Οι σκηνές έντασης που καταγράφηκαν από τους δημοσιογράφους στο χθεσινό σεμινάριο επιμόρφωσης διευθυντών σχολικών μονάδων για την αξιολόγηση, ήταν ένα πρώτο δείγμα των όσων θα επακολουθήσουν από όσους αντιδρούν στη συγκεκριμένη διαδικασία, την οποία θεωρούν ως το δούρειο ίππο για την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων και την απόλυση χιλιάδων εκπαιδευτικών. Από τη μία ο διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που καλείται να εφαρμόσει τη σχετική εγκύκλιο, από την άλλη οι συνδικαλιστές της ΕΛΜΕ και οι καθηγητές που διαφωνούν με τον τρόπο αξιολόγησης και στη μέση οι διευθυντές των σχολικών μονάδων (όσοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση για το σεμινάριο), συνέθεταν χθες το πρωί ένα δυσάρεστο σκηνικό που επαναλαμβάνεται τις τελευταίες ημέρες σε πολλές διευθύνσεις εκπαίδευσης της χώρας.
Η αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών γίνεται, σύμφωνα με το υπουργείο, για την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου και την ανάδειξη του ρόλου του εκπαιδευτικού. Αυτό θεωρείται γενικόλογο και θεωρητικό από όσους αντιδρούν καθώς δεν έχουν καμία απολύτως εμπιστοσύνη σε ένα υπουργείο το οποίο πριν από ένα χρόνο ακριβώς, οδήγησε αρχικά σε διαθεσιμότητα και στη συνέχεια στην ανεργία 100άδες εκπαιδευτικούς μετά την κατάργηση μιας σειρά ειδικοτήτων στην επαγγελματική εκπαίδευση. Φέτος το ίδιο υπουργείο με άλλον πολιτικό προϊστάμενο, μετά τον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό, έχει αποφασίσει για την εφαρμογή ενός σχεδιασμού που αποτελεί αιτία πολέμου για τους εκπαιδευτικούς.
Σε άλλες εποχές όταν το κλίμα ήταν εντελώς διαφορετικό και υπήρχε το κατάλληλο κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον για να τρέξει η σχετική διαδικασία, κανένας πολιτικός φωστήρας δεν ανέλαβε την ευθύνη για την αξιολόγηση στην εκπαίδευση. Τώρα που βασική επιδίωξη των κυβερνώντων είναι να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το δημόσιο, ώστε να περιοριστούν οι δαπάνες, έρχεται να υλοποιηθεί ένας σχεδιασμός τον οποίο έχουν εκπονήσει ανυπόληπτα πολιτικά προσωπικά και απευθύνεται σε εργαζόμενους που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους προς το πολιτικό σύστημα. Μοιραία λοιπόν βαδίζουμε σε μια ανοικτή σύγκρουση δίχως προβλέψιμο αποτέλεσμα. Οι εκπαιδευτικοί δεν θα υποχωρήσουν ούτε στον ελάχιστο βαθμό και αναμένεται από Σεπτέμβριο που θα ξανανοίξουν τα σχολεία να διαδραματιστούν σκηνές απείρου κάλλους έξω από τα διδακτήρια.
Το πολιτικό προσωπικό που καλείται να υλοποιήσει τις κυβερνητικές αποφάσεις έχει χάσει προ πολλού την αξιοπιστία του και κατά συνέπεια το σύνολο σχεδόν των μέτρων που ψηφίζει η Βουλή ή που επιβάλλονται από τους δανειστές, αντιμετωπίζονται με καχυποψία και εχθρική διάθεση καθώς τις περισσότερες φόρες οδηγούν σε νέα δεινά το λαό. Καμία αξιολόγηση, σε κανένα σχολείο, καμιάς πολιτισμένης χώρας, δεν μπορεί να εφαρμοστεί υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν χθες στη διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Μαγνησίας. Κυβερνητικές αποφάσεις που επιφέρουν σαρωτικές αλλαγές σε ένα σύστημα το οποίο βρίσκεται σε πλήρη ακινησία για δεκαετίες, δεν μπορούν να εφαρμοστούν αν δεν υπάρχει μια ελάχιστη έστω συναίνεση. Για να γίνει αυτό πρέπει η μια πλευρά να πειστεί για τις προθέσεις της άλλης. Επειδή λοιπόν σε αυτή τη διαδικασία δεν υπάρχουν αγαθές προθέσεις, αλλά βασική επιδίωξη είναι η αναζήτηση τρόπων για περαιτέρω μείωση του δημοσίου τομέα, η σκληρή στάση των θιγόμενων αποτελεί αυτονόητη αντίδραση που θα έχει αποτέλεσμα αν υπάρξει μαζική αντίδραση σε ένα μέτρο το οποίο απέτυχε παταγωδώς σε χώρες όπως η Αμερική και η Αγγλία.
