Με την ταινία «Hasta la vista», Βελγικής παραγωγής 2011, συνεχίζονται οι κινηματογραφικές προβολές του Ciné Μεσόγειος στο θερινό σινεμά «Εξωραϊστική». Η συγκεκριμένη ταινία θα προβληθεί έως την Κυριακή 30 Ιουνίου στις 9.30 μ.μ. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Τζέφρι Εντχόβεν και το σενάριο οι: Πιέρ Ντε Κλερκ, Άστα Φιλιπό, Μαριάνο Βάνχοφ. Πρωταγωνιστούν: Ρόμπρεχτ Βάντεν Τόρεν, Ζιλ Ντε Σρίβερ, Τομ Άουντενερτ, Ιζαμπέλ Ντε Χέρτοφ. Το φιλμ απέσπασε το Βραβείο Κοινού της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Μεγάλο Βραβείο, Βραβείο Κοινού και Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής, Βραβείο στο Φεστιβάλ Μοντρεάλ. Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και Βραβείο της Επιτροπής των Νέων στο Φεστιβάλ Βαγιαδολίδ. Βραβεία Κοινού στα Φεστιβάλ Καρλόβι Βάρι και Παλμ Σπρινγκς.
Τρεις εικοσάχρονοι ανάπηροι φίλοι ταξιδεύουν οδικώς από το Βέλγιο στην Ισπανία, μέσω Γαλλίας, με ένα ειδικό βαν και με τη συνοδεία μιας ευτραφούς αλλά με λεπτά αισθήματα νοσοκόμας – οδηγού, αναζητώντας τον έρωτα και τις χαρές της ζωής. Η φλαμανδόφωνη αυτή δημιουργία του βέλγου σκηνοθέτη Τζέφρι Εντχόβεν βασίζεται σε πραγματικό γεγονός και κινείται στη σκιά δυο πρόσφατων παρόμοιας θεματικής κινηματογραφικών επιτυχιών, της γαλλικής ταινίας των Ερίκ Τολεντανό και Ολιβιέ Νακάς «Άθικτοι» (2011), που παρουσίασε το Ciné Μεσόγειος πέρυσι το καλοκαίρι, καθώς και της αμερικανικής ταινίας του Μπεν Λέβιν «Μαθήματα Ενηλικίωσης» (2012).
Η ταινία ξεκινάει με τη νεανική ορμή τριών φλαμανδών αναπήρων να αποδράσουν από μια μίζερη πραγματικότητα. Οι τρεις φίλοι έχουν (εκτός από την αναπηρία) και άλλο ένα κοινό: Είναι παρθένοι. Δεν είχαν ποτέ τους σεξουαλική εμπειρία με γυναίκα. Μετά από επικοινωνία μέσω ίντερνετ με έναν Ολλανδό που έχει χάσει τα πόδια του, μαθαίνουν ότι υπάρχει στην Ισπανία ένας οίκος ανοχής, ειδικά για άτομα με αναπηρία. Παρά τα αρχικά εμπόδια από τους γονείς και την κακή τους τύχη, οι τρεις φίλοι καταφέρνουν να κάνουν αυτό το ταξίδι, με πρόσχημα ότι θα επισκεφθούν αμπελώνες (η οινογνωσία είναι αγαπημένο τους χόμπι). Και η καταλυτική παρουσία μιας παράξενης νοσοκόμας – συνοδού προκαλεί συνεχείς και απροσδόκητες ανατροπές.
Πρόκειται για μια γλυκόπικρη ταινία ευρωπαϊκής ευαισθησίας. Για ένα τρυφερό road movie, που σχολιάζει τις ψυχικές διακυμάνσεις ανθρώπων με αναπηρία, την ξεχωριστή φιλία των νέων που έχουν μάθει να εξαρτώνται από άλλους και, ακόμα πιο ουσιαστικά, το «φλερτ» με το θάνατο, που προκύπτει από τη ζωή μέσα στην αρρώστια. Η Ισπανία και το σεξ είναι απλώς η πρόφαση για την αφύπνιση και εκδήλωση γνήσιων συναισθημάτων.
Η ταινία κερδίζει από τις εξαιρετικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Το σενάριο διανθίζεται από αρκετές δόσεις μαύρου χιούμορ. Και τελικά η ιστορία, αν και έχει ένα σκληρό φινάλε, μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια feelgood κινηματογραφική παραγωγή, η οποία αξίζει της προσοχής των θεατών, καθώς τα όσα διαπραγματεύεται συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες του καθημερινού μας περίγυρου.
