Αναυρος καλοκαίρι 1925

αναυρος-καλοκαίρι-1925-481114

ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΚΜΙΣΘΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛΑΖ

Από τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα και για τρεις και πλέον δεκαετίες η πλαζ του Αναύρου υπήρξε στο Βόλο η μοναδική οργανωμένη και εξοπλισμένη παραλία για τα θαλάσσια μπάνια, που όπως είναι γνωστό, τότε πραγματοποιούνταν με συγκεκριμένους κανόνες από τις χαρακτηριστικές υπερθαλάσσιες καμπίνες, χωριστά για τα δύο φύλα και κάτω από την αυστηρή εποπτεία οργάνων της αστυνομίας ή του λιμενικού, αλλά και υπαλλήλου της πλαζ, αποτρέποντας τον συγχρωτισμό. Η οργανωμένη λουτρική επιχείρηση εκτός από τις απαραίτητες για τα μπάνια εγκαταστάσεις (καμπίνες, λουτήρες, βατήρες για βουτιές κα.) διέθετε και πλήρες καφεστιατόριο όπου ο καθένας ανεξάρτητα από την «λήψη λουτρού» μπορούσε ν’ απολαύσει τον καφέ, το ποτό ή το φαγητό του σ’ ένα ελκυστικό παραθαλάσσιο περιβάλλον. Για την είσοδο, βέβαια, στον χώρο της πλαζ καταβαλλόταν εισιτήριο – γνωστό και ως «δικαίωμα λουτρού» – το οποίο ενίοτε χαρακτηριζόταν υπερβολικό γιατί αν συνυπολογίζονταν και τα έξοδα μετάβασης κι επιστροφής το συνολικό ποσό απέβαινε αποτρεπτικό για οικογένειες περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων.

***

Ο χώρος της πλαζ Αναύρου, αυστηρά οριοθετημένος, εκμισθώνονταν από την Οικονομική Εφορία Βόλου, σε κάποιον επιχειρηματία που πλειοδοτούσε κατά τη διάρκεια της σχετικής δημοπρασίας. Για τη συμμετοχή στην παραπάνω διαδικασία επιβάλλονταν συγκεκριμένες εγγυήσεις που ανακοινώνονταν από τον εκμισθωτή φορέα, ώστε ν’ αποτρέπεται η παρουσία τυχόν αφερέγγυων προσώπων. Ο πλειοδοτών όφειλε να εκπληρώσει και συγκεκριμένες υποχρεώσεις, πέρα από την συμφωνημένη καταβολή του μισθώματος, όπως διάφορες συντηρήσεις, επισκευές και άλλες βελτιωτικές παρεμβάσεις στο χώρο και τις εγκαταστάσεις της πλαζ. Οι πλειοδοτικοί διαγωνισμοί για την εκμίσθωση της επιχείρησης κάποιες φορές δεν τελεσφορούσαν και γι’ αυτό επαναλαμβάνονταν με νέες τιμές εκκίνησης, προφανώς γιατί δεν υπήρχε ενδιαφέρον ή τα ποσά θεωρούνταν υψηλά. Δεν αποκλείονταν και η σκόπιμη αποχή των ενδιαφερόμενων, ώστε να μειωθεί το τίμημα του ενοικίου. Αυτό όμως που συνέβη το Καλοκαίρι του 1923, φαίνεται ιδιαίτερο, μιας και χρειάστηκαν τέσσερις επαναλήψεις της «δημοπρασίας» σε μια κατάσταση που κράτησε ως τα τέλη Ιουλίου, ίσαμε να ολοκληρωθεί η εκμίσθωση της πλαζ του Αναύρου!

Μέσα από δημοσιεύματα (ανακοινώσεις, ειδήσεις, σχόλια) της εφ. Ταχυδρόμος ας παρακολουθήσουμε αυτή την πρωτόγνωρη πιθανόν διαδικασία, που προκάλεσε αρνητικό κλίμα στην κοινωνία του Βόλου, αφού ο κόσμος δεν είχε πού να πάει για μπάνιο. Ακόμη τότε απαγορεύονταν τα ελεύθερα, μικτά μπάνια στις διάφορες ακρογιαλιές.

***

Στα 1923 είχε λήξει η προηγούμενη σύμβαση της ενοικίασης της πλαζ και έπρεπε να δημοπρατηθεί εκ νέου ώστε να λειτουργήσει άμεσα.

Η σχετική ανακοίνωση της Οικονομικής Εφορίας Βόλου ενημερώνει για την ημέρα που θα διενεργούνταν η δημοπρασία, αλλά και τις εγγυήσεις που έπρεπε να καταθέσουν οι υποψήφιοι μισθωτές:

«Τα λουτρά Αναύρου.

Την προσεχή Κυριακήν 13 Μαΐου ε.ε. ενεργηθήσεται δημοπρασία πενταετούς ενοικιάσεως των εν Βόλω θαλασσίων λουτρών Αναύρου. Οι επιθυμούντες να πλειοδοτήσωσιν υποχρεούνται να παρουσιάσωσι κατά την δημοπρασίαν ή πιστοποιητικά της αρμοδίας Δημοτικής αρχής περί του είδους και της αξίας της ακινήτου περιουσίας των και πιστοποιητικά του αρμοδίου υποθηκοφύλακος, ότι τα κτήματα ταύτα είναι ελεύθερα παντός βάρους υποθήκης κλπ. ή γραμμάτιον παρακαταθέσεως παρά ΔημοσίωΤαμείω ποσού ίσου προς το όγδοον της προσφοράς. Ενοικιαστής δε γενόμενος, ποσόν ίσον προς το τέταρτον του ενοικίου, ή ίσης αξίας χρεώγραφα εθνικών δανείων ή ανεγνωρισμένων Τραπεζών». (10/5/1923).

Όπως φαίνεται, ο πλειοδοτικός διαγωνισμός δεν είχε αποτέλεσμα, γι’ αυτό και θα επαναλαμβάνονταν δύο εβδομάδες αργότερα σύμφωνα με τη νέα ανακοίνωση της Οικονομικής Εφορίας Βόλου:

«Περί εκδικάσεως Λουτρών Αναύρου.

Δοθείσης ανωτέρας προσφοράς εκ δραχμών εκατόν πέντε χιλιάδων δια την πενταετή ενοικίασιν των λουτρών Αναύρου, επαναλαμβάνεται η δημοπρασία την 28ηνΜαίουε.ε.ημέρανΔευτέραν.

(Εκ του γραφείου της Οικονομικής Εφορίας Βόλου)». (26/5).

Και πάλι όμως δεν τελεσφόρησε η διαδικασία με επακόλουθο νέο ορισμό ημερομηνίας. Το ζήτημα αρχίζει να προβληματίζει και να συζητιέται έντονα, καθώς το Καλοκαίρι είχε ξεκινήσει και η πλαζ του Αναύρου παρέμενε κλειστή.

Δικαιολογημένο λοιπόν το παρακάτω οξύ σχόλιο στη στήλη «Επίκαιρα»:

«Τα λουτρά.

Νέα λοιπόν δημοπρασία δια τα λουτρά του Αναύρου, διότι, λέει, εδόθημεγαλειτέρα προσφορά. Αλλά η δουλειά αυτή ενδεχόμενον να εξακολουθήση καθ’ όλην την διάρκειαν του θέρους. Τι θα γίνη λοιπόν; Θα διενεργούνται δημοπρασίαι; Και ο κόσμος θα μένη άπλυτος; Εάν υπάρχη τοιαύτη διάθεσις, επαναλήψεως δηλαδή δημοπρασιών, τότε τουλάχιστον ας δηλωθή δια να λάβη ο καθένας τα μέτρα του. Αλλά είνε, νομίζομεν, καιρός να λήξη η υπόθεσις των λουτρών Αναύρου και επιβάλλεται η δημοπρασία της Κυριακής να είνετελειωτική». (31/5).

Η τρίτη στη σειρά δημοπρασία για την εκμίσθωση της πλαζ του Αναύρου ορίστηκε για την Κυριακή 10 Ιουνίου σύμφωνα με τη νέα ανακοίνωση της εφορίας.

Τώρα δίνεται η δυνατότητα όχι μόνο για πενταετή, αλλά και για δεκαετή ενοικίαση:

«Λουτρά Αναύρου.

Η Οικονομική Εφορία μας απέστειλε προς δημοσίευσιν τα κάτωθι:

«Την Κυριακήν 10ην Ιουνίου ε.ε. η δημοπρασία περί ενοικιάσεως των λουτρών Αναύρου επαναλαμβάνεται δια πενταετή και εκ παραλλήλου δια δεκαετή περίοδον. Οι επιθυμούντες να πλειοδοτήσωσι οφείλουσι, ελλείψει χρηματικών εγγυήσεων να προσαγάγωσι δια την δεκαετήν ενοικίασιν κατά την δημοπρασίαν γραμμάτιον παρακαταθέσεως παρά Δημοσίω Ταμείω δραχμών οκτώ χιλιάδων είτε εις χρήματα είτε εις χρεώγραφα Εθνικών δανείων ή αναγνωρισμένων εν Ελλάδι Τραπεζών, υπολογιζομένης της αξίας αυτών επί τη τρεχούση αγοραία τιμή κατά την ημέραν της καταθέσεως». (9/6).

