οι χιλιάδες ενδιαφερόμενοι. Αυτές οι αρρυθμίες άρχισαν αν καταγράφονται μόλις δημιουργήθηκε ο ΕΟΠΥΥ, ο οποίος διαδέχθηκε το ΙΚΑ, έναν ασφαλιστικό φορέα με τεράστια λειτουργικά προβλήματα αλλά και ζητήματα διαφάνειας.
Η βασική φιλοσοφία σύστασης του Ενιαίου Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας ήταν η καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων με το μικρότερο δυνατό κόστος για το κράτος. Η προτέρα κατάσταση με τις ανεξέλεγκτες δαπάνες και τις ατέλειωτες ουρές των ασφαλισμένων δεν μπορούσε να συνεχισθεί. Ωστόσο το διάδοχο σχήμα, δύο ολόκληρα χρόνια μετά τη δημιουργία του, όχι μόνο δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις αρχικές προσδοκίες αλλά εξακολουθεί να λειτουργεί πάνω σε ένα ανεπαρκές και πολυδαίδαλο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο ταλαιπωρεί τους πολίτες και απαξιώνει το ρόλο του κορυφαίου ασφαλιστικού φορέα της χώρας. Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν εργαζόμενοι που παραμένουν χωρίς αντικείμενο εργασίας σε έναν οργανισμό με τεράστιο φόρτο δουλειάς και ελλιπές μόνιμο προσωπικό. Ταυτόχρονα οδηγούνται σε απόλυση σχεδόν 200 υπάλληλοι του που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα πριν από ένα χρόνο σχεδόν. Δεκάδες συνάδελφοί τους παραμένουν σε καθεστώς εργασιακής αβεβαιότητας και όσο εκκρεμεί η διασαφήνιση των αρμοδιοτήτων τους, τόσο θα επιτείνεται το πρόβλημα και για τους ίδιους αλλά και για τους ασφαλισμένους.
Οι φωνές που αντιμετώπισαν με έντονο σκεπτικισμό το αρχικό εγχείρημα διάλυσης του ΙΚΑ και σύστασης του ΕΟΠΥΥ, δικαιώνονται σήμερα απολύτως καθώς το νέο σύστημα δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά το τερατούργημα του μνημονιακού υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου που παρέλαβε ο Αδωνις Γεωργιάδης και του έδωσε τη χαριστική βολή. Χωρίς να υπάρχει ένα ξεκάθαρο σχέδιο για τη λειτουργία του καινούργιου φορέα, διαλύθηκε το προηγούμενο σχήμα και σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα απίστευτο κουβάρι προβλημάτων τα οποία όσο περνά ο καιρός τόσο περιπλέκονται. Και δεν είναι μόνο η λειτουργία υπηρεσιών όπως οι παροχές στο Βόλο. Στις Σποράδες οι αντίστοιχες υπηρεσίες έχουν διαλυθεί, ενώ οι έλεγχοι για την πάταξη της εισφοροδιαφυγής και της «μαύρης» εργασίας δεν γίνονται στην ουσία λόγο έλλειψης προσωπικού και μέσων. Πριν από τέσσερα χρόνια οι μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησαν στόχευαν στην περιστολή δαπανών σε ένα διάτρητο σύστημα. Από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει ένα σημαντικό οικονομικό νοικοκύρεμα αλλά στον νευραλγικό τομέα της εύρυθμης λειτουργίας ενός φορέα που εξυπηρετεί σχεδόν 4,5 εκατομμύρια ασφαλισμένους, τα αποτελέσματα θα αργήσουν πολύ να φανούν, αν φανούν ποτέ.
