Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ
Οι διαπραγματεύσεις που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη χώρα μας είναι μία προσπάθεια να επιλυθεί, όσο γίνεται με το συμφερότερο για την ευρωπαϊκή ολιγαρχία τρόπο, το ζήτημα της παγίωσης στην Ελλάδα του εγκαθιδρυθέντος νεοφεουδαρχικού καθεστώτος. Η επιδίωξη αυτή δεν σχετίζεται μόνο με μας, αλλά με την Ευρώπη ολόκληρη, στην οποία η ευρωπαϊκή ολιγαρχία προωθεί τη δημιουργία κρατικοπολιτικών μορφών που θα είναι προσαρμοσμένες ευθέως και ανά πάσα στιγμή στις πολιτικές και οικονομικές της ανάγκες.
Η στάση της νέας ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να είναι ξεκάθαρη: η Ελλάδα ανήκει στο λαό της! Είναι απαραίτητο να υπερασπίσει τη δυνατότητα του ελληνικού λαού να αποφασίζει μόνος του για τη μοίρα του κι όχι όπως θέλουν οι ξένοι. Αυτό σημαίνει πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να δεχτεί για κανένα λόγο μια συμφωνία που υποτάσσει τη μοίρα του λαού μας στα συμφέροντα των ισχυρών της Ευρώπης. Μια τέτοια συμφωνία πρέπει να την απορρίψει ρητά και κατηγορηματικά, είτε παρουσιαστεί με τη γυμνή μορφή της γερμανικής νεοαποικιοκρατίας είτε μέσα από μια περίτεχνα διατυπωμένη φόρμα που στην πραγματικότητα θα σημαίνει το ίδιο. Και η μια και η άλλη μορφή καταλύουν εξίσου την ανεξαρτησία της χώρας μας, τη λαϊκή μας κυριαρχία κι αλυσοδένουν στα δεσμά της ανέχειας και της φτώχειας για πολλές δεκαετίες το λαό μας. Τη μόνη συμφωνία που μπορεί να υπογράψει η νέα κυβέρνηση είναι εκείνη που σέβεται όλα τα παραπάνω και μας παρέχει το χρονικό και οικονομικό περιθώριο να εργαστούμε για να βγούμε από την κινούμενη άμμο της κρίσης.
Αυτή όμως η άποψη σημαίνει σθεναρή αντίσταση εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά επίσης και απόρριψη εκ μέρους του ελληνικού λαού των βλέψεων της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας. Η κυβέρνηση δεν έχει το πολιτικό ή το ηθικό δικαίωμα να παραδώσει τη χώρα βορά στα μεγάλα συμφέροντα, γιατί τότε δεν ξέρουμε πού θα σταματήσει η λεηλασία της και η εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας, μιας και η χώρα, συνάπτοντας μια νέα ληστρική συμφωνία υποταγής, δεν θα μπορεί και στο μέλλον να ελέγξει τα έργα των επικυριάρχων. Τη Βάρκιζα την πληρώνει ο ελληνικός λαός μέχρι σήμερα με τις ξενικές επεμβάσεις και παρεμβάσεις που δεν μας αφήνουν να πάρουμε ανάσα.Μια νέα Βάρκιζα, την παράταση δηλαδή των ξενικών επεμβάσεων και παρεμβάσεων και μάλιστα σε μια πολύ χειρότερη εκδοχή από την προηγούμενη, ο λαός μας δεν θα μπορέσει να την αντέξει. Μόνο μια συμφωνία που αφαιρεί από τη χώρα μας τον τίτλο της αποικίας χρέους και δημιουργεί μια πλατύτερη βάση για την οικονομική και την πολιτική μας ανάπτυξη είναι δυνατόν να υπογράψει η νέα κυβέρνηση. Μονάχα μια τέτοια ιστορικά προοδευτική στάση ταιριάζει σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς.
Ο αγώνας που δίνει η χώρα είναι αναμφίβολα πολύ δύσκολος. Η ευρωπαϊκή ολιγαρχία και τα εντεταλμένα πολιτικά και οικονομικά όργανά της θέλουν πάση θυσία την υποταγή της Ελλάδας. Το αποτέλεσμα όμως του αγώνα εξαρτάται από την ελληνική κυβέρνηση. Θα υποχωρήσει μπροστά στις πιέσεις αποδεχόμενη μια νέα συμφωνία υποταγής που θα σωριάσει σε συντρίμμια τη χώρα και την κοινωνία μας ή θα πει ΟΧΙ και θα οδηγηθεί σε μια νέα συμφωνία επ’ αμοιβαία ωφελεία του λαού μας και των λαών της Ευρώπης; Ο ελληνικός λαός τη στηρίζει για να επιλέξει το δεύτερο.