Την ίδια μέρα στη στήλη «Επίκαιρα» παρατίθεται πάλι καυστικό σχόλιο για την κατάσταση που δείχνει να έχει βαλτώσει.

Ο καιρός περνάει και κανένας δεν γνωρίζει πότε θα λειτουργήσει η πλαζ:

«Δεν θα διστάσωμεν.

Η δημοπρασία δια την ενοικίασιν των λουτρών Αναύρου επαναλαμβάνεται αύριον. Θέλομεν να πιστεύωμεν, ότι δεν πρόκειται να παρουσιασθούν απρόοπτα, ως εκείνα που εσημειώθησαν την άλλην φοράν, καθ’ ην την τελευταίαν στιγμήν προσετέθη εις τα πρακτικά της δημοπρασίας και όρος υποχρεώνων τον ενοικιαστήν να ετοιμάση τα λουτρά εντός εικοσαημέρου! Εάν πάλιν συμβή κάτι παρόμοιον τότε δεν θα διστάσωμεν να τονίσωμεν, ότι εις την υπόθεσιν των λουτρών του Αναύρου παρενεβλήθησαν ενέργειαι καταδικασμέναι εις την λαϊκήν συνείδησιν». (9/6).

Οπωσδήποτε η καθυστέρηση προκαλεί δυσφορία στην τοπική κοινωνία. Ο αρνητικός αντίκτυπος είναι αναμενόμενος, καθώς οι ετοιμασίες πρέπει πια να ολοκληρωθούν σε ελάχιστο χρόνο που κρίνεται ανεπαρκής, σύμφωνα με το νέο όρο που προστέθηκε στη συμφωνία εκμίσθωσης. Αυτό οπωσδήποτε δημιουργούσε επιπλέον κωλύματα στους υποψήφιους μισθωτές.

Παρά την οριακή κατάσταση που έχουν περιέλθει τα πράγματα και η τρίτη δημοπρασία δεν υπήρξε αποτελεσματική.

Έτσι στο νέο διαγωνισμό που θα γίνονταν στις 24/6 δίνεται η δυνατότητα τόσο για 5ετή, όσο και για 10ετή ενοικίαση:

«Θαλάσσια λουτρά Αναύρου.

Κατόπιν δοθείσης νεωτέρας εγγράφου προσφοράς εν δραχμών 208.000 δια δεκαετή ενοικίασιν των λουτρών Αναύρου, επαναλαμβάνεται η δημοπρασία την 24ηντρεχ. μηνός ημέραν Κυριακήν από 9-12 της μεσημβρίας. Δια την πενταετή ενοικίασιν ορίζεται ως πρώτη προσφορά το ποσόν των 105.000». (20/6).

Την παραπάνω τελευταία ανακοίνωση ακολουθεί βέβαια το ανάλογο σχόλιο στα «Επίκαιρα» του Ταχυδρόμου.

Η αναποτελεσματικότητα στους πλειοδοτικούς διαγωνισμούς επιφέρει πολλά προβλήματα και η πλαζ θα καθυστερήσει ν’ ανοίξει τις πύλες της, αφού θα μεσολαβούσαν κι άλλες 20 ημέρες λόγω των εργασιών ανακαίνισης:

«Τα λουτρά»

«Με το ζήτημα της ενοικιάσεως των λουτρών του Αναύρου δεν ησχολήθημεν εισέτι, θεωρήσαντες σκόπιμον να εξακριβώσωμεν προηγουμένως την αλήθειαν των πραγμάτων. Απετάνθημεν προς τον κ. Οικ. Έφορον, μόνον αρμόδιον, αλλά λόγω ασθενείας του δεν μας εδόθηκαν οι ζητηθείσαι σχετικαί πληροφορίαι. Οπωσδήποτε όμως είναι απορίας άξιον πως την τελευταίαν ώραν προσετέθη και όρος εις την δημοπρασίαν, κατά τον οποίον ο τελευταίος πλειοδότης υποχρεούται να παραδώση τα λουτρά εντός 20ημέρου απότης κατακυρώσεως των πρακτικών!» (27/6).

