Το ξήλωμα του δικτύου ποδηλατοδρόμων που ξεκίνησε η απερχόμενη δημοτική αρχή, κλείνει οριστικά το κεφάλαιο ενός έργου που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στην κοινωνία του Βόλου και αποτέλεσε αντικείμενο δικαστικής διερεύνησης εξαιτίας των θεμάτων λειτουργικότητας και ασφάλειας που πρόεκυψαν για τους χρήστες του. Μέσα στους επόμενους τρεις με τέσσερις μήνες η εικόνα των ποδηλατοδρόμων – οχυρωματικών έργων που έχουμε στο μυαλό μας θα αποτελέσει οριστικό παρελθόν και στη θέση τους θα δημιουργηθεί ένα νέο δίκτυο με ήπιες τεχνικές παρεμβάσεις, που θα το καταστίσουν λειτουργικά και κυκλοφορικά κατάλληλο για τις ανάγκες μιας πόλης με χιλιάδες ποδηλάτες. Το μεγάλο ερώτημα είναι βεβαίως γιατί εξ αρχής δεν επελέγη ένας τρόπος κατασκευής του δικτύου ποδηλατοδρόμων που θα διασφάλιζε ότι η πόλη δεν θα ταλαιπωρούταν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, διακινδυνεύοντας παράλληλα την επιστροφή των κοινοτικών πόρων που διατέθηκαν για τον αρχικό σχεδιασμό. Το σχετικό κονδύλι ξεπερνούσε το ένα εκατομμύριο ευρώ, ωστόσο λόγω των αντιδράσεων που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια υλοποίησης του έργου, το τελικό φυσικό αντικείμενο δεν ξεπέρασε σε κόστος τα 230.000 ευρώ. Η απερχόμενη δημοτική αρχή μετά από μια δαιδαλώδη προσπάθεια παραλαβής του έργου και εκπόνησης μελέτης για τις βελτιωτικές παρεμβάσεις που υλοποιούνται αυτές τις ημέρες, αναγκάζεται να χρηματοδοτήσει το ξήλωμα των ποδηλατοδρόμων με ένα ποσό άνω των 200.000 ευρώ, όσο δηλαδή κόστισε το δίκτυο – έκτρωμα. Μόνο που τα χρήματα για τις αρχικές εργασίες τα πλήρωσε η Ευρωπαϊκή Ενωση ενώ τα χρήματα για το ξήλωμα και τη δημιουργία ενός δικτύου χωρίς κατασκευαστικές αστοχίες, τα πληρώνουν οι Βολιώτες.
Η υπόθεση έφτασε μέχρι τη δικαιοσύνη, η οποία απάλλαξε από το σύνολο των κατηγοριών τα πολιτικά πρόσωπα και τα υπηρεσιακά στελέχη που είχαν την ευθύνη για την κατασκευή του δικτύου ποδηλατοδρόμων. Ευτυχώς η απερχόμενη δημοτική αρχή τήρησε μέχρι κεραίας τις αρχικές της δεσμεύσεις για ριζικές παρεμβάσεις, χωρίς την κατάργηση του δικτύου ποδηλατοδρόμων, αλλά με την υλοποίηση μιας σειράς τεχνικών παρεμβάσεων που θα λύσουν τα σημερινά προβλήματα. Το δεύτερο θετικό στοιχείο είναι ότι δεν κινδυνεύει ο δήμος να επιστρέψει τα χρήματα που δαπανήθηκαν για τον αρχικό σχεδιασμό καθώς παρήλθαν οι σχετικές προθεσμίες που θέτει η Ε.Ε. όταν χρηματοδοτεί ανάλογα έργα.
Αυτό που μένει είναι η πικρή γεύση για την ευκαιρία που έχασε η πόλη προκειμένου να αποκτήσει ένα ολοκληρωμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων, το οποίο θα την καθιστούσε μοναδική σε ολόκληρη τη χώρα. Διότι ο αρχικός προϋπολογισμός του ενός εκατομμυρίου έφτανε και περίσσευε για να δημιουργηθεί ένα πρωτοποριακό δίκτυο χωρίς τις γνωστές κατασκευαστικές αστοχίες. Δυστυχώς οι περιοχές της Νέας Ιωνίας θα παραμείνουν εκτός του δικτύου καθώς τα χρήματα που μπορεί να διαθέσει ο δήμος σήμερα επαρκούν μόνο για το ξήλωμα του δικτύου σε δρόμους όπως η Φερών, η Γιαννιτσών, η Μεταμορφώσεως, η Ρήγα Φεραίου και η Πολιορκητού. Σε αυτά τα σημεία, τα υφιστάμενα «οχυρωματικά έργα» θα αντικατασταθούν από ήπιες παρεμβάσεις, όπως αυτές που έχουν υλοποιηθεί σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ας γίνει μάθημα το πάθημα των ποδηλατοδρόμων για τους μελλοντικούς σχεδιασμούς της πόλης. Το γνωστό «ράβε – ξήλωνε» των δημοσίων έργων πρέπει να λάβει τέλος άμεσα και όσοι διαχειρίζονται κρατικά ή κοινοτικά κονδύλια να σταματήσουν να συμπεριφέρονται με ανευθυνότητα.
