Παρακολουθώντας ξέπνοα τα γεγονότα μέσα από τις στήλες της εφημερίδας μπορεί κανείς να αρκεστεί στην ανάγνωση μιας είδησης δίχως να σταματήσει να προσέξει τις λεπτομέρειες. Υπάρχουν φορές που ο φρενιτιώδης ρυθμός της εποχής μάς ωθεί να διαβάζουμε στεγνά μια είδηση όπως η ακόλουθη:
Συνάντηση με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης θα έχει την ερχόμενη εβδομάδα η ΕΑΣ Πηλίου και ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ζαγοράς. Τα θέματα της συνάντησης αφορούν σε αποζημιώσεις αγροτών για την αφορία του 2009, στη μικροκαρπία του μήλου, αναδιάρθρωση καλλιεργειών, αποζημίωση αχλαδιών κ.α.
Με μια προσεκτικότερη εντρύφηση, χτενίζοντας εξονυχιστικά το κείμενο για να κατανοήσουμε το ενδόμυχο νόημά του, απομυζώντας έννοιες που βρίσκονται πίσω από τις λέξεις ή από τα στοιχεία που οι λέξεις αρνούνται να αποκαλύψουν, ανακαλύπτουμε πως η είδηση κρύβει βαθιά μέσα της πράγματα υπερβολικά τρομερά ή υπερβολικά παράλογα για να τα προσπεράσουμε.
Γιατί είναι υπερβολικά παράλογο οι αγρότες του Πηλίου να μην μπορούν να ζήσουν από τον καρπό που παράγουν. Είναι τρομερό το κράτος να μην τους έχει αποδώσει ακόμα την αποζημίωση για την αφορία του 2009. Είναι παράλογο να μην έχει λυθεί ακόμα το πρόβλημα της μικροκαρπίας. Είναι τρομερό και παράλογο μαζί να μην έχει προχωρήσει η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών… Συμπέρασμα; Το κράτος έχει εγκαταλείψει τους αγρότες του Πηλίου στο έλεος…
Αυτό το δεύτερο είδος ανάγνωσης -που μοιάζει κάπως με την ανάγνωση αστυνομικών ιστοριών- μάς οδηγεί μπροστά σε μια ολόκληρη προθήκη γεμάτη με ανθρώπινες ιστορίες. Χωρίς καμιά δυσκολία συνδέουμε συνειρμικά τις άδειες τσέπες του αγρότη που περιμένει ακόμα την αποζημίωση για την αφορία του 2009 με την αδυναμία του να συνεχίσει να σπουδάζει το γιο του και με την απελπισία πατέρα και γιου μπροστά στο αδιέξοδο… Στηλιτεύουμε ως αντικοινωνική την μη αναδιάρθρωση των καλλιεργειών… Προσδοκούμε να βρεθεί λύση για τους αγρότες του Πηλίου, για όλους τους αγρότες κ.ο.κ.