Ο χρόνος των είκοσι ημερών για τις εργασίες συντήρησης – ανακαίνισης αφ’ ενός μεν παράτεινε τη μη λειτουργία της πλαζ, αφετέρου δε θεωρούνταν πιεστικός για τον νέο μισθωτή.

***

Τελικά στον τέταρτο κατά σειρά πλειοδοτικό διαγωνισμό οι προσπάθειες εκμίσθωσης τελεσφόρησαν. Η έναρξη λειτουργίας της πλαζ όμως πραγματοποιήθηκε τελικά στις 29 Ιουλίου, χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι απαιτούμενες εργασίες, καθώς λειτουργούν μόνο οι αντρικές καμπίνες. Η πλαζ του Αναύρου είναι πια ανοιχτή για τους λουόμενους, αλλά προκύπτει νέο πρόβλημα με τις τιμές των εισιτηρίων του τροχιοδρόμου, που προστιθέμενες στο τίμημα της εισόδου στην πλαζ – το «δικαίωμα λουτρού» – καθιστούν το μπάνιο δυσπρόσιτο για τα κατώτερα βαλάντια.

Πάντως το σχετικό δημοσίευμα ξεκινά αισιόδοξα με την ανακοίνωση της λειτουργίας του Αναύρου και ολοκληρώνεται ανάλογα με την επικείμενη κατασκευή σύγχρονων εγκαταστάσεων:

«Τα λουτρά του Αναύρου και τα εισιτήρια του τροχιοδρόμου.

Από σήμερον γίνεται έναρξις της λειτουργίας των ανδρικών λουτρών Αναύρου δια τα οποία το εισητήριον ωρίσθη προς 1 δραχμήν το άτομον. Συναφώς έχομεν να συστήσωμεν εις την εταιρείαν του Θεσσαλικού, όπως και αύτη υποτίμηση τα εισιτήρια των τραχιοδρόμων. Τα 60 λεπτά που ζητεί ή μάλλον την 1,20, δια μετάβασιν στον Άναυρον και επάνοδον εκείθεν, δεν δύναται εύκολα ο καθένας να την διαθέτη, όταν μάλιστα είναι οικογενειάρχης. Δι’ αυτό, και προκειμένου να διευκολύνη το κοινόν, λογικόν είναι να ορίση τιμάς ευθηνοτέρας εις τα εισητήρια. Συμφέρει άλλωστε εις την εταιρίαν ένα τέτοιο πράγμα διότι, απλούστατα, θα ταξειδεύη τροχιοδρομικώς περισσότερος κόσμος, αφού θα πληρώνηολιγώτερα απ’ ότι εξοδεύη σήμερον. Η διεύθυνσις του Θεσσαλικού εξετάζουσα, τ’ ανωτέρω, τα οποία απηχούν αντιλήψεις λαϊκών τάξεων, ας αποφασίση το συντομώτερον ότι το δίκαιον και το συμφέρον της υπαγορεύουν. Δια τον εξωραϊσμόν του Αναύρου πληροφορούμεθα ότι η εργασία αυτή θ’ αρχίση εγκαίρως. Οι λουτήρες θα γίνουν όμοιοι των του Ν. Φαλήρου των Αθηνών». (29/7).

Οπως παρατηρείται μέσα από τα παραπάνω δημοσιεύματα του τύπου, η πλαζ του Αναύρου θα λειτουργούσε για μισή σεζόν και με μισοτελειωμένες τις διάφορες εργασίες συντήρησης, έπειτα από μια σειρά ατελέσφορων πλειοδοτικών διαγωνισμών για την εκμίσθωσή της. Προφανώς, οι ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι ενοικιαστές επιδίωκαν τη μείωση της τιμής εκκίνησης, ή εκτός κι αν πραγματικά δε προέκυψε εξαρχής ενδιαφέρον, με επακόλουθο τη μη λειτουργία του οργανωμένου λουτρικού συγκροτήματος και την αδυναμία των κατοίκων της πόλης να κάνουν το μπάνιο τους. Η τοπική ειδησεογραφία δεν μας προσφέρει κάποια επιπλέον πληροφόρηση και θα είχαν πράγματι ιδιαίτερο ενδιαφέρον κάποια σχετικά έγγραφα της Οικονομικής Εφορίας Βόλου, αν διασώζεται κανένα αρχείο της εποχής.

Τα μπάνια των βολιωτών, το 1923 έγιναν «μετ’ εμποδίων», από την αργοπορημένη λειτουργία της πλαζ του Αναύρου.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου