Σε μια χώρα όπου οι συνταξιούχοι αναγκάζονται μέσα στο κατακαλόκαιρο να προχωρούν σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην περικοπή των συντάξεών τους, σίγουρα κάτι πάει στραβά. Σίγουρα η εικόνα που μας πλασάρουν για σταδιακή σταθεροποίηση της οικονομίας και έξοδο από το τούνελ της ύφεσης, είναι κάτι παραπάνω από επίπλαστη. Σίγουρα το παραμύθι του successstory έχει δράκο και μάλιστα πελώριο και με άγριες διαθέσεις. Σίγουρα οι αλλαγές σε πρόσωπα και αρμοδιότητες κατά τον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό είχαν μια έντονη δόση επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού. Σίγουρα οι ανακοινώσεις για εξυγίανση του δημόσιου τομέα και των ασφαλιστικών ταμείων μέσα από μέτρα όπως αυτό για τις επικουρικές συντάξεις, χρήζουν δεύτερης ίσως και τρίτης ανάγνωσης προκειμένου οι άμεσα ενδιαφερόμενοι να αποκωδικοποιήσουν τις άριστα καμουφλαρισμένες παγίδες που τους περιμένουν. Οι χιλιάδες συνταξιούχοι που ξεσηκώθηκαν χθες και μετείχαν σε μια εντυπωσιακή κινητοποίηση στο κέντρο της πρωτεύουσας ενάντια στις νέες περικοπές των συντάξεων τους, δεν είχαν καμιά απολύτως διάθεση να διανύσουν 100άδες χιλιόμετρα στην εθνική οδό με θερμοκρασίες καύσωνα. Δεν αποφάσισαν ξαφνικά να αφήσουν τη θαλπωρή του σπιτιού και της οικογένειάς τους και να διαμαρτυρηθούν για αποφάσεις που υποβαθμίζουν τα κυβερνητικά στελέχη. Οι μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις από τον ερχόμενο μήνα ανοίγουν ένα φαύλο κύκλο περικοπών που μπορεί να οδηγήσει μέχρι και στην κατάργησή τους, από τη στιγμή που δεν εξαρτάται αν θα καταβληθεί η επικουρική σύνταξη από τις εισφορές του κάθε ασφαλισμένου αλλά από τα αποθεματικά του ταμείου του. Ως γνωστόν αυτά τα αποθεματικά έχουν λεηλατηθεί πολλάκις κατά το παρελθόν. Τη μια φορά οι κόποι και ο ιδρώτας των ασφαλισμένων αποτέλεσε αντικείμενο τζόγου υψηλότατου ρίσκου από κάποιους χαρτογιακάδες με υπουργικά χαρτοφυλάκια που μονίμως παραμένουν στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης. Την άλλη τα αποθεματικά κουρεύτηκαν στο πλαίσιο της προσπάθειας να αποφευχθεί η χρεοκοπία της χώρας και να διασωθούν οι διεθνείς τοκογλύφοι. Μια ο ένας, μια ο άλλος τα χρήματα τελείωσαν και τώρα το μάρμαρο καλείται να πληρώσει αυτός που δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη για το πώς διαχειρίστηκαν τα χρήματα του αυτοί που υποτίθεται ότι έπρεπε να τα διαφυλάττουν ως κόρη οφθαλμού. Οι ψυχρές ανακοινώσεις των κυβερνητικών στελεχών για ανάγκη περαιτέρω μείωσης των επικουρικών συντάξεων επειδή τα ταμεία δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να ανταποκριθούν σε αυτή τους την υποχρέωση, δε σημαίνουν τίποτα για τον συνταξιούχο που για 10ετίες έβλεπε τις κρατήσεις στις αποδοχές του και λάμβανε τη διαβεβαίωση ότι αυτά τα χρήματα θα του επιστραφούν όταν έρθει η ώρα της συνταξιοδότησης.
Οι κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα στην καρδιά του καλοκαιριού αποτελούν μονόδρομο για τους συνταξιούχους που κατά το παρελθόν έγιναν δεκτοί στα κυβερνητικά κτήρια με δακρυγόνα, γκλοπς και κλωτσιές. Η πρόσφατη άνανδρη επίθεση των αστυνομικών κατά των καθαριστριών του υπουργείου οικονομικών προϊδεάζει για την υποδοχή που ετοιμάζει το αστυνομοκρατούμενο κράτος σε έναν ακόμη δοκιμαζόμενο κλάδο Ελλήνων πολιτών.
Ο αγώνας τους δεν γίνεται μόνο για τους ίδιους και την προστασία των ήδη πετσοκομμένων συντάξεών τους, αλλά πρωτίστως για τις επόμενες γενιές που θεωρείται εξαιρετικά αμφίβολο αν θα συνταξιοδοτηθούν ή αν θα λάβουν, στην καλύτερη περίπτωση, σύνταξη ίση με το φιλοδώρημα των 360 ευρώ που εγγυάται όλο καμάρι το απερίγραπτο κοινωνικό μας κράτος.
