Γρηγόρης Καρταπάνης: Επιτυχίες του βολιώτικου ποδοσφαίρου (Μέρος β’)

γρηγόρης-καρταπάνης-επιτυχίες-του-βο-266095

ΜΕ ΟΜΑΔΕΣ ΑΘΗΝΑΣ – ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΤΑ 1937-38

Τα αποτελέσματα των βολιώτικων σωματείων Απόλλωνα και Ολυμπιακού με αντίπαλο τον ισχυρό Εθνικό Πειραιά, τις μέρες των Χριστουγέννων του 1937, υπήρξαν διαμετρικά αντίθετα. Ο πρώτος ηττήθηκε με το βαρύ 5-1, αλλά οι ερυθρόλευκοι που θύμιζαν τους συνώνυμους του Πειραιά, επιβλήθηκαν με το εμφατικό 4-0 προκαλώντας ενθουσιασμό και έκπληξη, στον ποδοσφαιρικό χώρο. Επιβεβαιώθηκε με αυτόν τον τρόπο το επίπεδο και η δυναμική του τοπικού ποδοσφαίρου, με ευοίωνες προοπτικές, έπειτα από την αδράνεια των προηγούμενων χρόνων.

Οπως αναφέραμε και στο πρώτο μέρος του άρθρου μας, η ΕΠΣΘ είχε εξασφαλίσει και την έλευση του πρωταθλητή Αθήνας, Απόλλωνα, τις μέρες των Θεοφανείων, που θα αντιμετώπιζε τον Κεραυνό και την Νίκη Β. Ετσι και οι τέσσερις ισχυρότερες ομάδες του Βόλου (που από την επόμενη σεζόν θ’ αποτελούσαν την α’ τοπική κατηγορία), θα αποκόμιζαν αξιόλογες εμπειρίες και παραστάσεις, αγωνιζόμενες με τους ποιοτικότερους συλλόγους του «κέντρου». Οπως έδειξαν τα πράγματα στον αγώνα του Εθνικού με τον Ολυμπιακό η ψαλίδα της διαφοράς δυναμικότητας με την επαρχία, των ισχυρών ομάδων της εποχής είχε κλείσει σημαντικά, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, κάτι που επιβεβαιώθηκε και στα ματς με τον Απόλλωνα. Το βολιώτικο ποδόσφαιρο παρουσιάζονταν ως ένα από τα ποιοτικότερα – αν όχι το καλύτερο – της ελληνικής επαρχίας στα τελευταία προπολεμικά χρόνια.

Ποδοσφαιρική πανδαισία

Η έλευση του Απόλλωνα Αθηνών αποτελούσε το κορυφαίο ποδοσφαιρικό γεγονός με την έναρξη του νέου χρόνου.

Τα δημοσιεύματα του τοπικού τύπου είναι ξεκάθαρα:

«Η πρωταθλήτρια Αθηνών εις την πόλιν μας – Ερχεται ο Απόλλων» (ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ 4/1/38).

Και: «Η χθεσινή άφιξις του Απόλλωνος. Ο Κεραυνός αντιμετωπίζει την πρωταθλήτριαν της πρωτευούσης» (ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ 6/1/38).

Το αθηναϊκό σωματείο κατέρχονταν με πλήρη σύνθεση, όπως είχε συμφωνηθεί και αυτό αποτελούσε ένα επιπλέον κίνητρο για την πολυπληθή παρουσία φιλάθλων στους οποίους υποδεικνύονταν κόσμια συμπεριφορά. Αλλωστε εκείνη τη χρονιά ο Απόλλων είχε αναδειχθεί αήττητος, πρωταθλητής Αθηνών, υπερισχύοντας της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού, με 3-2, ενώ απέναντι στις υπόλοιπες ομάδες της κατηγορίας του πέτυχε ευρείες νίκες (με Αστέρα 3-0, με Δάφνη 6-1, Αθηναϊκό 6-2) και τερμάτισε πρώτος σημειώνοντας μόνο νίκες με 10 βαθμούς και 21-7 τέρματα.

Γι’ αυτό και ο συντάκτης της εφ. Ταχυδρόμος είναι επιφυλακτικός για τ’ αποτελέσματα, αν και η ανυπομονησία του φίλαθλου κοινού ήταν αναμενόμενη για τόσο ενδιαφέροντα ματς:

«Δικαιολογημένη όθεν η μεγάλη των φιλάθλων μας ανυπομονησία δια τους δύο μεγάλους αγώνας της Πέμπτης και της Παρασκευής. Διότι αι χιλιάδες των θεατών – και υπολογίζονται ούτοι εις δέκα χιλιάδας και υπό τας πλέον ακόμη κακάς καιρικάς συνθήκας – οίτινες θα κατακλύσουν και κατά τους δύο αγώνας το γήπεδον της Νίκης, θα παρακολουθήσουν τον μεν Απόλλωνα εφαρμόζοντα ένα τεχνικώτατον και ορμητικόν συνάμα παιχνίδι, τας δε εκπροσώπους της πόλεως μας ομάδας Κεραυνόν και Νίκην, αποδυομένας εις των υπέρ όλων αγώνα, δια να φέρουν όσον το δυνατόν τιμητικά δια την πόλιν μας αποτελέσματα, άξια της λαμπράς του ποδοσφαίρου μας ιστορίας (4/1/1938).

Στο ίδιο μοτίβο και το ρεπορτάζ ανήμερα των Φώτων, μέρα της συνάντησης Κεραυνού – Απόλλωνα, όπου και πάλι επισημαίνεται το δύσκολο έργο των βολιώτικων ομάδων: «Βεβαίως έναντι ενός Απόλλωνος πλήρους δεν έχομεν απαιτήσεις δια νίκας. Πλην όμως τα αποτελέσματα τα οποία θα φέρουν οι ομάδες μας θα είναι τιμητικά, αφού τόσον ο Κεραυνός, όσον και η Νίκη θα προσπαθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερον επαξίως να αντιπροσωπεύσουν το ποδόσφαιρον της πόλεώς μας. Και είναι τόσον λαμπρά η παλαιά ιδίως, ιστορία του ποδοσφαίρου της πόλεώς μας» (6/1/1938).

Ακρως τιμητικές ισοπαλίες

Η συγκρατημένη αισιοδοξία των αθλητικογράφων του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, εκείνη την εποχή, καθώς αναγνώριζαν την ανωτερότητα του αντιπάλου, αποδείχθηκε ως προγνωστικό των αγώνων, επιτυχής. Και τούτο γιατί ο Κεραυνός (που ήδη είχε κατακτήσει στο Βόλο το «Κύπελλο Κοτζιά») έπειτα από ένα πεισματικό παιχνίδι σε αντίξοες καιρικές συνθήκες παγωμένου βοριά, αναδείχτηκε ισόπαλος με 2-2 του περιωνύμου αντιπάλου του. Παρότι η αθηναϊκή ομάδα προηγήθηκε 2 φορές (τη δεύτερη με αυτογκόλ) οι παίκτες του Κεραυνού είχαν τα ψυχικά αποθέματα να ισοφαρίσουν, αν και σύμφωνα με το ρεπορτάζ του αγώνα αρκετοί βολιώτες ποδοσφαιριστές παρουσιάστηκαν κατώτεροι προηγουμένων εμφανίσεων. Πάντως εκτιμάται σωστά πως η ισοπαλία απέναντι στον πρωταθλητή Αθήνας που είχε στις τάξεις του και διεθνείς ποδοσφαιριστές, ισοδυναμούσε με νίκη.

Την επόμενη των Φώτων, σύμφωνα με το πρόγραμμα, ο Απόλλων αντιμετώπισε τη Νίκη Βόλου σε χιονισμένο γήπεδο, που θύμιζε, κατά τον συντάκτη του ρεπορτάζ, βρετανικό τοπίο. Το ματς υπήρξε ενδιαφέρον με εκατέρωθεν προσπάθειες για γκολ που όμως δεν ήρθε λόγω της αστοχίας των επιθετικών, ιδίως της Νίκης. Η τοπική ομάδα και ο Απόλλων είχαν ελαφρά υπεροχή από ένα ημίχρονο και το τελικό σκορ κρίνεται δίκαιο αποδίδοντας την πραγματικότητα.

