ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΤΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΥΣ
28 Αυγούστου 1989. Η κυβέρνηση Τζαννετάκη υπογράφει την πρώτη άδεια περί… «δοκιμής τοπικού τηλεοπτικού σταθμού». Την παίρνει η εταιρία «Τηλέτυπος». Και γεννιέται το MEGA. Μέτοχοι οι Χρήστος Λαμπράκης, Βαρδής Βαρδινογιάννης, Γιώργος Μπόμπολας, Κίτσος Τεγόπουλος και Αριστείδης Αλαφούζος. Λίγους μήνες μετά, Πρωτοχρονιά του ’90, ακολουθεί ο Antenna. Μέτοχοι ο Μίνωας Κυριακού, ο Άρης Βουδούρης, ο Γιάννης Καλογρίτσας και ο Γιάννης Πουρνάρας.
Οι κύριοι αυτοί έλαβαν το χρίσμα του προτιμητέου επενδυτή, χωρίς βασικά να κάνουν επένδυση. Μάταια προειδοποιούσε ο πρόεδρος, τότε, της ΔΗΑΝΑ και μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος και καλούσε τους βουλευτές σε αντίσταση: «Αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι, ό,τι και να κάνετε σ΄ αυτό το άρθρο, όπως και να το τροποποιήσετε, που δεν το τολμάτε, όπως και να αξιώσετε σύμφωνη γνώμη, που δεν θα την αξιώσετε, η κυβέρνηση θα δώσει τις άδειες. Ένας τρόπος και μόνον υπάρχει, να παρέμβει η Βουλή και να μη δοθούν οι άδειες σε ανθρώπους επικίνδυνους, να ψηφιστεί η διάταξη κατά την οποία απαγορεύεται στους εκδότες να χορηγούνται οι άδειες». Άνθρωποι επικίνδυνοι οι αξιότιμοι μέτοχοι του MEGA και του Antenna; Ο καθοριστικός ρόλος που έπαιξαν τα κανάλια τους στην πορεία προς τη χρεοκοπία της χώρας το αποδεικνύει.
Οι κύριοι αυτοί άρχισαν με το προμοτάρισμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και τον εκμαυλισμό του λαού. Επί τρία χρόνια λειτούργησαν σε πλήρες θεσμικό κενό κι απέδειξαν ότι κάνουν καλά τη δουλειά τους ως προπαγανδιστές και Ηρακλείς ενός συστήματος που έπεσε σαν το κοράκι πάνω στη χώρα και δυο δεκαετίες αργότερα τη χρεοκόπησε. Στο μεταξύ η όρεξη του συστήματος άνοιξε. Έτσι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επί υπουργίας Κούβελα, χορηγεί απευθείας εφτά «ειδικές άδειες για τη λειτουργία τηλεοπτικών σταθμών τοπικής εμβέλειας στην περιοχή Αττικής» καθώς και «ειδικές άδειες τεχνικής δικτύωσης για να αποκτήσουν εθνική εμβέλεια». Και ακολούθησε ορυμαγδός: Η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου την ίδια χρονιά χορηγεί πέντε ακόμα άδειες, το 1997, επί υπουργίας Ρέππα, προκηρύσσει 117(!!!) άδειες, λες κι ήμασταν η… Αμερική, το 2002 ο διαγωνισμός κηρύσσεται άγονος, το 2003 προκηρύσσεται, επί υπουργίας Πρωτόπαπα, νέος διαγωνισμός, αλλά μεσολαβούν οι εκλογές τού 2004, έρχεται η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, φέρνει το νόμο για το βασικό μέτοχο, αντιδρούν σφοδρά οι νταβατζήδες που βλέπουν τα συμφέροντά τους να στραπατσάρονται κι ο νόμος καταλήγει να γίνει ο νόμος Ρουσσόπουλου που ήρε κάθε ασυμβίβαστο και έδωσε στους καναλάρχες – εφοπλιστές – εργολάβους κ.τ.λ. το δικαίωμα να κόβουν και να ράβουν. Η προπαγάνδα υπέρ της πολιτικής τών εκάστοτε κυβερνήσεων τής ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η χειραγώγηση και ο εκμαυλισμός του λαού τώρα προσλαμβάνουν κολοσσιαίες διαστάσεις, το φαγοπότι από τους λίγους και ισχυρούς δεν έχει όριο. Η χώρα οδεύει πλησίστια προς τη χρεοκοπία.
Να πούμε για το ρόλο τους στην επιβολή και την εφαρμογή των μνημονίων; Για την παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας; Για τη στήριξή τους στα σχέδια των επικυριάρχων και τη δράση των εθελόδουλων μνημονιακών κυβερνήσεων; Για το ηθικό, πνευματικό και πολιτικό σκοτάδι με το οποίο σκέπασαν τη χώρα; Για την κοινωνική εξαθλίωση; Για το φασισμό και το ναζισμό που ανδρώθηκαν και εξ αιτίας τους; Δε μας φτάνει ο χώρος. Θα πούμε μόνο ότι τούτες τις μέρες που συζητιούνται στη Βουλή οι νομοθετικές ρυθμίσεις για τη δημοπρασία των τηλεοπτικών αδειών και τη φορολόγηση των τηλεοπτικών διαφημίσεων (ναι, καλά το υποθέσατε, οι κύριοι αυτοί που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια μέχρι τώρα την έβγαζαν… τζάμπα!!!) η επίθεσή τους εναντίον της αριστερής ελληνικής κυβέρνησης θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
