Κάθε εκατό χρόνια το ημερολόγιο δείχνει 10-10-10, όπως σήμερα. Για τους Πυθαγόρειους η «ιερή τετρακτύς της δεκάδος» ήταν το σύμβολο των μυστικών του σύμπαντος. Θεωρείται τυχερή μέρα και ό,τι συμβαίνει σήμερα ερμηνεύεται ως καλός οιωνός. Μόνο που εγώ δεν αισθάνομαι καθόλου τυχερός. Κι ο λόγος; Διάβασα μια μελέτη του Εργαστηρίου Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου αποδεικνύεται πως το πιάτο μας περιέχει μολυσμένα τρόφιμα!
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά: Σε ποια περιοχή της χώρας παράγεται το συντριπτικά μεγάλο μέρος του καρότου, του κρεμμυδιού ή της πατάτας που διακινούνται στην ελληνική αγορά, άρα και στο Βόλο; Στην περιοχή Θήβας – Οινοφύτων. Ποια στοιχεία λοιπόν μάς προσφέρει η μελέτη στο… πιάτο;
Για τα καρότα Θήβας: 700% νικέλιο παραπάνω σε σχέση με καρότα που παρήχθησαν σε άλλες περιοχές, 76% μg/kg χρώμιο, 43 μg/kg μόλυβδος. Κάδμιο διπλάσιο σε σχέση με άλλες περιοχές.
Κρεμμύδια Θήβας: 668 μg/kg νικέλιο έναντι 57 μg/kg στις άλλες περιοχές, 26 μg/kg χρώμιο – τίποτα στις άλλες περιοχές, 72 μg/kg μόλυβδος έναντι 24 μg/kg.
Πατάτες: 1.894 μg/kg νικέλιο έναντι 78 μg/kg στις άλλες περιοχές, δηλαδή 926% παραπάνω!!!, 170 μg/kg χρώμιο – 350% παραπάνω από άλλες περιοχές, 36 μg/kg μόλυβδος έναντι 18 μg/kg.
Άρα τα καρότα, οι πατάτες, τα κρεμμύδια που φτάνουν και στο Βόλο είναι επιβαρημένα με πολύ επικίνδυνα βαρέα μέταλλα, κυρίως νικέλιο, χρώμιο και κάδμιο. Πόσο επικίνδυνα; Ας το πούμε απλά: Η ημερήσια ανεκτή πρόσληψη νικελίου για ένα παιδί είναι 300 μg. Δεν αρκούν παρά λίγα γραμμάρια μολυσμένης πατάτας, καρότου ή κρεμμυδιού για να τεθεί σε κίνδυνο η υγεία του…
Η Πολιτεία αδιαφορεί. Υπάρχει κάτι συγκινητικό σε αυτή την αδιαφορία. Κάθε φορά που στρέφουμε το βλέμμα μας στους ανύπαρκτους που κρατούν τις τύχες μας στα χέρια τους κι αντικρίζουμε το κενό, αποκρυπτογραφούμε, διαβάζουμε, στοχαζόμαστε πως πολύν καιρό αφότου υποφέρουμε τα πάνδεινα ήρθε η ώρα να συμμετάσχουμε σε ενεργές πράξεις που ανατρέπουν τούτη την κατάσταση.
