ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Το αποτύπωμα της κρίσης στις Ενοπλες δυνάμεις

το-αποτύπωμα-της-κρίσης-στις-ενοπλες-δ-10327

Γράφει ο Γρηγόρης Ιγγλέσης

Αναμφισβήτητα η κρίση καθαυτή συνιστά τραγωδία. Αλλά μεγαλύτερη τραγωδία για τα Εθνη που σέβονται την ιστορία, τις παραδόσεις τους και την εν γένει αξιοπρέπεια των λαών τους στην διεθνοποιημένη υφήλιο, αποτελεί ο εκμαυλισμός και η διαφθορά. Για δε τα Εθνη που βιώνουν κρίσεις και αναμένουν λύσεις από εκμαυλισμένους και διεφθαρμένους, από ανιστόρητους και δημαγωγούς, από αχαλίνωτα γελοίους και ανόητους, η κατάληξη είναι προδιαγεγραμμένη. Χρεοκοπία, ταπείνωση, πόνος και, το χειρότερο, εθνικές καταστροφές.

Περιέργως, ιστορικά, οι κρίσεις αναδεικνύουν ηγέτες. Και αυτό εξηγείται επειδή στα δύσκολα τα τρωκτικά εγκαταλείπουν πρώτα το καράβι ενώ οι λαοί, επειδή αρνούνται να πεθάνουν, ψάχνουν στήριγμα στους πραγματικά άξιους. Και οι άξιοι, δίνουν πρώτοι το παράδειγμα, δεν δημαγωγούν, δεν λαϊκίζουν, ενώνουν, εμπνέουν και καθοδηγούν. Μόνο τότε τα Έθνη που περνούν κρίσεις έχουν την δυνατότητα να ανασυνταχθούν, να πολεμήσουν, να νικήσουν και να λυτρωθούν.

Η αποτροπή Εθνικής καταστροφής συνεπάγεται ένοπλες δυνάμεις με ηθικό και αξιοπρέπεια, με αξιοκρατία και καλή εκπαίδευση, με αγάπη στην πατρίδα και στον συνάνθρωπο. Αυτά τα στοιχεία δυστυχώς σήμερα σ’ ελάχιστο βαθμό απαντώνται στον ευαίσθητο αυτό χώρο. Κομματικά διορισμένοι, αλλά επαρκέστατοι στην οσφυοκαμψία, Αρχηγοί συνετέλεσαν στην επέκταση της διαφθοράς σ’ ένα χώρο που θα έπρεπε να αποτελεί άβατο. Αδυναμία και συνεχείς αναβολές στην λήψη αποφάσεων, αφού πάντα υπερίσχυε το κομματικό συμφέρον έναντι του στρατιωτικού και συνακόλουθα του Εθνικού συμφέροντος, κατάφεραν να καταστήσουν και τον ευαίσθητο αυτό χώρο συνένοχο στην κρίση της πατρίδας. Και δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, αφού είναι βολεμένοι παρά την κρίση, είναι ανίκανοι να προτείνουν και να αποφασίσουν αποτελεσματικά μέτρα που και την μαχητική ικανότητα του στρατεύματος θα αναβαθμίσουν αλλά και ισοδύναμα θα αποτελέσουν ώστε να σταματήσει επιτέλους η μισθολογική εξαθλίωση των ενστόλων. Αντίστοιχα θλιβερή βεβαίως και η στάση των ενώσεων των αποστράτων. Ζηλωτές συνδικαλιστών παλαιάς κοπής το μόνο που προτείνουν είναι πορείες και ανούσιες διαμαρτυρίες περισσότερο για το θεαθήναι παρά για την ουσία. Κατά τα λοιπά, περισσεύουν οι πρωτοχρονιάτικες πίτες, οι συσκέψεις με το αζημίωτο και η διοργάνωση αποκριάτικων χορών. Αναρωτιέμαι, μιλώντας για την Π.Α. που γνωρίζω, πότε θα προτείνει και υλοποιήσει κάποιος αν όχι τώρα, άμεσα, την κατάργηση προκλητικών θέσεων ακολούθων εξωτερικού (που κυρίως καταλαμβάνουν κομματόσκυλα με επίπεδο επαγγελματισμού κάτω του μετρίου και συνήθως με άγνοια ακόμη και των σοβαρών θεμάτων που θα χειριστούν εκθέτοντας την χώρα), την κατάργηση της άθλιας ΜΑΕΔΥ και την αποπομπή των αφισοκολλητών που την συγκροτούν, την συγχώνευση μοιρών αερισκαφών αστείας διαθεσιμότητας (π.χ. F-4E), την απόσυρση άλλων παλαιάς τεχνολογίας, την άμεση πραγματική μετατροπή των ΜΣΕΠ και ΣΑ σε RRH, την κατάργηση των ΚΕΠ και την ανάπτυξη ενός και μόνο ARS, την αναβάθμιση των εργοστασίων της Π.Α; Όταν μισθοί και συντάξεις επαναπερικοπούν, όταν ολοκληρωθούν οι εκδηλώσεις για την πρωτοχρονιά ή όταν οι συσκέψεις θα γίνονται μέσω skype;

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου