ΕΞΟΔΟΣ

Οι «Μεσοτοιχίες» στο Αχίλλειον

οι-μεσοτοιχίες-στο-αχίλλειον-56863
Η έξυπνη ρομαντική ερωτική κομεντί του Γουστάβο Τορέτο «Μεσοτοιχίες» θα προβληθεί την Τρίτη 8 και την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου στις 9:30 μ.μ. στο Αχίλλειον, στο πλαίσιο του θεσμοθετημένου κύκλου «Σινέ-Μεσόγειος». Η ταινία, αργεντίνικης παραγωγής 2011 που θα προβληθεί στην αίθουσα «Νίκος Κολοβός» αφηγείται τις μέρες και τις ώρες πριν από την γνωριμία δύο μελλοντικών εραστών και πρωταγωνιστούς οι Χαβιέ Ντρόλας, Πιλάρ Λοπέζ ντε Αγιάλα, Ινές Εφρόν, Αντριάν Ναβάρο (95΄)
Η ταινία δεν μιλάει για το φλερτ ή την κοινή ζωή ενός ζευγαριού, αλλά αφηγείται τις μέρες και τις ώρες πριν από την γνωριμία δύο μελλοντικών εραστών. Ο τίτλος δεν είναι τυχαίος. Συμπυκνώνει σοφά την κεντρική ιδέα του έργου. Υποδηλώνει ταυτόχρονα (στην κυριολεξία) τα διαχωριστικά των διαμερισμάτων των πολυκατοικιών και τους «τυφλούς» τοίχους των τεράστιων κτηρίων των μεγαλουπόλεων, αλλά και (μεταφορικά) τα αόρατα τείχη που υψώνονται ανάμεσα στους ανθρώπους των αστικών κέντρων, εμποδίζοντας την επικοινωνία.
Η ταινία είναι μια θαυμάσια σπουδή του σύγχρονου αστικού τοπίου. Το αχανές, πολύχρωμο, πολύβουο και συναρπαστικό Μπουένος Άιρες καθορίζει τις ζωές δύο μοναχικών νέων: Εκείνος είναι ένας δημιουργός ιστοσελίδων, που δεν σηκώνει κεφάλι από τον υπολογιστή. Εκείνη είναι μια αρχιτεκτόνισσα, που μέχρι να βρει κάτι καλύτερο, διακοσμεί βιτρίνες καταστημάτων. Ζουν σχεδόν δίπλα ο ένας στον άλλο, σε αντικρινές πολυκατοικίες. Τριγυρνούν στις ίδιες γειτονιές. Κολυμπούν στην ίδια πισίνα Οι πορείες τους συχνά διασταυρώνονται, χωρίς όμως οι ίδιοι να συναντιούνται. Θα χρειαστεί να διαπεράσουν περισσότερα από τους (αληθινούς) τοίχους που τους χωρίζουν, για να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο.
Με σενάριο – κέντημα, υπέροχη φωτογραφία, εξαιρετικές ερμηνείες, σωστό ρυθμό και πολύ καλό soundtrack, η βραβευμένη αυτή ταινία ακολουθεί τα ίχνη των Ζακ Τατί και Γούντι Άλεν. Η ιστορία δεν είναι απλώς μια ρομαντική κομεντί, είναι κάτι πολύ πιο έξυπνο, τρυφερό και αναγνωρίσιμο: Ένα αισιόδοξο ερωτικό γράμμα για τη ζωή στο αστικό τοπίο των ημερών μας, ένας οδικός χάρτης για τις μπερδεμένες διαδρομές των αισθημάτων και γενικότερα της ανθρώπινης επικοινωνίας σ΄ έναν κόσμο όπου οι νέοι επικοινωνούν κυρίως μέσα από το ασφαλές (;) φίλτρο της τεχνολογίας. Τα επαγγέλματα των δυο πρωταγωνιστών είναι άμεσα συνδεδεμένα με βασικά προβλήματα της σημερινής κοινωνίας. Οι αρχιτέκτονες έχουν σχεδιάσει τις απρόσωπες πόλεις κι οι web designers την απρόσωπη καθημερινότητά μας.
Οι «Μεσοτοιχίες» κρύβουν πολλές αναφορές στην ποπ κουλτούρα, την αισθητική, την αρχιτεκτονική, το σινεμά, τις νέες τεχνολογίες. Μιλούν μια γλώσσα που αναγνωρίζεις και μοιράζεσαι. Και την χρησιμοποιούν για να φτιάξουν κάτι αληθινά φρέσκο και σημερινό. Αναφέρονται σ΄ ένα αιώνιο θέμα, αλλά το εκφράζουν με ένα νέο, υπέροχο τρόπο.
Φαντασία, λεπτό και γλυκόπικρο χιούμορ, έξυπνες ατάκες και πηγαία συναισθήματα την ίδια ώρα που (ηθελημένα ή όχι) αντιλαμβάνεσαι έναν χαμηλών τόνων σχολιασμό για τις επιπτώσεις που είχε στη χώρα η μάστιγα της οικονομικής κρίσης. Η εισαγωγή της ταινίας, όταν μέσα από την αφήγηση του κεντρικού ήρωα βλέπουμε κτίρια και δημόσιους χώρους του Μπουένος Άιρες (μιας πόλης που όπως ακούμε βρίσκεται σε «ηθική και οικονομική ακαταστασία») είναι μια ξεκάθαρη αναφορά στο σινεμά του Γούντι Άλεν, το πνεύμα του οποίου δηλώνει διαρκώς «παρών», όπως άλλωστε και σκηνές από το αριστούργημά του «Μανχάταν». Αλλά «παρών» δηλώνει και ο Ζακ Τατί με την προφητική σάτιρα του μοντερνισμού των μεγαλουπόλεων στις κορυφαίες δημιουργίες του «Ο θείος μου» και «Playtime».
Βλέποντας τη συγκεκριμένη ταινία καταλαβαίνεις ότι ο Γουστάβο Τορέτο έχει τον τρόπο του να σε ελκύσει μέσα σε ένα σύμπαν που σου είναι τόσο γνωστό, φτάνει να είσαι κάτοικος μιας μεγάλης πόλης, όπου βιώνεις την μοναξιά και την παρακμή της δυτικού τρόπου ζωής. Η μοναχικότητα, η αγοραφοβία, το άγχος της αναζήτησης ερωτικού συντρόφου δίνονται με ένα τρόπο άκρως ρεαλιστικό και ταυτόχρονα ποιητικό – φιλοσοφικό. Τα αισθήματα τελικά βρίσκουν τον τρόπο να ανθίσουν, σαν ένα λουλούδι που ξεπροβάλλει μέσα από μια ρωγμή του μπετόν.
Ένα σύγχρονο, διαφορετικό, αισιόδοξο Love Story των μοναχικών, που μεταξύ άλλων κέρδισε και το βραβείο της «Χρυσής Αθηνάς» στο 17ο Διεθνές Φεστιβάλ της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας».

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου