Με την ταινία «Ο έρωτας της βασίλισσας» που θα προβληθεί από σήμερα Τρίτη 2 έως την Πέμπτη 4 Ιουλίου στον θερινό σινεμά «Εξωραϊστική», συνεχίζονται οι προβολές του Ciné Μεσόγειος. Η ταινία είναι συμπαραγωγή Δανίας, Σουηδίας, Τσεχίας και παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Νικολάι Αρσέλ και σενάριο Νικολάι Αρσέλ, Ράσμους Χάιστερμπεργκ. Πρωταγωνιστούν: Μαντς Μίκελσεν, Τρίνε Ντίρχολμ, Αλίσια Βικάντερ, Μίκελ Μπο Φόλσγκααρντ.
Ο ψυχικά διαταραγμένος βασιλιάς της Δανίας Κρίστιαν Ζ΄ έρχεται σε γάμο με τη 15χρονη πριγκίπισσα και εξαδέλφη του Καρολάιν Ματίλντα της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ λίγο αργότερα ο Γερμανός ριζοσπάστης και οπαδός του Διαφωτισμού Γιόχαν Στρούνζε θα γίνει ο προσωπικός γιατρός του. Η επιρροή του επιστήμονα θα αρχίσει να αυξάνεται στα ανάκτορα, την ίδια στιγμή που αυτός ερωτεύεται τη νεαρή βασίλισσα.
Ο ελληνικής καταγωγής νεαρός σκηνοθέτης (η μητέρα του είναι από τη Μυτιλήνη) μετατρέπει ένα «θαμμένο» ιστορικό γεγονός της Δανίας του 18ου αιώνα σε υψηλού προϋπολογισμού ιστορικό δράμα, που θέτει μια σειρά από επίκαιρα ερωτήματα σχετικά με την ελευθερία, τον έρωτα, την εκκλησιαστική εξουσία, τις πολιτικές μηχανορραφίες και τη θυσία για έναν ανώτερο σκοπό.
Οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις, που σχεδόν επέβαλε στον ασταθή ψυχολογικά βασιλιά ο βασιλικός γιατρός, μπορεί να αναιρέθηκαν γρήγορα, αλλά στην πραγματικότητα επηρέασαν το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα στην Ευρώπη και υπήρξαν αφετηρία για γενικότερες προοδευτικές εξελίξεις.
Ο σκηνοθέτης Νίκολας Αρσέλ χειρίζεται με δεξιοτεχνία τους ηθοποιούς του και αναζωογονεί τις συμβάσεις μιας ιστορικής ταινίας εποχής με τις μοντέρνες εικόνες του, δημιουργώντας μια ιστορία γεμάτη ιδεαλισμό, ρομαντικό πάθος, ίντριγκες, πολιτικά σκάνδαλα και μια αδιόρατη χαρμολύπη για τη μοίρα των πρωτοπόρων.
Το δίδυμο του Δανού Μαντς Μίκελσεν και της σουηδέζας Αλίσια Βικάντερ ήταν ένα ασφαλές στοίχημα, καθώς και οι δυο είναι σταρ στις πατρίδες τους. Την παράσταση, όμως, κλέβει ο πρωτοεμφανιζόμενος δανός Μίκελ Μπο Φόλσγκααρντ στο ρόλο του «τρελού» βασιλιά. Φλερτάρει αρχικά με την υπερβολή, αλλά τελικά δεν χάνει το μέτρο και καταφέρνει να δώσει αναπάντεχες αρετές και συμπαθείς στιγμές σε έναν χαρακτήρα που εύκολα θα μπορούσε να έχει καταλήξει μονοδιάστατος και μισητός. Η δική του συμβολή εμπλουτίζει τη δυναμική της ταινίας με μια επιπλέον διάσταση, αναβαθμίζοντάς την από ένα ιστορικό δράμα εποχής σε κάτι παραπάνω: ένα όμορφο θλιμμένο πορτρέτο προοδευτικών ανθρώπων, που προπορεύθηκαν της εποχής τους και ηττήθηκαν, επειδή δεν συνειδητοποίησαν ότι ο κόσμος δεν μπορούσε να ακολουθήσει τους ενθουσιώδεις ρυθμούς τους.
