Η διερεύνηση και ανάδειξη της ποδοσφαιρικής δραστηριότητας στο Βόλο κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς αποτυπώνεται, μέσα από τις τοπικές εφημερίδες, η αξιοπρόσεχτη ανάπτυξη του αθλήματος, από τις κορυφαίες στην ελληνική περιφέρεια.
Από τα 1934 ως τις αρχές του 1936, για μια διετία περίπου, παρατηρείται όμως μια ύφεση στα ποδοσφαιρικά πράγματα, τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλήνιο επίπεδο, που για κάποιο διάστημα στο Βόλο υποχωρεί σχεδόν σε ολοκληρωτική αδράνεια.
Το φαινόμενο οφείλεται κυρίως στις προβληματικές κοινωνικοοικονομικές συγκυρίες της εποχής, αλλά και σε άλλους παράγοντες που προέρχονται από εγγενείς αδυναμίες στο χώρο του αθλήματος. Αλλωστε, σε τοπικό επίπεδο, είχε παρέλθει ο πρωταρχικός ενθουσιασμός για το νεόφερτο, ελκυστικό σπορ και οι συνεχείς διαμάχες και εντάσεις μεταξύ των σωματείων είχαν επιφέρει στους εμπλεκόμενους κόπωση και αδιαφορία.
Από το 1936 όμως αρχίζει και διαφαίνεται μια ανάκαμψη στην ποδοσφαιρική δραστηριότητα, αφού ποτέ πραγματικά το άθλημα δεν απώλεσε την δημοτικότητά του. Λίγους μήνες αργότερα το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, για τους δικούς του ευνόητους λόγους προωθεί την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου (όπως και άλλων αθλημάτων) για να αποκατασταθούν σιγά-σιγά όλες οι επίσημες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις.
Στο Βόλο πραγματοποιούνται αρκετές διαφοροποιήσεις στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Ηδη από τους πρώτους μήνες της κρίσης την περίοδο 1933-34, υπήρξαν συγχωνεύσεις και αδρανοποιήσεις σωματείων με αποτέλεσμα ο αριθμός τους από 9 να μειωθεί σε 5.
Με τη νέα διαμορφούμενη κατάσταση όμως, ιδρύονται καινούρια σωματεία κι επαναδραστηριοποιούνται τα υπάρχοντα, για να αποκτήσει το τοπικό ποδόσφαιρο την προηγούμενη δυναμική, όσο περνούσε ο καιρός.
Ενας από τους νέους ποδοσφαιρικούς συλλόγους που εμφανίζονται είναι και ο Ολυμπιακός Βόλου που αποτελείται κυρίως από ποδοσφαιριστές του Κενταύρου και του Τοξότη (είχε απορροφηθεί το 1934 από τον Κένταυρο) και όφειλε την ονομασία του στο γεγονός ότι σχεδόν όλα τα ιδρυτικά του μέλη και οι υποστηρικτές του ήταν οπαδοί του Ολυμπιακού Πειραιά. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσοι προέβλεπαν τότε ότι επρόκειτο το νέο σωματείο να αποτελέσει άμεσα (κι αδιάκοπα έως σήμερα) τον έτερο πόλο στο κορυφαίο τοπικό συλλογικό δίδυμο με την συμπολίτισσα Νίκη.
Νικητής σε ανεπίσημα τουρνουά
Το χρονικό της ίδρυσης του Ολυμπιακού είναι νομίζω γνωστό, από εμπεριστατωμένα αφιερώματα και δημοσιεύματα στις τοπικές εφημερίδες και άλλα έντυπα, όπως επίσης και από προηγούμενες ποδοσφαιρικές αναδρομές του γράφοντα.
Στο σημερινό σημείωμά μας θα μας απασχολήσει η αγωνιστική δραστηριότητα του νεοεμφανιζόμενου σωματείου, όπως τουλάχιστον αυτή καταγράφεται στις αθλητικές στήλες του τοπικού τύπου. Με τον τρόπο αυτό, θαρρώ, πως καταδείχνεται η δυναμική του παρουσία, από τις πρώτες κιόλας εμφανίσεις του, που αποτέλεσαν αποκαλυπτικό δείγμα γραφής για την μετέπειτα επιτυχημένη πορεία στα ποδοσφαιρικά πράγματα σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο, ως τις μέρες μας. Από τους πρώτους αγώνες που έδωσε, ως ανεπίσημο στην αρχή σωματείο, ως τις 28 Οκτωβρίου 1940 όταν και σταμάτησε λόγω του πολέμου κάθε αγωνιστική δραστηριότητα, παρακολουθούμε τις επιδόσεις του συλλόγου που καθιερώθηκε, σε σύντομο χρονικό διάστημα, ως πρωταγωνιστής του βολιώτικου ποδοσφαίρου.
