Η αδιαφορία της πολιτείας, η ανικανότητα των εκάστοτε διοικήσεων και η αδράνεια τόσο των θεσμοθετημένων οργάνων της πόλης, όσο και των λεγόμενων φιλανθρώπων, έχουν οδηγήσει το Γηροκομείο στο χείλος του αφανισμού.
Ένα από τα ιστορικότερα ιδρύματα της Θεσσαλίας και όχι μόνο, έχει περιέλθει σε ένα άνευ προηγουμένου αδιέξοδο, με τους εργαζόμενους να είναι απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο και τους γέροντες που φιλοξενεί να μη γνωρίζουν τι τους ξημερώνει. Χωρίς διοίκηση εδώ και ένα μήνα και με τα χρέη προς το προσωπικό και τα ασφαλιστικά ταμεία να έχουν μετατραπεί σε πραγματική θηλιά, το μέλλον του Γηροκομείου μοιάζει κάτι παραπάνω από δυσοίωνο. Το ΙΚΑ στο οποίο οφείλονται 100άδες χιλιάδες ευρώ από μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές των πενήντα εργαζομένων, είναι έτοιμο να αρπάξει οποιοδήποτε χρηματικό ποσό εισρεύσει στα ταμεία του ιδρύματος.
Το ποσό που οφείλουν στο Γηροκομείο τα ασφαλιστικά ταμεία, μπορεί και να φτάνει το μισό εκατομμύριο ευρώ. Αυτή ήταν η κύρια αιτία για τη σημερινή κατάρρευση του ιδρύματος, καθώς δεν κατέστη δυνατόν να διεκδικηθούν και να καταβληθούν αυτά τα χρήματα, έτσι ώστε να αρχίσει να πληρώνεται το προσωπικό. Το τελευταίο, που έχει αναπτύξει προσωπική σχέση με τον κάθε έναν από τους 75 γέροντες που φιλοξενούνται στο ίδρυμα, έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια των αντοχών του. Χαρακτηριστικά, πρέπει να αναφέρουμε ότι στη χθεσινή κινητοποίηση έξω από το Γηροκομείο δεν έδωσαν το παρών αρκετοί εργαζόμενοι οι οποίοι αδυνατούσαν να πληρώσουν το εισιτήριο του λεωφορείου προκειμένου να μεταβούν στο ίδρυμα! Απερίγραπτες καταστάσεις, σε μια πόλη με τεράστια κοινωνικά προβλήματα και ακόμη μεγαλύτερο έλλειμμα πολιτικών πρωτοβουλιών έτσι ώστε να στηριχθούν συνάνθρωποι μας που βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού. Την ίδια στιγμή παρατηρούμε μια οριακή κινητικότητα μεταξύ περιφερειακής ενότητας Μαγνησίας και Μητρόπολης Δημητριάδος για τον ορισμό προσωρινής διοίκησης, η οποία θα αναλάβει να τρέξει όλα εκείνα τα ζητήματα που έχουν βαλτώσει και έχουν οδηγήσει το Γηροκομείο στο σημερινό αδιέξοδο. Ήδη ορίστηκαν τα τρία από τα πέντε μέλη που απαιτούνται, ενώ ουδείς γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι αναφορικά στα δύο μέλη που πρέπει να ορίσει ο δήμος Βόλου. Η αλήθεια είναι πως ο δήμος και οι κοινωνικές του υπηρεσίες απέχουν παντελώς, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, από την όποια προσπάθεια σωτηρίας του ιδρύματος. Είμαστε σίγουροι ότι δεν αποτελεί επιλογή της δημοτικής αρχής να αφήσει το Γηροκομείο στη μοίρα του, αλλά ότι η καθυστέρηση στον ορισμό των εκπροσώπων του δήμου στο προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο του ιδρύματος, είναι ένα ζήτημα διαδικαστικό που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Στα πρόσωπα των εργαζομένων αποτυπώνεται ανάγλυφα όχι μόνο η αγωνία για το εργασιακό τους μέλλον και τα δεδουλευμένα 11 μηνών που τους οφείλονται, αλλά και η έντονη ανησυχία τους για την τύχη των γερόντων, οι οποίοι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για αξιοπρεπή διαβίωση στα τελευταία χρόνια της ζωής τους, σε ένα φορέα δίχως «αύριο». Πέρα από όλα αυτά, εκείνο που προκαλεί μεγάλα ερωτηματικά είναι η στάση των ακριβοθώρητων φιλανθρώπων του Βόλου που βομβαρδίζουν τις κοσμικές στήλες των εφημερίδων και των περιοδικών με την «πλούσια δράση τους». Στην προκειμένη περίπτωση έχουν επιλέξει μια σιωπή, η οποία δεν δικαιολογεί το θόρυβο τον οποίο προκαλούν, όταν δεν υλοποιείται κάποια δωρεά τους όπως οι ίδιοι επιθυμούν…
Ενα από τα ιστορικότερα ιδρύματα της Θεσσαλίας και όχι μόνο, έχει περιέλθει σε ένα άνευ προηγουμένου αδιέξοδο με τους εργαζόμενους να είναι απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο
