«Η πριγκίπισσα του Μονπενσιέ»

Με την ταινία «Η πριγκίπισσα του Μονπενσιέ» σε σκηνοθεσία Μπερτράν Ταβερνιέ, συνεχίζονται σήμερα στις 9.30 το βράδυ οι προβολές της Κινηματογραφικής Κοινότητας Ν. Ιωνίας, που πραγματοποιούνται στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μεταξουργείου. Η διάθεση εισιτηρίων ξεκινάει στις 8:30 μ.μ.

«Η πριγκίπισσα του Μονπενσιέ», Γαλλικής παραγωγής 2010 παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Μπερτράν Ταβερνιέ, σενάριο Ζαν Κοσμός, Φρανσουά-Ολιβιέ Ρουσό, Μπερτράν Ταβερνιέ. Παίζουν οι ηθοποιοί: Μελανί Τιερί, Λαμπέρ Ουιλσόν, Γκρεγκουάρ Λεπρένς-Ρινγκέ, Γκασπάρ Ουλιέλ, Τζουντίτ Σελμά.

Μια δυνατή, τραγική ερωτική ιστορία με φόντο τον πολυετή πόλεμο ανάμεσα σε Καθολικούς και Προτεστάντες στη Γαλλία του 16ου αιώνα, σε μια θαυμάσια, δοσμένη με ρυθμό και έξοχες ερμηνείες, ταινία. Η συγκεκριμένη ταινία αποτελεί παραδοσιακό δράμα εποχής από τον Μπερτράν Ταβερνιέ, συμμετείχε επίσημα στο φεστιβάλ των Καννών του 2010 και συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των πιο λεπτομερών αναπαραστάσεων του παρελθόντος.

Για ακόμη μια φορά ο Μπερτράν Ταβερνιέ στρέφεται σε ταινία εποχής («Η γιορτή αρχίζει», «Ο κάπτεν Κόναν»), μια και, όπως πιστεύει ο ίδιος, αναφερόμενος σε φράση του Φόκνερ, «το παρελθόν δεν είναι νεκρό, δεν είναι καν παρελθόν». Τη φορά αυτή, ο Ταβερνιέ στρέφεται στον 16ο αιώνα και συγκεκριμένα στο κλασικό βιβλίο της Μαντάμ ντε Λα Φαγιέτ, για να περιγράψει το μεγάλο θρησκευτικό πόλεμο (1562-1598) ανάμεσα σε Καθολικούς και Προτεστάντες. Η εποχή βέβαια και συγκεκριμένα ο πόλεμος είναι απλώς το φόντο για να τοποθετήσει ο σκηνοθέτης την ερωτική ιστορία του, ανάμεσα στη Μαρί, πριγκίπισσα Ντε Μονπενσιέ, και τον κόμη Σαμπάν.

Αντλώντας την έμπνευσή του από Αμερικανούς σκηνοθέτες που θαυμάζει, ιδιαίτερα στο χώρο του γουέστερν (Ραούλ Γουόλς, Ντέλμερ Ντέιβς), ο Ταβερνιέ έφτιαξε μια εικαστικά λαμπρή, με σωστό ρυθμό, ταινία όπου οι έντονα ρεαλιστικές σκηνές των μαχών (φτάνει ν’ αναφέρω εκείνη της αρχής με τα πτώματα των νεκρών στρατιωτών σκορπισμένα στο πεδίο της μάχης, ενώ λίγο μετά παρακολουθούμε το μακελειό σε μια ταβέρνα, με μια έγκυο γυναίκα νεκρή με το σπαθί βυθισμένο στην κοιλιά της) αντιπαρατίθενται με τις ίντριγκες του παλατιού αλλά και τις «ερωτικές» σκηνές ανάμεσα στη Μαρί και τους διάφορους μνηστήρες, με τη Μαρί να μετατρέπεται σε απλό πιόνι ανάμεσα στα απάνθρωπα παιχνίδια των ευγενών. Στο πρόσωπο της Μελανί Τιερί, ο Ταβερνιέ βρήκε την τέλεια Μαρί, η οποία δίνει την ανθρωπιά, τη ζεστασιά αλλά και τη σεξουαλικότητα που απαιτεί ο ρόλος της. Στα συν της ταινίας, η έξοχη αναπαράσταση της εποχής και οι φωτογραφημένοι με ξεχωριστή αγάπη εξωτερικοί χώροι από τη σινεμασκοπική φωτογραφία του Φιλίπ Σαρντ.