Το καλοκαίρι εννοείται πάντοτε ως εποχή ξενοιασιάς, διακοπών, ταξιδιών και γενικότερα ευχάριστης διαβίωσης και χαλάρωσης. Τον πρώτο λόγο κατέχουν βέβαια τα θαλάσσια μπάνια και η διασκέδαση σε ανοιχτούς δροσερούς χώρους με αμείωτο κέφι, καταστάσεις που συμπληρώνονται με άλλες καλοδεχούμενες θερινές συμπεριφορές. Όλες οι κοινωνικές τάξεις, διαχρονικά, η κάθε μια ανάλογα με τις δυνατότητες και τις προτιμήσεις της, απολαμβάνουν τις χάρες και τις χάρες του καλοκαιριού, επιδιώκοντας την καλύτερη απόλαυση στις διάφορες πτυχές της καθημερινής δραστηριότητας.
Η πλέον ευπρόσδεκτη εποχή του χρόνου συνδέεται βέβαια με την αναψυχή και την χαλαρότητα, αλλά δεν απουσιάζουν, δυστυχώς, κάποιες φορές και οι αρνητικές παρενθέσεις. Το ανέμελο σκηνικό ενίοτε διασαλεύεται καθώς προβάλλουν, κάποια ατυχήματα ή άλλες δυσάρεστες καταστάσεις, ανατρέποντας το επιδιωκόμενο κλίμα γενικής ευφορίας. Τέτοια συμβάντα έχουμε κατά καιρούς επισημάνει στα κείμενα των καλοκαιρινών μας αναδρομών καταδεικνύοντας και τις δυσάρεστες στιγμές του καλοκαιριού, μεμονωμένες εξαιρέσεις ευτυχώς της γενικότερης ανεμελιάς. Αναφέραμε περιστατικά μέσα από τη σχετική ειδησεογραφία του τοπικού τύπου, που δεν συνάδουν με τον κανόνα, αλλά μολαταύτα συμβαίνουν και απορρυθμίζουν τους εμπλεκόμενους σε αυτά από τη θερινή ραστώνη. Υπενθυμίζω ακόμη και τις αναφορές σε καλοκαιρινά ναυάγια και διάφορα θαλάσσια ατυχήματα, μια πλήρης αντινομία με την πολυποίκιλη καλοκαιρινή αναψυχή. Και σήμερα θα μνημονεύσουμε ορισμένα τέτοια συμβάντα που «περίσσευαν» από προηγούμενα σχετικά δημοσιεύματά μας και που μας υπενθυμίζουν ότι το ξένοιαστο καλοκαίρι μπορεί να αναταραχθεί από κάποιο απρόσμενο γεγονός ή μια προβληματική κατάσταση.
ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΑΣΗΤΙΚΟ
Αρχές καλοκαιριού του 2014 μνημονεύσαμε σε δύο τρία άρθρα μας τις εμφανίσεις καρχαριοειδών στον Παγασητικό το καλοκαίρι του 1953 και του 1954. Οι απρόσκλητοι υδρόβιοι επισκέπτες είχαν προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην αλιεία, ενώ επέφεραν πανικό στους λουόμενους που έκαναν τα μπάνια τους με συνεχή εγρήγορση και στα… ρηχά. Το λιμεναρχείο, πέρα από τις επιχειρήσεις εντοπισμού και εξολόθρευσης των καρχαριών στις περιοχές όπου είχαν εμφανιστεί, φρόντιζε με συνεχείς ανακοινώσεις να υποδεικνύει σε λουόμενους και αλιείς, οδηγίες προστασίας και αποφυγής ανεπιθύμητων συναντήσεων. Επικρατούσε γενική ετοιμότητα και συνεχής εποπτεία, ώστε σε περίπτωση οχληρής παρουσίας να λαμβάνονται άμεσα τα κατάλληλα μέτρα ώστε ν’ αποφευχθούν τα χειρότερα. Υπήρξαν τότε κάποιες περιπτώσεις σχεδόν άμεσης γειτνίασης με τα … σαγόνια του καρχαρία, και οι αφηγήσεις των αυτοπτών μαρτύρων, πιθανόν υπό το κράτος του δικαιολογημένου πανικού, διόγκωναν τα μεγέθη, εντείνοντας τη γενικότερη ανησυχία. Μετά τις πρώτες εμφανίσεις, όλοι ήταν πια υποψιασμένοι και μόλις παρατηρούνταν κάτι ύποπτο, δινόταν η ανάλογη ειδοποίηση για την εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων.
Στη Νέα Αγχίαλο είχαν συμβεί εμφανίσεις καρχαριών, γεγονός που κρατούσε τους κατοίκους της περιοχής σε ετοιμότητα.
Ενδεικτικό αυτής της κατάστασης είναι και το περιστατικό που ακολουθεί:
«Εμφάνισις καρχαρίου πλησίον της Νέας Αγχιάλου. Συστάσεις προς λουομένους.
Ο υπάλληλος λιμένος Νέας Αγχιάλου, ανέφερε χθες εις το Λιμεναρχείον Βόλου ότι ενεφανίσθη εκεί και πλησίον της ακτής, θαλάσσιον κήτος 4-5 μέτρων. Τούτο αντελήφθη ο κυβερνήτης του πετρελαιοκινήτου Άγιος Νικόλαος, κ. Γ. Μπούρας ο οποίος και απεμάκρυνεν αμέσως το σκάφος του εκ του σημείου εμφανίσεως του κήτους διά να αποφύγη απρόοπτα. Ο κ. Μπούρας πιστεύει ότι πρόκειται περί τεραστίου καρχαρίου. Κατόπιν των ανωτέρω, υπό του Λιμεναρχείου συνιστάται εις τους λουόμενους όπως μην απομακρύνωνται εκ των ακτών» (Η Θεσσαλία 23/7/1954).
Παρά τις «πλούσιες» περιγραφές των γεγονότων τότε, όπως είχαμε σημειώσει στις αντίστοιχες αναφορές μας, έμπειροι ψαράδες της εποχής βεβαίωναν ότι επρόκειτο για συνηθισμένο είδος καρχαρία που ονομάζεται σμπρίλιος ή σαπουνάς, όχι ιδιαίτερα επικίνδυνο για τον άνθρωπο.
ΑΤΥΧΗΜΑ ΑΛΙΕΑ
Εκτός από τη λουτρική δραστηριότητα και άλλες διεξόδους αναψυχής, σημαντική έξαρση γνωρίζει το καλοκαίρι και η ερασιτεχνική αλιεία, καθώς πολλοί θιασώτες της εξορμούν με τις βάρκες τους για την προσφιλή τους ενασχόληση. Με δεδομένη όμως την έλλειψη ναυτοσύνης από πολλούς ερασιτέχνες ψαράδες παρουσιάζεται ιδιαίτερα πιθανή η πρόσκληση διαφόρων ατυχημάτων, ειδικά σε περιπτώσεις ξαφνικής μεταβολής των καιρικών συνθηκών.
Αλλά και η απροσεξία ή μια άτυχη στιγμή μπορεί να οδηγήσουν σε δυσάρεστα περιστατικά -όπως το παρακάτω-όπου ευτυχώς αποτράπηκαν τα χειρότερα χάρη στην άμεση επέμβαση άλλου ψαρά που αντιλήφθηκε το συμβάν:
«Περιπέτεια ερασ. αλιέως. Την πρωίαν της Κυριακής εκινδύνευσεν να πνιγή εις τον προ της Αφήσσου θαλάσσιον χώρον ο γνωστός κτηματίας και αυτοκινητιστής κ. Α… Κ… Ούτος επέβη περί της 5ηνπρωινήν λέμβου διά να αλιεύση ερασιτεχνικώς. Μόλις όμως απεμακρύνθη ολίγα μέτρα από την ακτήν επιχείρησε να στηριχθή εις την αντέναν, αλλά την στιγμήν εκείνην λόγω αδεξίου κινήσεως του η λέμβος ανετράπη και ο κ. Κ.. όπως ήτο ενενδεδυμένος ευρέθη κάτωθεν αυτής εις την θάλασσαν. Εις βοήθειάν του έσπευσεν ο επίσης ερασιτέχνης αλιεύς κ. Ιω. Ζαγκαΐλιας και ούτω κατωρθώθη να ανασυρθεί ο κ. Κ… και να συλλεγούν τα αλιευτικά σύνεργα και άλλα αντικείμενα της λέμβου». (Ταχυδρόμος 4/8/1953)
ΔΙΑΜΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΖ ΑΛΥΚΩΝ
Το καλοκαίρι του 2010 είχαμε αναφερθεί διεξοδικά (σε 4 συνεχόμενα άρθρα από 15/8 έως 5/9/2010) στη δημιουργία και κατασκευή της πλαζ του ΕΟΤ στις Αλυκές. Οι διαδικασίες, από τη στιγμή που πάρθηκε η απόφαση ως την έναρξη λειτουργίας κράτησαν κάπου 5 χρόνια (1959 – 1964). Οι δικαστικές διαμάχες με τον προϋπάρχοντα επιχειρηματία της Πλαζ Λουτρών Αλυκών, Δ. Θεοδώρου, οι γνωστές, διαχρονικά, καθυστερήσεις των δημόσιων έργων και οι διαφωνίες για τη διαχείριση της νέας επιχείρησης (ΕΟΤ, Δήμος Βόλου, Κοινότητα Νέων Παγασών), συνθέτουν ένα ενδιαφέρον χρονικό. Οι αντιπαραθέσεις συνεχίστηκαν και αργότερα (όπως λ.χ. το καλοκαίρι του 1965) ανάμεσα στους εμπλεκόμενους φορείς σχετικά για την εκμετάλλευση. Ενδεικτικό της επικρατούσας κατάστασης, λίγο προτού λειτουργήσει η πλαζ, είναι άλλο ένα δημοσίευμα σχετικό με την καθυστέρηση έναρξης λειτουργίας, τον Μάιο του 1964. Η Κοινότητα Νέων Παγασών (που διεκδικούσε μερίδιο των εσόδων) διαμαρτύρεται προς τον ΕΟΤ για τη μη ολοκλήρωση των έργων, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις του Οργανισμού.
Ανάλογη και η διαμαρτυρία των ιδιοκτητών των βενζινακάτων που ενδιαφέρονταν για την άμεση έναρξη των δρομολογίων:
«Διαμαρτυρίαι δια την μη έγκαιρον έναρξιν της λειτουργίας της πλαζ Αλυκών. Ο ΕΟΤ εξακολουθεί να βεβαιοί ότι ελήφθησαν όλα τα μέτρα, ενώ ουδέν μέχρι σήμερον εγένετο. Διάβημα του Προέδρου της Κοινότητος. Ο υφυπουργός Προεδρίας κ. Γ. Μυλωνάς μας απέστειλεν το εξής έγγραφον: ‘’Εις το φύλλον υμών της 13/5/64 γράφετε ότι είναι ανάγκη να ληφθή μέριμνα δια την έγκαιρον έναρξιν λειτουργίας της πλαζ του ΕΟΤ εις την ακτήν των Αλυκών. Η αρμόδια υπηρεσία του ΕΟΤ, υπόψιν της οποίας ετέθη το δημοσίευμα, μας πληροφορεί ότι ελήφθησαν ήδη όλα τα μέτρα δια την ταχείαν αποπεράτωσιν των απομενουσών συμπληρωματικών εργασιών’’. Δυστυχώς, ως και χθες ετονίσαμε, ουδέν μέτρον ελήφθη, ουδεμία πίστωσις απεστάλη και ουδεμία εργασία ήρχισε – είναι σήμερα 24 Μαΐου – δια την διαμόρφωσιν το χώρου της πλαζ, η οποία είναι αμφίβολον κατόπιν τούτου, εάν θα καταστή δυνατόν να λειτουργήση εγκαίρως. Η διαμαρτυρία της Κοινότητος. Ο πρόεδρος της Κοινότητος Ν. Παγασών κ. Χατζηαναστασίου, διεμαρτυρήθη χθες εις τον κ. Νομάρχην, διότι η εκμετάλλευσις της πλαζ ανετέθη εις τον Δήμον Βόλου και διότι ο ΕΟΤ επιδιώκει να περιφράξη την υπάρχουσαν κοινοτικήν οδόν, οπότε θα αποκλεισθή η οδική επικοινωνία δι΄ ένα τμήμα της κοινότητος. Ο κ. Πρόεδρος εξήγησε όπως κατόπιν τούτου, το νομαρχιακόν ταμείον προχωρήση εις την ολοκλήρωσιν της ημιτελούς οδού Πευκακίων – Αλυκών. Ο κ. Νομάρχης απήντησεν ότι η κατασκευή της εν λόγω οδού διεκόπη κατόπιν εντολής του ΕΟΤ, όστις δεν καθώρισεν ακόμη τα όρια της υπό κατασκευήν τουριστικής πλαζ, αναλόγως των οποίων θα γίνη και η χάραξις της οδού προ της πλαζ. Οι ιδιοκτήται των πλοιαρίων. Προς τον υπουργόν Προεδρίας και την διοίκησιν του ΕΟΤ απεστάλη η εξής διαμαρτυρία: ‘’Ιδιοκτήται μικρών πλοιαρίων Βόλου διαμαρτυρόμεθα και αγωνιούμεν δια καθυστέρησιν λειτουργίας πλαζ Αλυκών, απειλούμενοι με πλήρη καταστροφήν, δεδομένου ότι αποζώμεν από μεταφορά λουομένων εν λόγω πλαζ. Παρακαλούμεν διατάξητε άμεσον έναρξιν εργασιών δι’ εξασφάλισιν λειτουργίας εφετεινήν περίοδον, προς αποσόβησιν πλήρους οικονομικής καταστροφής μας. Εκπρόσωποι ιδιοκτητών πλοιαρίων: Ν. Μπόνος, Γ. Μπόλας, Δ. Χριστόπουλος, Γ. Χριστόπουλος, Ι. Πετεινάρης, Ε. Δρακάτος, Ι. Μπατσής, Κ. Χριστόπουλος, Α. Στράτος’’». (Η Θεσσαλία 24/5/1694)
Να υπενθυμίσουμε ότι η πλαζ του ΕΟΤ ξεκίνησε τη λειτουργία της, μετά από κάποιες μικροκαθυστερήσεις, την Κυριακή 21 Ιουνίου 1964.
Τα καλοκαίρια μέσα στο γενικό κλίμα των διακοπών και της αναψυχής παρουσιάζονται ενίοτε και κάποια αναπόφευκτα παρατράγουδα.
