ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

Γρηγόρης Καρταπάνης: Η Νίκη Βόλου στο Εθνικό Πρωτάθλημα

γρηγόρης-καρταπάνης-η-νίκη-βόλου-στο-ε-702374

Ως πρώτη επαρχιακή ομάδα (1953-54)-μέρος Α’

Την πλέον δραματική πτυχή της αδιάλειπτης ενενηντάχρονης παρουσίας του στα ποδοσφαιρικά δρώμενα, βιώνει εδώ και λίγο καιρό, το ιστορικό σωματείο της Νίκης Βόλου, έπειτα από τις αχαρακτήριστες κι αδιανόητες εξελίξεις που δρομολόγησαν οι διοικούντες της.

Ο αφανισμός του συλλόγου -σε επαγγελματικό επίπεδο- με τον εξοβελισμό του από την Α’ εθνική κατηγορία (Σούπερα Λιγκ, επί το ….ελληνικότερον) και μάλιστα με νωπούς ακόμη τους πανηγυρισμούς της ανόδου σε αυτή ύστερα από μισό περίπου αιώνα, προκαλεί, όχι μόνο στους φιλάθλους της ομάδας, αλλά και σε κάθε Βολιώτη ποδοσφαιρόφιλο που νοιάζεται για την προκοπή του αθλήματος στον τόπο του, οδυνηρότερα συναισθήματα, ακριβώς από αυτή την αντινομία.

Και θεωρείται, νομίζω, κοινοτοπία η διαπίστωση πως το γεγονός ετούτο αποτελεί ακόμη ένα καίριο πλήγμα στο βολιώτικο – μαγνησιώτικο ποδόσφαιρο γενικότερα, όταν ακόμη δεν έχουν επουλωθεί οι πληγές της ανεκδιήγητης κρατικής απόφασης προς το έτερο κορυφαίο σωματείο του Βόλου, λίγα χρόνια πρωτύτερα, που επίσης οδήγησε σε αγωνιστική ανυπαρξία για μια περίοδο.

Σπουδαίες επιτυχίες

Πολλά θα μπορούσαμε να επισημάνουμε πάνω σε τούτο το ζήτημα. Αλλά θα πρέπει να τονίζουμε και την αδιαμφισβήτητη λαμπρή ιστορία, της λαβωμένης σήμερα Νίκης, στα ενενήντα χρόνια του βίου της. Πέρα από τις επιτυχίες παλιότερα στα τοπικά και θεσσαλικά πρωταθλήματα ή την παρουσία της επί πέντε συνεχείς περιόδους (1961-66) στην Α’ εθνική κατηγορία (η πρώτη επαρχιακή ομάδα που πέτυχε διαρκή παραμονή), στον αγωνιστικό της απολογισμό καταγράφονται κι άλλες δοξασμένες πτυχές που ίσως παραμένουν λιγότερο γνωστές.

Οπως για παράδειγμα οι προκρίσεις στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Ελλάδος τις περιόδους 1946-47 και 1964-65. ’Η ακόμη οι ευάριθμες μεμονωμένες επιτυχίες επί ισχυρότερων αντιπάλων σε επίσημες διοργανώσεις ή άλλες φιλικού χαρακτήρα συναντήσεις.

Στο παρόν σημείωμα θα αναφερθούμε για τη συμμετοχή της Νίκης Βόλου στο Εθνικό (ή Πανελλήνιο) πρωτάθλημα της περιόδου 1953-1954, καθώς είναι η πρώτη επαρχιακή ομάδα που συμμετείχε σε αυτό, μαζί με την Παναχαϊκή από το νότιο όμιλο, μια πενταετία προτού θεσπιστεί η εθνική κατηγορία. Εως τότε κι από το 1927-28 που ξεκίνησε, το πανελλήνιο πρωτάθλημα διεξάγονταν μόνο με εκπροσώπους των τριών μεγάλων Ενώσεων, Αθήνας-Πειραιά-Θεσσαλονίκης που λίγο νωρίτερα (1926) είχαν ιδρύσει την ΕΠΟ(1).

Με την έναρξη της ποδοσφαιρικής περιόδου 1953-54 η ΕΠΟ πήρε μια ιστορική όσο και δίκαιη απόφαση: συμμετοχή και ομάδων της περιφέρειας στην τελική φάση του Εθνικού (πανελληνίου) πρωταθλήματος.

Πιο συγκεκριμένα, όπως σημειώνεται στην εφ. Ταχυδρόμος (10/9/53), οι ομάδες αυτές θα προέρχονταν από τις Ενώσεις Μακεδονίας -Θράκης, Θεσσαλίας και Πελοποννήσου, δίχως να διευκρινίζονται περισσότερες λεπτομέρειες επί της διαδικασίας. Θα προκρίνονταν μόνο δύο σωματεία ένα από τον βόρειο και ένα από τον νότιο όμιλο, σύμφωνα με το γεωγραφικό διαχωρισμό που όριζε η διοργανώτρια αρχή.

Ο δρόμος όμως έως εκεί ήταν αρκετά επίπονος αφού -σε ό,τι αφορά την ΕΠΣΘ- έπρεπε πρώτα να αναδειχθεί ο πρωταθλητής Βόλου, κατόπιν σε θεσσαλικό επίπεδο και έπειτα να διεξαχθούν οι συναντήσεις με τους πρωταθλητές των άλλων Ενώσεων της βόρειας Ελλάδας ώστε να προκριθεί η ομάδα για την τελική εξάδα του Πανελληνίου πρωταθλήματος που θα συμμετείχαν επίσης ο πρωταθλητής και ο δευτεραθλητής Αθηνών, οι πρωταθλητές Πειραιά και Θεσσαλονίκης και ο εκπρόσωπος του νοτίου ομίλου από την περιφέρεια. Δρόμος μακρύς και κοπιαστικός με εξαιρετικά επίπονες αγωνιστικές απαιτήσεις.

Πρωταθλήτρια Βόλου και Θεσσαλίας

Η νέα αγωνιστική χρονιά (1953-54) ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές για τη Νίκη που με τον αέρα της περυσινής πρωταθλήτριας Βόλου και Θεσσαλίας, έδειξε εξαρχής τις αγωνιστικές της δυνατότητες. Δύο φιλικά στη Θεσσαλονίκη στις 13 και 14/9 με Αρη (2-2) και Απόλλωνα (1-3) συνοδεύονται από εξαιρετικές εμφανίσεις και ενθουσιώδη υποδοχή της ομάδας κατά την επιστροφή της στο Βόλο. Επίσης σε φιλικές συναντήσεις τοπικού ή θεσσαλικού επιπέδου τα αποτελέσματα είναι νικηφόρα έως ότου αρχίσει το τοπικό πρωτάθλημα.

Η έναρξη του πραγματοποιείται στις 27/10 με την καθιερωμένη τότε «τελετή ενάρξεως πρωταθλήματος», με απονομές, βραβεύσεις, παρέλαση των ομάδων και άλλες εκδηλώσεις, όπως και τα ματς Νίκης – Ολυμπιακού, εορταστικού χαρακτήρα, που έληξε 3-1. Στην πρώτη κιόλας αγωνιστική (1/11) η Νίκη αντιμετωπίζει το μεγάλο της αντίπαλο, Ολυμπιακό, με τον οποίο αναδεικνύεται ισόπαλη 0-0.

Από κει και πέρα ως το τέλος σημειώνει μόνο νίκες: με Κένταυρο 5-0 και 2-0 α.α., με Παγασητικό 5-1 και 6-1, με Εθνικό 2-1 και 4-1 και τέλος με τον Ολυμπιακό 3-1 κατακτώντας το πρωτάθλημα Βόλου που ολοκληρώθηκε στις 13/12/1953, αφού πολλοί αγώνες γίνονταν και Τετάρτη. Η βαθμολογική συγκομιδή άγγιξε το απόλυτο με 29 βαθμούς και τέρματα 29-7.

Αμεσα ξεκινούσαν οι αναμετρήσεις με τους άλλους τοπικούς πρωταθλητές στη Θεσσαλία: την Αναγέννηση Καρδίτσας νικήτρια του ομίλου Καρδίτσας – Τρικάλων και τον Ηρακλή Λ. πρωταθλητή Λάρισας.

Κι εδώ η Νίκη έδειξε εξαρχής πως ήταν το αφεντικό, επικρατώντας και των δύο αντιπάλων της εκτός έδρας: Στις 20/12 επί της Αναγέννησης με 4-3 (προηγήθηκε 3-0 και σκόρερ ήταν ο Ζαντέρογλου 2, Ντάφης, Σπανάκης) και στις 2/1/1954 επί του Ηρακλή Λ. με 3-1 στη Λάρισα.

Τρεις μέρες αργότερα έγινε στο Βόλο η ρεβάνς με την λαρισινή ομάδα και παρά την μέτρια εμφάνιση που καρδιοχτύπησε προς στιγμήν τους φιλάθλους, όταν οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν στο 1ο λεπτό, η Νίκη γρήγορα γύρισε το ματς και επικράτησε με 2-1 (Σπανάκης, Κοντογιάννης) και ανακηρύχτηκε πρωταθλήτρια Θεσσαλίας ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του τελευταίου αγώνα, που είχε καθαρά διαδικαστικό χαρακτήρα, στις 6/1/1954.

Παρά την επίσης όχι ικανοποιητική εμφάνιση – αναμενόμενη η χαλάρωση σε τέτοιου είδους συναντήσεις- η Νίκη έκανε το καθήκον της και νίκησε πάλι με 2-1 (Καλιοτζής – Σπανάκης) επιτυγχάνοντας το απόλυτο στο θεσσαλικό πρωτάθλημα, αν και οι φίλαθλοι σίγουρα επιθυμούσαν θέαμα και πολλά γκολ σε ένα ματς-φιέστα.

