Η ταινία «Ο Πρόεδρος», σε σκηνοθεσία Σαντιάγκο Μίτρε, στις κινηματογραφικές προβολές
Με την ταινία «Ο Πρόεδρος», σε σκηνοθεσία Σαντιάγκο Μίτρε, συνεχίζονται οι προβολές της κινηματογραφικής κοινότητας του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου.
Η ταινία θα προβληθεί αύριο Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου στο Μεταξουργείο στη Ν. Ιωνία και τη Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου στο «Αχίλλειον». Ωρα έναρξης 21:30.
Πρωταγωνιστούν Ρικάρντο Νταρίν, Κρίστιαν Σλέιτερ, Ερικα Ρίβας, Ντολόρες Φόνζι.
Κατά τη διάρκεια συνόδου κορυφής σε απομακρυσμένο ξενοδοχείο στην καρδιά των Ανδεων, ο πρόεδρος της Αργεντινής βρίσκεται εγκλωβισμένος ανάμεσα στην πολιτική και την προσωπική του ζωή. Πρωτοπαίχτηκε στο «Ενα κάποιο βλέμμα» των περσινών Καννών.
Ατμοσφαιρικό, πολιτικό θρίλερ, μετά τη βραβευμένη στην Εβδομάδα της Κριτικής των Καννών ταινία του «Paulina» (2015), μας προσφέρει ο Αργεντινός σκηνοθέτης Σαντιάγο Μίτρε. Θρίλερ που κινείται με δεξιοτεχνία και ευρηματικότητα ανάμεσα στον Χίτσκοκ και τον Κιούμπρικ, με φόντο τη σύνοδο κορυφής των Λατινοαμερικανών ηγετών στη Χιλή, σε απομονωμένο ξενοδοχείο στην κορυφή των Ανδεων, για να συνάψουν συμφωνία για την ίδρυση λατινοαμερικανικού οργανισμού πετρελαίου.
Στο επίκεντρο βρίσκεται ο Ερνάν Μπλάνκο, εξαιρετικός Ρικάρντο Νταρίν, ο πολιτικά άφθαρτος πρόεδρος της Αργεντινής, που, εκτός από τις διάφορες πιέσεις, τόσο από ορισμένους Λατινοαμερικανούς ηγέτες, όσο και από τον εκπρόσωπο των ΗΠΑ, πολύ καλός Κρίστιαν Σλέιτερ, που με διάφορους τρόπους προσπαθεί να βάλει τη χώρα του, από το πίσω μέρος, στη συνθήκη, η σκηνή της συνάντησής του με τον Αργεντινό πρόεδρο είναι από τις καλύτερες και πιο διφορούμενες της ταινίας, ο Αργεντινός πρόεδρος έχει να αντιμετωπίσει επικείμενο σκάνδαλο με τη ψυχολογικά προβληματική κόρη του Μαρίνα, την οποία, την τελευταία στιγμή, αναγκάζει να έρθει μαζί του στο ξενοδοχείο στις Ανδεις.
Ο Μίτρε καταφέρνει να ισορροπήσει τέλεια το προσωπικό πρόβλημα του προέδρου με τα γενικότερα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα της Αργεντινής, συνδυάζοντας συχνά το φανταστικό, μέσα από τις σκηνές της ύπνωσης της Μαρίνας, με το ρεαλιστικό, τη διεξαγωγή της συνόδου, φέρνοντας στο προσκήνιο το θέμα της πολιτικής εξουσίας και των διάφορων γεωπολιτικών παιχνιδιών, που παίζονται γύρω από αυτήν.
Παιχνίδια που ο Μίτρε παρουσιάζει συχνά με δόση ειρωνείας, σχεδόν αδιάκριτα πίσω από τα φαινόμενα, για να μας παρουσιάσει τη σκληρή πραγματικότητα μιας χωρίς ηθική ή οποιαδήποτε άλλα όρια εξουσίας, που όλοι γνωρίζουμε από δεκάδες άλλους ηγέτες, που μόνο τα οικονομικά και άλλα συμφέροντα παίζουν ρόλο και η οποία καθορίζει δυστυχώς τις τύχες εκατομμυρίων ανά την υδρόγειο, απληροφόρητων συνήθως, πολιτών. Με τον Μίτρε να χρησιμοποιεί τις συναντήσεις, τις κρυφές και φανερές συζητήσεις, τα κρυφά βλέμματα, τα υπονοούμενα, τις σιωπές, αλλά και τους χώρους, το τεράστιο ξενοδοχείο στη μέση κάτασπρου, παγωμένου τοπίου, η έξοχη φωτογραφία είναι του Χαβιέ Χούλια, για να δημιουργήσει τα διάφορα επίπεδα του συναρπαστικού αυτού πολιτικού θρίλερ.
