Τελευταία προβολή με τη βραβευμένη ταινία «Ξενοδοχείο Grand Budapest»
Το Κέντρο Πολιτισμού «Ιωλκός», με την υποστήριξη της Διεύθυνσης Αρχείων, Μουσείων και Βιβλιοθηκών του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου, ολοκληρώνει τον κύκλο των ταινιών του «Σινέ Ιωλκός» για φέτος στο αρχοντικό στον Αγιο Ονούφριο.
Την ερχόμενη Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου και ώρα 8.30 μ.μ. θα προβληθεί η ταινία «Ξενοδοχείο Grand Budapest» («The Grand Budapest Hotel»), αγγλογερμανική κομεντί του 2014, σε σκηνοθεσία Γουές Αντερσον, με τους Ρέιφ Φάινς, Μάρει Αμπραχαμ, Τζουντ Λο, Τίλντα Σουίντον, Τόνι Ρεβολόρι.
Σε αυτό το πολυτελές κατάλυμα, ο αινιγματικός ιδιοκτήτης του Μουσταφά αφηγείται σε συγγραφέα την ιστορία του και το πώς ξεκίνησε να δουλεύει εκεί ως bellboy κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Νεαρότατος Ινδός μετανάστης στη Δημοκρατία της Ζουμπρόφσκα, μεθοδικός κι αθόρυβος, ο Ζίρο Μουσταφά δεν άργησε να γίνει ο έμπιστος βοηθός του Γκουστάβ, του απαιτητικού, μπονβιβέρ, αλαζόνα, extra cool και απίστευτα εύγλωττου υπεύθυνου υποδοχής του ξενοδοχείου. Οι πολιτικοκοινωνικές αλλαγές γύρω τους είναι καταιγιστικές, αλλά ο Ζίρο και ο Γκουστάβ θα βρεθούν μπλεγμένοι σε μια επικίνδυνη σκευωρία, η οποία περιλαμβάνει γιγαντιαία κληρονομιά, έναν σπανιότατο πίνακα, μερικούς βίαιους θανάτους και τελικά τον εγκλεισμό του Γκουστάβ στη φυλακή για φόνο εκ προμελέτης.
Η ταινία του Anderson, η οποία φέρει τόσο τη σκηνοθετική, όσο και τη σεναριακή του υπογραφή, συγκεντρώνει για ακόμη μια φορά την ερμηνευτική αφρόκρεμα της κινηματογραφικής βιομηχανίας, με τον κάθε χαρακτήρα να προσθέτει το δικό του λιθαράκι στην πλοκή μιας τόσο απολαυστικά εξωπραγματικής υπόθεσης, όσο εξωπραγματικό φαντάζει και το εκτυφλωτικό ροζ που καλύπτει απ’ άκρη σ’ άκρη κάθε εκατοστό του επιβλητικού κτιρίου «πρωταγωνιστή». Μέσα από σκηνές μαύρου χιούμορ καμωμένες στα όρια του σλάπστικ και μια υποτυπώδη «crime» βάση που δεν παίρνει πάντα στα σοβαρά τον εαυτό της, το «Ξενοδοχείο Budapest Hotel» αντλεί την κινηματογραφική του ζωντάνια μέσα από τους σπιρτόζικους διαλόγους, τις φαντεζί περσόνες, την παστέλ, σκηνοθετική παλέτα του Anderson και το γρήγορο μοντάζ που επιβάλλουν οι διαρκείς εναλλαγές των σκηνικών χώρων και των τοπίων. Συνδυάζοντας τις απρόβλεπτες περιπέτειες του ήρωα με ένα έκρυθμο περιβάλλον, που δηλώνεται ως αφορμή, ο Anderson κρατά το βλέμμα του θεατή καρφωμένο στις δράσεις μιας πληθώρας ατόμων, ο καθένας από τους οποίους αποτελεί ταυτόχρονα έρμαιο των προσωπικών του «φιλοδοξιών», αλλά και των κοινωνικοπολιτικών αναταραχών, που αρχίζουν να γίνονται ορατές στον ορίζοντα.
Η ταινία απέσπασε την Αργυρή Αρκτο Σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Βερολίνου.
Αντί εισιτηρίου όποιος το επιθυμεί μπορεί να φέρει τρόφιμα.
