ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Η πραγματική αλληλεγγύη στο λαό της Ουκρανίας

η-πραγματική-αλληλεγγύη-στο-λαό-της-ου-109906

Του Ελισαίου Βαγενά, μέλους της Κ.Ε. του ΚΚΕ, υπεύθυνου Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του κόμματος

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία, μετά τη ρωσική στρατιωτική εισβολή, βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Απασχολούν όλο και περισσότερο, μιας και η χώρα μας, από τα πράγματα, όχι μόνον βρίσκεται γεωγραφικά κοντά σε αυτή την περιοχή, αλλά και γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη στήριξη και των άλλων κομμάτων «εξουσίας», ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, έχει μπλέξει τη χώρα και το λαό μας σ’ αυτόν τον πόλεμο. Έναν πόλεμο άδικο και για τις δύο πλευρές της σύγκρουσης, δηλαδή των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ -ΕΕ με τη Ρωσία, που διεξάγεται πάνω στο «κορμί» της Ουκρανίας. Κι αυτό το «μπλέξιμο» διεξάγεται τόσο με τις βάσεις του θαΝΑΤΟυ, που υπάρχουν στην χώρα μας και τροφοδοτούν τη μια πλευρά του πολέμου, όσο και με την απευθείας αποστολή όπλων, που έχουν χρυσοπληρωθεί από το λαό μας δήθεν για την «άμυνα της χώρας.

Το «αυτί» όσων μας «χώνουν στο στόμα του λύκου», του ιμπεριαλιστικού πολέμου, «δεν ιδρώνει», ακόμη κι όταν γίνεται ολοφάνερο πως ο λαός μας κινδυνεύει από τα πολεμικά αντίποινα της άλλης πλευράς, ιδιαίτερα εκεί όπου υπάρχουν βάσεις, που αξιοποιούνται στους πολεμικούς σχεδιασμούς (Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Βόλος, Αραξος κοκ)

Τις τελευταίες μέρες, για να ξεπεραστεί η ανησυχία που υπάρχει στο λαό μας από αυτήν την εξέλιξη, οι κυβερνητικές δυνάμεις και τα ιδεολογικά «δεκανίκια» τους σε αυτήν την πολιτική -ΚΙΝΑΛ, αλλά και ΣΥΡΙΖΑ, προβάλουν την ανάγκη να φανούμε «αλληλέγγυοι με την Ουκρανία, την οποία επιτέθηκε ένας πιο ισχυρός αντίπαλος». «Να είμαστε – λένε – με τον αδύνατο» και προσθέτουν πως «εάν δεν δώσουμε τώρα βοήθεια, πως αύριο θα ζητήσουμε, εάν μας επιτεθεί η πιο ισχυρή Τουρκία;»

Η επιχειρηματολογία αυτή είναι σαθρή και υποκριτική. Προσπαθεί να «ξεπλύνει» όσους ήδη έχουν βουτήξει τα χέρια τους στο αίμα των λαών και ψάχνουν την «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», για να «εξαγνιστούν» από τα εγκλήματά τους και να τα συνεχίσουν.

Αλήθεια, χρόνια τώρα ο πιο «αδύνατος» και πραγματικά μαρτυρικός παλαιστινιακός λαός παλεύει με τον πιο «ισχυρό», με το κράτος του Ισραήλ. Παλεύει για το στοιχειώδες δικαίωμα να έχει τη δική του πατρίδα, να σταματήσει η ισραηλινή κατοχή. Γιατί σε αυτήν την περίπτωση δεν ισχύει το «να είμαστε με τον αδύνατο» και όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) έχουν συνταχθεί με τη λεγόμενη «στρατηγική συμμαχία» με το Ισραήλ, που δολοφονεί το λαό της Παλαιστίνης;

Αλήθεια, που την είδε αυτή τη βοήθεια «προς τον αδύνατο» η μαρτυρική Κύπρος, που εδώ και σχεδόν 5 δεκαετίες έχει υπό κατοχή το 37% των εδαφών από την «ισχυρότερη» Τουρκία;

Μήπως όλα αυτά τα χρόνια που η «σύμμαχος» στο ΝΑΤΟ Τουρκία απειλεί τη χώρα μας με πόλεμο, σε περίπτωση που εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, που «γκριζάρει» το Αιγαίο, που αμφισβητεί την κυριαρχία ελληνικών νησιών, είδαμε κανέναν «να βάζει στη θέση της» την «ισχυρότερη» Τουρκία;

Μάλιστα, εδώ και καιρό ο αμερικάνος πρέσβης έχει απαντήσει στο ερώτημα «τι θα γίνει, αν συμβεί κάτι με τη σύμμαχο στο ΝΑΤΟ Τουρκία», λέγοντας «θα είσαστε μόνοι σας». Ας μην πουλάνε, λοιπόν, «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Από τα παραπάνω είναι προφανές πως το «αφήγημα», που προσπαθούν να περάσουν κρύβει μέσα από την υποκρισία, το τράβηγμα του λαού στην «κρεατομηχανή» του ιμπεριαλιστικού πολέμου για ξένα συμφέροντα.

Η αληθινή αλληλεγγύη μας στον ουκρανικό λαό και σε κάθε λαό, είναι ο αγώνας που πρέπει να διεξαχθεί σε κάθε χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Είναι η πάλη ενάντια στην εμπλοκή της κάθε χώρας σε αυτόν. Είναι η καταδίκη της στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας, αλλά και η καταδίκη των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ που πυροδοτούν τον πόλεμο και σπρώχνουν την Ουκρανία στον όλεθρο. Είναι ο αγώνας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, που εξυπηρετούν αντιλαϊκά συμφέροντα, πάντα στην υπηρεσία όσων κρατούν τα «νήματα» της οικονομίας και της αντιλαϊκής εξουσίας.

Είναι η στάση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ, που στην Ευρωβουλή καταψήφισαν το «μνημόνιο» που «σέρνει» το λαό της Ουκρανίας στις «μυλόπετρες» της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των σχεδίων εκείνων (ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ), που ευθύνονται για τα κατά συρροή πολεμικά εγκλήματα σε βάρος των λαών της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Συρίας, της Λιβύης κ.ά.

Οι λαοί δεν πρέπει να διαλέξουν «ληστή». Με την αυτοτελή πάλη τους να απαιτήσουν: Καμία εμπλοκή – καμία συμμετοχή στον πόλεμο, κανένας στρατός εκτός συνόρων, ξήλωμα όλων των βάσεων – ορμητηρίων και αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με το λαό στην εξουσία.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου