Αγανακτισμένους, αναστατωμένους και εξοργισμένους με το ελληνικό δημόσιο και τις δαιδαλώδεις διαδικασίες του, που έχουν φτιαχτεί για να ταλαιπωρούν τους πολίτες, βρίσκει και η φετινή θερινή περίοδος τους δεκάδες καταστηματάρχες εστίασης στο παραλιακό μέτωπο της Αγριάς. Φέτος βρίσκονται ξανά στο μάτι του κυκλώνα μετά από καταγγελία για την ηλεκτροδότηση των τραπεζοκαθισμάτων των επιχειρήσεων τους, δίπλα στη θάλασσα. Μια πρακτική που εφήρμοζαν για χρόνια χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, βρίσκεται το φετινό καλοκαίρι στο στόχαστρο υπηρεσιών όπως η ΔΕΗ, που απειλεί με πρόστιμα και διακοπές στην ηλεκτροδότηση καταστημάτων τα οποία περιμένουν πως και πως τη θερινή περίοδο. Οι επαγγελματίες είναι στα κάγκελα και προετοιμάζονται για δυναμικές αντιδράσεις σε περίπτωση που δεν λυθεί το ζήτημα με ήπιο τρόπο. Τα τελευταία 24ωρα παρατηρείται κινητικότητα στο θέμα, μετά την παρέμβαση της αντιπεριφερειάρχη Μαγνησίας σε δύο υπουργεία(!), για να επιλυθεί ένα πρόβλημα 25 περίπου επιχειρήσεων εστίασης. Ένας μηχανισμός δημόσιων υπηρεσιών και ένα σύστημα διοίκησης σε τοπικό επίπεδο, αδυνατούν να συνεργαστούν και να δώσουν απαντήσεις στους επαγγελματίες οι οποίοι αγωνιούν για το μέλλον των επιχειρήσεων τους. Στην Ελλάδα του 2014 με τις πολυδιαφημισμένες μεταρρυθμίσεις στο τερατώδες, από πλευράς γραφειοκρατίας, ελληνικό δημόσιο και ενώ έχουν εξαγγελθεί μια σειρά από παρεμβάσεις για την απλούστευση μιας σειράς πολυδαίδαλων διαδικασιών, απαιτείται η σύμφωνη γνώμη δύο υπουργών για το αυτονόητο. Αν δηλαδή θα ηλεκτροδοτούνται κατά τη διάρκεια της νύχτας τραπεζοκαθίσματα σε ένα παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο! Διαφορετικά, θα πρέπει οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων να τοποθετήσουν κεριά στα τραπέζια και να εφοδιάσουν με φακούς τους πελάτες και τα γκαρσόνια! Πρωτοφανείς καταστάσεις απίστευτης φαιδρότητας, σε μια χώρα που επενδύει στην τουριστική ανάπτυξη και ποντάρει για την ανάκαμψη της κατεστραμμένης οικονομίας της, στην προσέλκυση τουριστών. Αυτός ο παραλογισμός δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη χώρα που υποτίθεται ότι προσδοκά ότι ο τριτογενής τομέας της οικονομίας θα της δώσει ώθηση και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.
Η περίπτωση της Αγριάς και των επιχειρήσεων εστίασης που δραστηριοποιούνται εκεί, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μεμψιμοιρίας και κακομοιριάς. Η περιοχή παραδίδει κάθε καλοκαίρι μαθήματα κοινωνικού κανιβαλισμού, με τα θύματα να είναι γνωστά και τους θύτες να συνεχίζουν απτόητοι στο φαύλο κύκλο των ανώνυμων και επώνυμων καταγγελιών. Αυτό το έργο το βλέπουμε εδώ και τέσσερα χρόνια καθώς ανάλογες καταστάσεις καταγράφονται από το 2010, όταν ξεκίνησαν τα προβλήματα με την κτηματική υπηρεσία και τις εξωφρενικές διεκδικήσεις της περί αιγιαλού. Ακολούθησαν τα προβλήματα με το λιμεναρχείο και το δήμο Βόλου για την αδειοδότηση και τα στέγαστρα των παραλιακών καταστημάτων και φέτος προέκυψε ο τραγέλαφος με τη ΔΕΗ. Ολες αυτές οι γραφειοκρατικές περιπέτειες έχουν αναγκάσει τους επιχειρηματίες εστίασης να αποκτήσουν γερές νομικές γνώσεις ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν το παράλογο ελληνικό δημόσιο. Αντί να αφιερωθούν απερίσπαστοι στη δουλειά τους και στη βιωσιμότητα των καταστημάτων τους, ασχολούνται με νομικίστικα τερτίπια και υποπαραγράφους της δαιδαλώδους νομοθεσίας έτσι ώστε να προστατέψουν τις επιχειρήσεις τους από τον κάθε δικομανή αλλά και από τον κάθε ευθυνόφοβο γραφειοκράτη, ο οποίος αγνοεί την πραγματικότητα και φροντίζει για την αυστηρή τήρηση ακόμη και των παράλογων ή αναχρονιστικών νομοθετικών διατάξεων.
