Η γνωστή ταινία του Τζον Μάντεν στις προβολές της κινηματογραφικής κοινότητας
Με την ταινία «Κυρία Σλόαν» σε σκηνοθεσία Τζον Μάντεν συνεχίζονται οι προβολές της κινηματογραφικής κοινότητας του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου.
Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 12 Απριλίου στο Μεταξουργείο στη Ν. Ιωνία και τη Δευτέρα 15 Απριλίου στο «Αχίλλειον». Ωρα έναρξης 21.30.
Πρωταγωνιστούν Τζέσικα Τσαστέιν, Μαρκ Στρονγκ, Τζον Λίθγκοου, Σαμ Γουότερστον.
Με φόντο τον αμαρτωλό και ανδροκρατούμενο κόσμο του αμερικανικού lobbying, μία γυναίκα δίνει σκληρή μάχη επικράτησης, με κύριο όπλο το διαβολεμένο θηλυκό μυαλό της. Η ταινία, που επανενώνει (μετά το «Χρέος») τον Τζον Μάντεν με την Τζέσικα Τσαστέιν, παραμένει εκρηκτική, αγωνιώδης και άκρως διασκεδαστική από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο πλάνο της.
«Το lobbying έχει να κάνει με την προνοητικότητα, την πρόβλεψη των κινήσεων του αντιπάλου και την επινόηση σχετικών αντίμετρων. Ο νικητής πάντα βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τον αντίπαλο και παίζει το ατού του αμέσως μόλις εκείνος παίξει το δικό του».
Αυτοί είναι οι κανόνες, που ακολουθεί σαν «Ευαγγέλιο» η Ελίζαμπεθ Σλόαν, υψηλόβαθμο στέλεχος των πολιτικών λόμπι της Ουάσινγκτον. Αυτοί είναι οι κανόνες, που την κάνουν περιζήτητη, ασταμάτητη και ικανή να βγαίνει πάντα νικήτρια, ακόμα κι αν στην πορεία χρειαστεί να παραβιάσει κάθε ηθικό κώδικα, να αναιρέσει κάθε της ενδοιασμό και τελικά να βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Και αυτοί είναι οι κανόνες τελικά, που ανοίγουν και κλείνουν την «Κυρία Σλόαν», οριοθετώντας στο ενδιάμεσο μια αγωνιώδη αφήγηση, που με τις ανατροπές της και τα παιχνίδια εξουσίας της δεν μαρτυρά παρά μόνο στο τέλος τον πραγματικό νικητή ολόκληρης της παρτίδας.
Μπορεί ο τίτλος της ταινίας να ακούγεται σαν κάποιο χαμένο βιβλίο της Τζέιν Οστεν, όμως η «Δεσποινίς Σλόαν», όπως είναι η πιο ακριβής απόδοση του πρωτότυπου τίτλου, μοιράζεται μόνο την ανεξαρτησία της με τις κλασικές ηρωίδες της Αγγλίδας συγγραφέως. Οντας σύγχρονο, αγωνιώδες και γεμάτο εκρηκτική ενέργεια, που καταφέρνει να μεταδώσει σε κάθε λεπτό της διαδρομής, το φιλμ του Μάντεν αποδεικνύει πως δεν χρειάζεται κάθε ταινία να ανακαλύπτει νέες αφηγηματικές ή πειραματικές διαδρομές, αλλά πως, μερικές φορές, απλά αρκεί μια αγνή, ανόθευτη δίωρη ψυχαγωγική εμπειρία.