Το εκτενές ρεπορτάζ του αγώνα στην εφ. Ταχυδρόμος της 8ης Ιανουαρίου 1938 καταλήγει συμπερασματικά ως εξής: «Και μια αλήθεια. Τα δύο ισόπαλα αποτελέσματα των αγώνων του Απόλλωνος εις την πόλιν μας και το 4-0 του Ολυμπιακού επί του Εθνικού συνηγορούν τρανότατα δια το ότι το ποδόσφαιρο του Βόλου δέον να τύχη μεγαλειτέρας στοργής και προσοχής εκ μέρους του κέντρου . Δεν υστερεί ακόμη και αυτών των λεγομένων άσσων του ελληνικού ποδοσφαίρου, ως απεδείχθη, παρά μόνον τεχνικώς. Και αυτό από έλλειψη πόρων απαραίτητων δια την συντήρησιν προπονητών και γηπέδων. Είναι όμως καιρός πλέον να εισέλθει το παρηγκωνισμένον ποδόσφαιρον μας εις το πρωτάθλημα της Εθνικής κατηγορίας διότι το αξίζει. Και θα το επιτύχωμεν οπωσδήποτε μέσω του προέδρου του ποδοσφαίρου μας ,του επίτιμου προέδρου της Ενώσεως Σωματείων Θεσσαλίας κ. Κοτζιά».

Στόχος η «Εθνική» κατηγορία

Τα επιτυχή αποτελέσματα των ομάδων του Βόλου απέναντι σε Εθνικό Π. και Απόλλωνα Αθ. προκάλεσαν αίσθηση στα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Οι πανηγυρισμοί των βολιωτών φιλάθλων υπήρξαν απόλυτα δικαιολογημένοι και μια έκδηλη ικανοποίηση απλώνονταν έπειτα και από τις εγκωμιαστικές δηλώσεις για το βολιώτικο ποδόσφαιρο από τους παράγοντες και τους ποδοσφαιριστές των φιλοξενούμενων. Παράλληλα όμως, μετά τις παραπάνω επιτυχίες, διατρανώνονταν και το αίτημα της ένταξης της ΕΠΣΘ στην Εθνική κατηγορία, μαζί με τις τρείς κορυφαίες Ενώσεις Αθηνών, Πειραιώς και Μακεδονίας (Θεσσαλονίκης) καθώς η διαφορά επιπέδου είχε πλέον σχεδόν εξομοιωθεί. Στον «επίλογο» του προηγούμενου δημοσιεύματος καταγγέλλεται και πάλι η αδιαφορία της κεντρικής ποδοσφαιρικής εξουσίας για το ποδόσφαιρο της περιφέρειας, που με λίγη προσοχή και συνδρομή μπορούσε να μεγαλουργήσει, αφού σε τίποτα δεν υστερούσε από εκείνο του «κέντρου» και της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα εκφράζονται και οι ευοίωνες προοπτικές προς αυτή την κατεύθυνση, χάρη στο ενδιαφέρον που έδειχνε για το άθλημα ο πρόεδρος τότε της ΕΠΟ, Κων. Κοτζιάς, γνωστό στέλεχος του καθεστώτος Μεταξά, (Δήμαρχος Αθηναίων, Υπουργός Περιφέρειας Πρωτεύουσας κ.α.) αλλά και ειλικρινής φίλος του ποδοσφαίρου, που είχε ανακηρυχθεί, για ευνόητους λόγους, από την ΕΠΣΘ ως… επίτιμος πρόεδρος της!

Στον απόηχο των ποδοσφαιρικών συναντήσεων κατά την περίοδο των εορτών του 1937-38, δημοσιεύεται στην εφ. ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, στις 11/1/1938, ενδιαφέρον άρθρο με συμπεράσματα και εκτιμήσεις για ότι προηγήθηκε, αλλά και το επιτακτικό αίτημα για την ένταξη του βολιώτικου ποδοσφαίρου στην Εθνική κατηγορία, όπως άλλωστε καταμαρτυρά και ο τίτλος: «Μετά τους θριάμβους των ομάδων μας. Το ποδόσφαιρον του Βόλου εις την Εθνικήν Κατηγορίαν».

Σύμφωνα με το κείμενο κανένας βολιώτης φίλαθλος δεν πίστευε νωρίτερα σε νίκες και ισοπαλίες κόντρα σε τέτοιους αντιπάλους, αλλά μετά από τις εμφανίσεις των τοπικών ομάδων όλοι συμφώνησαν ότι τα αποτελέσματα υπήρξαν απολύτως δίκαια. Κι αν δεν παρουσιάζονταν κάποιες άτυχες στιγμές, ή διακυμάνσεις στην απόδοση, τότε και οι δύο τελευταίες ισοπαλίες με τον Απόλλωνα Αθ., ίσως να ήταν και νίκες. Παράλληλα πραγματοποιήθηκε και η απομυθοποίηση των κορυφαίων άσσων του ποδοσφαίρου που τελικά δεν φαίνονταν ανίκητοι, ούτε παρουσιάζονταν ως «ημίθεοι», όπως τους ήθελε η ποδοσφαιρική γνώμη. Και τώρα πλέον με τη συνδρομή του φιλάθλου, προέδρου της ΕΠΟ Κ. Κοτζιά, η επαρχία, που ως εκείνη τη στιγμή ήταν παραμελημένη από την κεντρική εξουσία, θα γνώριζε ανάπτυξη και στο χώρο του ποδοσφαίρου, κάτι που πραγματικά το άξιζε, αφού υπήρχε υλικό αξιοποιήσιμο και χρειάζονταν μόνο υποδομές και σωστή διαχείριση.

Οταν το απόγευμα της 5ης Ιανουαρίου κατέπλευσε στο Βόλο η ομάδα του Απόλλωνα, κατά την υποδοχή, ντόπιοι δημοσιογράφοι ρώτησαν τον παράγοντα – συνοδό κ. Μαλούχο να πει την άποψη του για το επίπεδο του ποδοσφαίρου στο Βόλο, εκείνος «εμειδία ειρωνικώς και… δεν μας ελογάριαζε καν», όντας βέβαιος για την εύκολη επικράτηση του σωματείου του.

Και συνεχίζει το σχετικό δημοσίευμα, ολοκληρώνοντας τα συμπεράσματα από τα προηγούμενα παιχνίδια με τις δηλώσεις των φιλοξενούμενων: «Μετά τας δύο ισοπαλίας απεφύγαμεν εκ λόγων αβρότητος να συναντήσωμεν τον κ. Μαλούχον. Θα ωμολογεί όμως ασφαλώς τότε εις ερώτησιν μας εάν πράγματι είναι τζέντλεμαν φίλαθλος, ότι ακριβώς μας είπεν και ο Φούσκας του Εθνικού Πειραιώς. Και ξέρετε τι μας είπεν ο Πειραιώτης παίκτης; Συγχαρητήρια θερμά. Ποτέ δεν εφανταζόμεθα ένα τοιούτον αποτέλεσμα. Έχετε θαυμάσιον ποδόσφαιρον, ισάξιον του κέντρου. Αδικείσθε. Πρέπει να φωνάζετε δια να μπήτε εις την Εθνικήν Κατηγορίαν, οπωσδήποτε. Το αξίζετε.

Και εμείς απαντώμεν: Θα περιληφθώμεν από του προσεχούς πρωταθλήματος οπωσδήποτε και ημείς εις την Εθνικήν Κατηγορίαν, διότι το αξίζομεν».

Βέβαια, παρά τα καλά λόγια και τη διατύπωση δίκαιων αιτημάτων, το ποδοσφαιρικό κατεστημένο της εποχής αγνόησε κάθε τέτοια προοπτική και το ποδόσφαιρο του Βόλου και της περιφέρειας , γενικότερα παρέμεινε εκτός «Εθνικής» κατηγορίας ως την περίοδο 1953-54 που συμπεριλήφθηκαν σ’ αυτή και δύο εκπρόσωποι της επαρχίας, η Νίκη Βόλου και η Παναχαϊκή. Το «Εθνικό» ή «Πανελλήνιο» πρωτάθλημα θα εξακολουθούσε να αποτελεί προνόμιο της πρωτεύουσας και της Θεσσαλονίκης, έστω και αν υπήρχαν στην καταφρονεμένη επαρχία αξιόλογα σωματεία.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου