Ενα απίστευτο κουβάρι αρμοδιοτήτων και γραφειοκρατικών διαδικασιών αναφορικά στο θέμα των αδειών του προσωπικού, αποκαλύπτει η πρόσφατη έφοδος των επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης σε συγκεκριμένες διευθύνσεις της περιφερειακής ενότητας Μαγνησίας, όπου διερευνάται το εξαιρετικά πιθανό ενδεχόμενο να μετέτρεψαν κάποιοι υπάλληλοι σε τετραήμερο ξεκούρασης, το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Οι επιθεωρητές επανήλθαν χθες και έκαναν φύλο και φτερό τις καταστάσεις με το προσωπικό της πρώην νομαρχίας μήπως και καταφέρουν να ξεκαθαρίσουν το τοπίο. Ακόμη και σήμερα, μετά από τέσσερα χρόνια μνημονίων που έφεραν τα πάνω κάτω σε κάθε τομέα της ζωής μας, εξακολουθεί να υφίσταται ένα εξαιρετικά ομιχλώδες σκηνικό αναφορικά στον τρόπο καταγραφής των απουσιών στις διευθύνσεις της περιφερειακής ενότητας. Αντί να υπάρχει μια ενιαία κατάσταση όπου αναγράφονται καθημερινά οι απόντες και οι παρόντες υπάλληλοι, η κάθε διεύθυνση συγκεντρώνει τα δικά της στοιχεία, τα οποία αποστέλλονται στη συνέχεια στη διεύθυνση προσωπικού και ακολούθως στον πολιτικό προϊστάμενο. Και σε αυτό το επίπεδο ωστόσο τα πράγματα είναι μπερδεμένα καθώς η θεματική αντιπεριφερειάρχης δηλώνει αναρμόδια και ο περιφερειάρχης δείχνει τον άσπονδο εχθρό του, τον χωρικό αντιπεριφερειάρχη, που έχει απολέσει τις περισσότερες αρμοδιότητές του και υποστηρίζει ότι μόνον οι διευθυντές της πρώην νομαρχίας έχουν σαφή εικόνα για τις παρουσίες και τις απουσίες του προσωπικού. Την ίδια στιγμή οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι του κλάδου τηρούν ουδέτερη στάση αναμένοντας το πόρισμα των επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης ενώ καταδικάζουν κάθε περίπτωση «κοπανατζή» συναδέλφου τους. Αυτό βεβαίως είναι το αυτονόητο. Δηλαδή πώς έπρεπε να αντιδράσουν; Επικροτώντας τη στάση του και καλύπτοντας τις πιθανές αδικαιολόγητες απουσίες από την υπηρεσία;
Ολο αυτό το σκηνικό αποδεικνύει ότι ελάχιστα άλλαξαν στην Ελλάδα μετά τον Αρμαγεδδώνα των μνημονίων που υποτίθεται ότι θα ανασυγκροτούσαν μεταξύ άλλων και το υπό διάλυση δημόσιο σύστημα διοίκησης. Σε ότι αφορά τις νοοτροπίες διευθυντών και υπαλλήλων έχουμε την αίσθηση ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως. Παρά το διασυρμό του κλάδου μέσα από καταιγιστικές αποκαλύψεις αναφορικά σε επίορκους, υπάλληλους – φαντάσματα και ανεπαρκείς υπαλλήλους, υπάρχουν ακόμη και σήμερα αρκετοί αμετανόητοι που συνεχίζουν να λειτουργούν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Σαν να μη διασύρθηκε ο κλάδος τους, σαν να μη μάτωσε ο ιδιωτικός τομέας με τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους και απλήρωτους εργαζομένους.
Η περίπτωση των υπαλλήλων της περιφερειακής ενότητας Μαγνησίας που απουσίαζαν κατά τη διάρκεια της εφόδου των επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης, θα ξεκαθαρίσει αργά ή γρήγορα και θα φανεί αν υπήρχαν την περασμένη Παρασκευή κοπανατζήδες ή όχι. Αυτό που θα αργήσει να φανεί -αν φανεί ποτέ- είναι η αλλαγή νοοτροπίας σε ένα ολόκληρο σύστημα που ταλαιπώρησε και συνεχίζει να ταλαιπωρεί τη χώρα. Οταν απαιτείται έφοδος ανώτερων κρατικών λειτουργών για να διαπιστωθεί αν οι υπάλληλοι μιας υπηρεσίας πηγαίνουν στη δουλειά τους ή όχι και όταν επικρατεί στη συνέχεια ένα απίστευτο αλαλούμ αρμοδιοτήτων ώστε να ξεκαθαρίσει, αρκετά 24ωρα μετά την έφοδο, ποιος απουσίαζε δικαιολογημένα και ποιος την είχε κοπανίσει, τότε δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες ότι θα διορθωθούν ποτέ κάποιες από τις στρεβλώσεις της δημόσιας διοίκησης. Το χειρότερο όλων είναι ότι αυτό το θόλο σκηνικό πλήττει την εικόνα και των ευσυνείδητων εργαζομένων.
