Χτες, στις έξι η
ώρα το πρωί, παραπάνω από διακόσια άτομα έκλεισαν την πύλη του εργοστασίου στη
Χαλυβουργία Βόλου και Βελεστίνου και απέτρεψαν την είσοδο στους εργαζόμενους.
Αργότερα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση του Συνδικάτου Μετάλλου «Μήτσος
Παπαρήγας» έξω απ’ το εργοστάσιο ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τους απεργούς της
Χαλυβουργίας Ασπροπύργου.
Αναφερόμαστε
στην πιο σημαντική έως τώρα απεργία τον καιρό του μνημονίου. Η Ελληνική
Χαλυβουργία είναι μια από τις τρεις που ελέγχουν το 100% της παραγωγής σιδήρου
στη χώρα. Τα δύο τελευταία χρόνια η παραγωγή της αυξήθηκε από 196.000 σε
266.000 τόνους σιδήρου. Παρ’ όλα αυτά ο βιομήχανος Μάνεσης επικαλείται
οικονομικές δυσκολίες και γίνεται η αιχμή του εργοδοτικού δόρατος κατά των
εργαζομένων: Ζητάει δουλειά εκ περιτροπής, πεντάωρο αντί για οκτάωρο, μείωση
μισθών, απλήρωτες υπερωρίες, εντατικοποίηση εργασίας, κατάργηση ασφαλιστικών
δικαιωμάτων. Στις Χαλυβουργίες Βόλου και Βελεστίνου μπροστά στο φάσμα της
ανεργίας οι εργάτες υποκύπτουν. Στη Χαλυβουργία Ασπροπύργου όχι. Ο
σημαντικότερος απεργιακός αγώνας της εποχής αρχίζει.
Στις 31 Οκτωβρίου απολύονται 34 εργάτες κι
επίκειται η απόλυση άλλων 180. Η συνέλευση των εργατών αποφασίζει ομόφωνα
απεργία διαρκείας. Το εργοστάσιο Ασπροπύργου κλείνει και περιφρουρείται από τους
ίδιους τους εργάτες. Η κυβέρνηση στηρίζει τον βιομήχανο, ο οποίος μετά από ένα
μήνα απεργίας προχωρεί σε 16 ακόμα απολύσεις. Οι εργάτες κλιμακώνουν τον αγώνα
τους, γνωρίζοντας πλέον πολύ καλά ότι ενδεχόμενη ήττα τους θα ανοίξει διάπλατα
το δρόμο στους εργοδότες να επιβάλλουν την κοινωνική λεηλασία μέσα από τα
μνημόνια.
Στο μεταξύ γίνεται αντιληπτή η σημασία της
απεργίας. Παρά τη συνομωσία σιωπής των ΜΜΕ, παρά την προπαγάνδα, παρά τα ψέματα
πολιτικών και εργοδοτών, ένα πρωτόφαντο κίνημα αλληλεγγύης εξαπλώνεται σε όλη
τη χώρα. Και στο Βόλο. Μόνο που εδώ χτες δεν ήταν όλοι έξω απ’ την πύλη της
Χαλυβουργίας Βόλου και Βελεστίνου. Η διαίρεση του συνδικαλιστικού κινήματος
παρέβλεψε και χτες τα δικαιώματα των εργατών που καταπατούνται, τη σημασία του
αγώνα τους. Δεν στάθηκε χτες αλληλέγγυο το Εργατικό Κέντρο Βόλου στους απεργούς
του Ασπροπύργου, δεν τους έδωσε λίγο κουράγιο να συνεχίσουν τον άμεσο,
αδιαμεσολάβητο αγώνα τους, δεν μπήκε καν στον κόπο να βγάλει ένα ψήφισμα
συμπαράστασης μιας κι ο αγώνας τους αφορά σε όλους τους εργαζόμενους που
καλούνται να υποστούν τις συνέπειες ενός καταρρέοντος οικονομικού και πολιτικού
συστήματος. Η ίδια κριτική ισχύει σε αδρές γραμμές και αντίστροφα: Το Συνδικάτο
Μετάλλου «Μήτσος Παπαρήγας», για παράδειγμα, στην περίπτωση της βολιώτικης
ΚΟΝΤΙ δεν επέδειξε τα απαιτούμενα αντανακλαστικά. Όμως διαιρεμένοι δεν πάμε
πουθενά. Κι αν συνεχιστεί αυτή η τακτική ο κόσμος της εργασίας θα σπάσει τα
μούτρα του. Κι εδώ, στο Βόλο.