Η πρώτη αγωνιστική καταγραφή επισημαίνεται στην εφ. Ταχυδρόμος στις 23/3/1936: Ολυμπιακός Βόλου – Ενωσις Ανακασιάς 2-1, για να ακολουθήσει λίγες μέρες αργότερα νέα νικηφόρα συνάντηση: Ολυμπιακός Βόλου – Προμηθεύς 5-2. Παρεμβάλλεται η ήττα της Μικτής Ολυμπιακού – Αυγερινού από τον Απόλλωνα με 4-2 (6/4) και ακολουθεί στις 15/4 άλλη μια νίκη με 5-2 επί του Ηρακλή. Παράλληλα πληροφορούμαστε πως ο Ολυμπιακός ανακηρύχθηκε «πρωταθλητής ανεπισήμων» αφού και οι προηγούμενοι αγώνες εντάσσονταν σε κάποιο τέτοιο, με την απουσία κάθε «επίσημης» διοργάνωσης.
Σε αυτούς τους αγώνες δεν συμμετείχαν μόνο τα διάφορα ανεπίσημα σωματεία αλλά και εκείνα που ήταν αναγνωρισμένα και είχαν «αδρανοποιηθεί» από τη στιγμή που ουσιαστικά δεν υφίστατο τοπική ποδοσφαιρική ένωση και εξέλιπαν επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις (πρωτάθλημα, κύπελλο κ.λ.π).
Με ετούτα τα άτυπα μίνι πρωταθλήματα δείχνει να δραστηριοποιείται και πάλι το τοπικό ποδόσφαιρο. Λίγους μήνες αργότερα, καλοκαίρι του 1936, διοργανώθηκε νέο πρωτάθλημα ανεπισήμων, και πάλι κέρδισε ο Ολυμπιακός. Στον τοπικό τύπο σημειώνονται οι αγώνες: με Κεραυνό 4-2 Σφενδόνη (παρ. Νίκης) 1-0 και Απόλλωνα 2-1. Η απουσία των αποτελεσμάτων όλων των συναντήσεων μας απαγορεύει να αποκτήσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του τουρνουά. Πάντως η διαπίστωση παραμένει πως ο Ολυμπιακός Βόλου επρόκειτο να πρωταγωνιστεί στο τοπικό ποδόσφαιρο.
Φιλικά και άλλες διοργανώσεις
Στα τέλη του 1936 και τις αρχές του 1937 καταγράφονται άλλες τρεις νικηφόρες συναντήσεις του Ολυμπιακού: με Κεραυνό 2-0, με Απόλλωνα 1-0 και πάλι με Κεραυνό 2-0. Στις 5-4-1937 καταγράφεται η πρώτη κόντρα με τη Νίκη σε επίπεδο όμως β’ ομάδων που έληξε ισόπαλη με 1-1. Ο πρώτος αγώνας Ολυμπιακού, Νίκης πραγματοποιήθηκε δυο εβδομάδες αργότερα (18/4/1937) στη Ν. Ιωνία και επικράτησαν οι ερυθρόλευκοι με 2-1. Την ίδια μέρα υπήρξε και συνάντηση β’ ομάδων που έληξε ισόπαλη 3-3.
Η πρώτη «ημιεπίσημη» ας πούμε διοργάνωση που συμμετείχε και ο Ολυμπιακός είναι το «Κύπελλο Πάσχα» του 1937. Συνηθίζονταν τότε, στις μέρες των εορτών (Χριστούγεννα -Πάσχα) να διοργανώνονται τέτοια τουρνουά με αθλοθέτηση κυπέλλου συνήθως από κάποιον γνωστό ποδοσφαιρόφιλο επιχειρηματία του Βόλου, όπως ήταν ο Γερ. Φλωριάς.
Στην πρώτη φάση των αγώνων ο Ολυμπιακός ευνοήθηκε και πέρασε χωρίς αγώνα στους ημιτελικούς όπου νίκησε καθαρά τον Απόλλωνα με 4-1. Στον τελικό θ’ αντιμετώπιζε τον πάντα ισχυρό Κεραυνό που επικράτησε άνετα της Νίκης με 5-2. Η συνάντηση του τελικού έληξε 1-1, δίχως να ακολουθήσει ημίωρη παράταση όπως επιβάλλονταν από τον κανονισμό για την ανάδειξη του νικητή. Ορίστηκε επαναληπτικός που διακόπηκε στο 55ο λεπτό (προηγούνταν ο Κεραυνός 1-0) επειδή συνεπλάκησαν ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων, και τελικά νικητής αναδείχθηκε ο Κεραυνός έπειτα από …ψηφοφορία των μελών του Δ.Σ. της Ε.Π.Σ.Θ., απόφαση που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις γιατί κακώς διακόπηκε ο αγώνας και κανονικά έπρεπε να επαναληφθεί.
Διαβάζουμε σχετικά: «Ο Κεραυνός πρωταθλητής».
Κατά την τελευταίαν συνεδρίασιν της Ενώσεως Ποδοσφαιρικών Σωματείων συνεζητήθη το ζήτημα της διαφοράς Κεραυνού – Ολυμπιακού δια το πρωτάθλημα του κυπέλλου. Ως γνωστόν ο τελευταίος αγών των ομάδων τούτων δεν έληξεν διακοπείς εις το 10ον λεπτόν του β΄ ημιχρόνου. Δια την διακοπήν όμως αυτήν ουδέν είχεν δικαίωμα ο διαιτητεύσας του αγώνος Θεσσαλονικεύς κ. Γκικόπουλος. Ηδύνατο μόνον να αποβάλη τους αλληλογρονθοκοπημένους παίκτας, διότι η διακοπή του αγώνος αυστηρώς απαγορεύεται δια τοιούτους λόγους υπό του επισήμου κανονισμού, επιτρεπόμενη μόνον δι΄άλλας αιτίας, αίτινες όμως δεν υπήρχον κατά την τελευταίαν συνάντησιν Ολυμπιακού – Κεραυνού. Κανονικώς λοιπόν ο αγών θα έπρεπε να επαναληφθή. Κατά την σχετικήν όμως συζήτησιν της ΕΠΣΘ ο αντιπρόσωπος του Κεραυνού ηπείλησεν ότι αν η ομάς του δεν ανακηρυχθή πρωταθλήτρια και διαταχθή η επανάληψις του αγώνος, ο Κεραυνός θ΄αποχωρήση της Ενώσεως . Πάντως οι περισσότεροι των αντιπροσώπων ήσαν της γνώμης όπως ο Κεραυνός ανακηρυχθή πρωταθλητής, κατόπιν δε τούτου, γενομένης μυστικής ψηφοφορίας, απεφασίσθη δια ψήφων 4-3 η απονομή του κυπέλλου εις τον Κεραυνόν» (Ταχυδρόμος 26/5/37).
Να σημειωθεί ότι παράλληλα γίνονταν αγώνες β’ ομάδων για την ίδια διοργάνωση όπου ο Ολυμπιακός επικράτησε του αντιπάλου του στον τελικό 2-1.
Στις 25/4 και στις 30/5/1937 έχουμε δύο νικηφόρα φιλικά ματς με την ΠΑΕΚ (2-0 και 3-0) ενώ επιτυχής υπήρξε και η πρώτη έξοδος του Ολυμπιακού από τη Μαγνησία: Επικράτησε στα Τρίκαλα της τοπικής ομάδας με 2-1 (6/6/1937).
Αναγνωρισμένο σωματείο
Ο Ολυμπιακός Βόλου αναγνωρίζεται από το τοπικό πρωτοδικείο και αποκτά ως σωματείο επίσημη υπόσταση με την υπ. αρ. 611 απόφαση στις 2/6/1937. Η πρώτη διοργάνωση στην οποία συμμετέχει ως αναγνωρισμένος ποδοσφαιρικός σύλλογος είναι το τουρνουά «υπέρ ενισχύσεως της Βασιλικής Αεροπορίας» ( 4/7/1937) που προωθούσε κι επέβαλλε το καθεστώς Μεταξά. Ως διοργανωτής βέβαια φαίνονταν η «ανασυγκροτηθείσα» ΕΠΣΘ, έπειτα από τη δίχρονη αδράνεια της και την επανεγγραφή της στην ΕΠΟ.
Οι αγώνες αυτοί ήταν διάρκειας ενός ημιχρόνου και προηγήθηκε πομπώδης τελετή έναρξης με παρέλαση σωματείων, λάβαρα και άλλες θεαματικές κι ανούσιες εκδηλώσεις, όπως άλλωστε συνηθίζεται από τις δικτατορικές κυβερνήσεις. Το γεγονός προβάλλεται δεόντως στο τύπο, στο πλαίσιο της Μεταξικής προπαγάνδας.
Οι συναντήσεις βέβαια παρακολουθούνται από πολυπληθείς φιλάθλους αφού το ποδοσφαιρόφιλο κοινό του Βόλου διψούσε για μπάλα. Ο Ολυμπιακός νίκησε στη φάση των 8 την ΠΑΕΚ, με 1-0 και στον ημιτελικό τη Νίκη με το ίδιο σκορ για να επικρατήσει και στον τελικό του Ηρακλή με 2-1 κατακτώντας το κύπελλο. Ετούτη είναι η πρώτη επιτυχία, με κατάκτηση επάθλου, για το νέο, αναγνωρισμένο σωματείο, που βέβαια έθετε τις βάσεις και για ανάλογη πορεία στο μέλλον. Η περίοδος 1936-1937 ολοκληρώθηκε αγωνιστικά για τον Ολυμπιακό με ένα καλοκαιρινό, φιλικό ματς κόντρα στον Κεραυνό (12/7) που πάλι δεν τελείωσε λόγω επεισοδίων ενώ το σκορ ήταν ισόπαλο 2-2.
Φαίνεται πως η αγωνιστική αντιπαράθεση δύο συλλόγων από τους ισχυρότερους της εποχής κατέληγε και σε ακραίες εκδηλώσεις.