Προκριματικοί Πανελλήνιου πρωταθλήματος

Ο μοναδικός αντίπαλος της Νίκης για την συμμετοχή της στην τελική εξάδα του Πανελληνίου πρωταθλήματος ήταν η πανίσχυρη, τότε Δόξα Δράμας φιναλίστ του Κυπέλλου εκείνη την περίοδο ενώ το 1951-52 είχε φτάσει ως τους 4 της διοργάνωσης.

Ο πρώτος αγώνας θα γινόταν στο Βόλο στις 31 Ιανουαρίου 1954, μιας και παρεμβάλλονταν εκείνος του κυπέλλου με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Κι αν η τελευταία συνάντηση δεν ήταν επιτυχής με την Νίκη να περιορίζεται σε λευκή ισοπαλία που επέβαλε ρεβάνς στην έδρα του αντιπάλου, το παιχνίδι με την Δόξα εξελίχθηκε σε πρωτοφανή θρίαμβο. Πανηγυρική επικράτηση της βολιώτικης ομάδας με 4-0 (Πανταζόπουλος 2, Μανιατάκης, Σπανάκης) και το δικαίωμα στο όνειρο άρχισε να πραγματώνεται. Υπήρχε όμως και η δύσκολη ρεβάνς στη Δράμα.

Τρεις μέρες μετά δόθηκε και ο επαναληπτικός του κυπέλλου στην Καλαμαριά με την Νίκη να αποκλείεται καθώς ηττήθηκε με 2-1 παρά την καλή εμφάνιση. Αυτή η αποτυχία δεν προβλημάτισε, μιας και προτεραιότητα δινόταν στους προκριματικούς του Πανελληνίου πρωταθλήματος, ώστε να εξασφαλισθεί η πρόκριση στην τελική εξάδα. Η ρεβάνς στη Δράμα, δύο βδομάδες μετά την πρώτη συνάντηση (14/2) εξελίχθηκε ακριβώς αντίστροφα. Σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού η Νίκη βρέθηκε να χάνει με το ίδιο σκορ (4-0) πραγματοποιώντας μέτρια εμφάνιση αλλά είχε να αντιμετωπίσει και εχθρική διαιτησία. Ευτυχώς προς το τέλος του αγώνα τα τέρματα των Ντάφη και Μαύρου ανέτρεψαν την διαμορφούμενη συντριβή και απάλυναν κάπως την πίκρα.

Αυτά όμως δεν προσέφεραν κάτι ουσιαστικό γιατί τότε, σε αντίθεση με ότι ισχύει σήμερα, δεν λαμβάνονταν υπόψη η διαφορά τερμάτων και εφόσον οι δύο ομάδες είχαν από μία νίκη, έπρεπε να ακολουθήσει τρίτη συνάντηση σε ουδέτερη έδρα. Ετσι ορίστηκε να γίνει το ματς που θα ανέδειχνε τον νικητή, στην Τούμπα στις 7 Μαρτίου.

Οι φίλαθλοι της Νίκης πολυάριθμοι ακολουθούσαν την ομάδα τους στην κρίσιμη και καθοριστική αναμέτρηση της Θεσσαλονίκης. Αν και λιγότεροι από τους Δραμινούς που είχαν αναρτήσει και ευμεγέθη πανό, κατάφεραν με τον τρόπο τους να κερδίσουν την μάχη της κερκίδας, πρωτοτυπώντας μάλιστα με την ανύψωση κυανόλευκου αερόστατου. Αλλά και αγωνιστικά η βολιώτικη ομάδα δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης στους ισχυρούς αντιπάλους της: προηγήθηκε στο ημίχρονο 2-0, ακολούθησε και το τρίτο γκολ, (Σπανάκης, Πανταζόπουλος, Καλιοτζής) για να μειώσουν απλά σε 3-1 οι Μαυραετοί. Η Νίκη πανηγυρικά θα συμμετείχε για πρώτη φορά στο Εθνικό πρωτάθλημα. Η υποδοχή στο Βόλο υπήρξε αντάξια ενός τέτοιου πρωτόγνωρου θριάμβου, ενώ τρεις μέρες αργότερα οργανώθηκε στο Δημαρχείο τιμητική δεξίωση για τους ποδοσφαιριστές της Νίκης.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Συνήθως διεξάγονταν με τους πρωταθλητές των τριών μεγάλων Ενώσεων, αλλά δεν υπήρχε σταθερή μορφή διεξαγωγής με συγκεκριμένο αριθμό ομάδων καθώς αρκετές φορές συμμετείχαν και οι δευτεραθλητές ή περισσότεροι σύλλογοι, πάντοτε όμως από τις παραπάνω Ενώσεις. Στη δεκαετία του ΄50 παρατηρείται προσπάθεια αναβάθμισης και διεύρυνσης της διοργάνωσης και με ομάδες των περιφερειακών Ενώσεων έως ότου θεσπιστεί η Εθνική κατηγορία (1959-60).

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου