To «Βαθύ μπλε του έρωτα» θα προβληθεί από σήμερα Τρίτη 7 έως την Πέμπτη 9 Αυγούστου στις
9.30 μμ στον θερινό κινηματογράφο Εξωραϊστική στο πλαίσιο του δεύτερου κύκλου
του Σινέ Μεσόγειος. Η ταινία Βρετανικής παραγωγής 2011, προυσιάζεται σε
σκηνοθεσία Τέρενς Ντέιβις. Πρωταγωνιστούν: Ρέιτσελ Βάις, Τομ
Χίντλεστον, Σάιμον Ράσελ Μπίλ, Αν Μίτσελ. Με φόντο την μεταπολεμική
Βρετανία, το φιλμ μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το θεατρικό έργο (1952) του Τέρενς Ράτιγκαν, ενός από τους πιο
επιτυχημένους κι αναγνωρίσιμους θεατρικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα.
Η νεαρή Hester Collyer (Rachel Weisz)
ζει μια προνομιούχα ζωή στο μεταπολεμικό Λονδίνο του 1950, παντρεμένη με τον δικαστή
Sir William Collyer (Simon Russell Beale). Προς έκπληξη όλων,
αφήνει τον άντρα της για να μείνει με τον πρώην πιλότο της πολεμικής αεροπορίας
Freddie Page (Tom Hiddleston), τον
οποίο έχει ερωτευτεί. Αυτή η αυτοκαταστροφική σχέση θα οδηγήσει την Hester στα
πρόθυρα της αυτοκτονίας. Το ερωτικό τρίγωνο μετατρέπεται σε ένα δίλημμα που
αντανακλά την κατάσταση της χώρας τη δεκαετία του ’50. Η Βρετανία, δεν είναι
πλέον σπουδαία αυτοκρατορία, αλλά μια χώρα εξουθενωμένη οικονομικά και
πολιτιστικά.
Με φόντο την μεταπολεμική Βρετανία, το φιλμ μεταφέρει στη
μεγάλη οθόνη το θεατρικό έργο (1952) του Terence
Rattigan, ενός από τους πιο πετυχημένους κι αναγνωρίσιμους θεατρικούς
συγγραφείς του 20ου αιώνα. Εξειδικευμένο στην έκθεση των ανασφαλειών περί σεξ
και τάξεων, το θεατρικό αυτό έργο θεωρείται το μεγαλύτερο επίτευγμα του
Rattigan. Την κινηματογραφική μεταφορά (και την προσαρμογή του σεναρίου)
ανέλαβε ο βραβευμένος Terence Davis
(The House of Mirth, Distant Voices, Still Lives).
Εκπληκτικής μουσικότητας και υπνωτιστικής κομψότητας χρονικό
μιας ετεροβαρούς ερωτικής σχέσης με μια αποστομωτική ερμηνεία της Ρέιτσελ Βάις.
Θα θέλαμε μια ιδέα λεπτομερέστερα δοσμένο το κομμάτι της γνωριμίας και του
πρώιμου ειδυλλίου των εραστών.
Στην «πρόσοψη», το «Βαθύ μπλε του έρωτα», που μεταφέρει στην
οθόνη ένα από τα ονομαστά έργα του Βρετανού θεατρικού συγγραφέα Τέρενς
Ράτιγκαν, δεν είναι παρά μια απλή, μάλλον συνηθισμένη ιστορία ερωτικής απιστίας
και εμμονικού πάθους: Η Εστερ, όμορφη σύζυγος μεσήλικα δικαστή, ερωτεύεται
παράφορα τον Φρέντι, παρασημοφορημένο πιλότο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου – τις
διακυμάνσεις της ταραχώδους σχέσης τους τις παρακολουθούμε σε φλας μπακ, ενώ η
Εστερ προσπαθεί να συνέλθει από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, στην
οποία οδηγήθηκε νιώθοντας μόνη, απελπισμένη, πλήρως παραμελημένη από τον εραστή
της.
Στο βάθος, το χρονικό ξεδιπλώνει και άλλα επίπεδα: ταξικό
πορτρέτο της μεταπολεμικής Αγγλίας, μικρογραφία ενός έθνους που προσπαθεί να
επουλώσει τραύματα, μελέτη της γυναικείας ανασφάλειας και του φόβου απέναντι
στη μοναξιά. Οπως και να το δει κανείς, εκείνο που σαφώς και με αδρότητα
ξεπροβάλλει μέσα από την ιστορία της Εστερ και του Φρέντι είναι ο πόνος του
ανισοβαρή έρωτα και η μεγάλη επιτυχία του βετεράνου σκηνοθέτη Τέρενς Ντέιβις
έγκειται στο ότι προσεγγίζει και περιγράφει, αναλύει και συνθέτει τον πόνο
αυτόν σαν ένα μελαγχολικό συμφωνικό κομμάτι.
