Ανεμος γαλλικής δημιουργίας πνέει στον θερινό κινηματογράφο
Εξωραϊστική, όπου θα προβληθεί από σήμερα έως και τις 2 Σεπτεμβρίου, στις 9.30
μμ, η ταινία με τίτλο «Άθικτοι». Η ταινία, Γαλλικής παραγωγής 2011,
παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία, σενάριο: Ερίκ
Τολεντανό, Ολιβιέ Νακάς. Πρωταγωνιστούν: Φρανσουά Κλουζέ, Ομάρ Σι, Αν Λε
Νι, Οντρέ Φλερό, Κλοντίλντ Μολέ, Αλμπα Γκϊα Μπελούτζι, Σιρίλ Μεντί, Κριστιάν
Αμερί, Μαρί-Λορ Ντεσκουρό, Γκρεγκουάρ Οστερμάν.
Το σενάριο
βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Φιλίπ, ενός δισεκατομμυριούχου
αριστοκράτη, ο οποίος έχοντας μείνει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι μετά
από ένα ατύχημα με αλεξίπτωτο, επιλέγει για βοηθό του στην καθημερινότητα, τον
Ντρις, τον πιο απρόσμενο υποψήφιο, έναν πρόσφατα αποφυλακισμένο μαύρο νεαρό,
από τις φτωχές συνοικίες στα προάστια του Παρισιού.
Δύο
διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται και παρ΄ όλες τις διαφορές τους οι
πρωταγωνιστές μοιράζονται μια αληθινή φιλία, χαρίζοντας γέλιο αλλά και γνήσια
συγκίνηση, με ένα θέμα που εκ πρώτης όψεως μόνο αστείο δεν φαντάζει.
Μετά από
καιρό επιτέλους βλέπουμε μια καλή κωμωδία σε όλες τις διαστάσεις της. Ακόμα και
τις πιο δραματικές. Το γέλιο βγαίνει αβίαστα. Και όπως σε κάθε αξιοπρεπή
κωμωδία, το ρομαντικό στοιχείο είναι αναπόσπαστο μέρος της. Οι διάλογοί της
είναι κορυφαίοι του είδους. Γρήγοροι, ευφυείς, ανατρεπτικοί, αστείοι, γεμάτοι
αντιθέσεις και συγκρούσεις, όπως και οι ζωές των δύο πρωταγωνιστών, των οποίων
οι ταξικές διαφορές ζωγραφίζονται με μοναδική επιδεξιότητα.
Πρόκειται για μια βαθιά ουμανιστική ταινία. Η ιστορία είναι
τόσο απλή, αλλά εξαιρετικά δυνατή, με καθαρά μηνύματα αισιοδοξίας και ανθρωπιάς.
Ο αληθινός
ήρωας Φίλιπ Πότζο ντι Μπόρτζο, στη
ζωή του οποίου βασίστηκε η ταινία, όταν πρωτοάκουσε την ιδέα της δημιουργίας
της είπε στον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Ερίκ Τολεντανό: «Εάν κάνετε αυτήν την
ταινία, πρέπει να είναι αστεία. Επειδή αυτή η ιστορία πρέπει να αντιμετωπιστεί
με χιούμορ. Εάν δεν είχα συναντήσει τον Αμπντέλ (που ενσαρκώνει στην ταινία ο
Ντρις), θα ήμουν νεκρός». Όταν ολοκληρώθηκε η ταινία, την έδειξαν πρώτα στον Φίλιπ. Κατά τη διάρκεια
της προβολής, η καρέκλα του συχνά έτρεμε από τα γέλια. Όταν τελείωσε η ταινία,
ο Φιλίπ είχε δακρύσει. Αργότερα, πήγε στο Παρίσι για την επίσημη προβολή. Στο
τέλος της προβολής είπε: «Χειροκροτώ και με τα δύο χέρια».
