Του Παύλου Μαβίδη
ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ η αγωνία και το ενδιαφέρον των κομμάτων και του Λαού για την έκβαση της εκλογικής μάχης για την ανάδειξη νέου αρχηγού στο Κίνημα Αλλαγής.
Η Φώφη Γεννηματά κατάφερε να κρατήσει το ΠΑΣΟΚ ενωμένο για να γίνει σήμερα η αφετηρία για την ανασυγκρότηση και αναγέννηση του Κινήματος Αλλαγής.
Δεν αξίζει στο ΠΑΣΟΚ μετά από μια βαθιά ριζοσπαστική και επαναστατική τομή, στους θεσμούς λειτουργίας του κράτους, στη διοικητική λειτουργία του κράτους, στις κοινωνικές και θρησκευτικές τομές, …., να βρίσκεται σε αυτή την πολιτική θέση.
Ασφαλώς επειδή το ΠΑΣΟΚ ήτανε το μεγαλύτερο πολυσυλλεκτικό κόμμα στην Ελλάδα και αγκάλιασε όλες τις κοινωνικές ομάδες..δεν του χαρίστηκαν τα λάθη που έκανε. Το ΠΑΣΟΚ τιμωρήθηκε όσο κανένα άλλο κόμμα. Ο λαός τιμωρεί και δεν ξεχνά. Γι’ αυτό, που σήμερα έχει το μέτρο της σύγκρισης, ξαφνικά ταρακουνήθηκε το λαϊκό ενδιαφέρον για τις εκλογικές διαδικασίες στο κίνημα αλλαγής. Ξαναγεννήθηκε η πραγματική ελπίδα της αλήθειας και της προσμονής.
Δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ προδόθηκε εκ των έσω και οι διάδοχοι του δεν στάθηκαν άξιοι να διαχειρισθούν μια πλούσια πολιτική παρακαταθήκη που άφησε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Όλα τα κόμματα «διεμβόλισαν» το ΠΑΣΟΚ, που σήμερα καλείται να κάνει μια νέα αρχή. Πράγματι σήμερα υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του λαού μας που πιστεύει ότι το κίνημα αλλαγής τιμωρήθηκε πολύ σκληρά και ότι του αξίζει κάτι καλύτερο από την πολιτική θέση που είναι σήμερα.
Σε αυτή την εκλογική μάχη και πριν από τα αποτελέσματα είναι απαράδεκτες ερωτήσεις – απόψεις για την μελλοντική συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με το δίλλημα δεξιά ή αριστερά.
Αυτό το δίλλημα δοκιμάστηκε ιστορικά, τόσο με την συνεργασία ΠΑΣΟΚ με την συντηρητική Νέα Δημοκρατία, όσο και με τον Σύριζα με την άκρα δεξιά ΑΝΕΛ.
Η μονοπώληση των αριστερών, προοδευτικών, οικολογικών και αγωνιστικών ιδεών δεν μπορεί να γίνεται από κανέναν και πολύ περισσότερο από αυτούς που ευαγγελίζονται την πολυφωνία, τον πλουραλισμό, την συνεργασία και τη συνύπαρξη.
Οι πολιτικές επιλογές δεν πρέπει να κρίνονται με προσωπικά υπονοούμενα και δογματικές απόψεις για την αντιπροσώπευση της αριστεράς. Δεν μπορεί η συνεργασία προσώπων με το ΠΑΣΟΚ να θεωρούνται μεταγραφές ή προδοσία, ενώ αντιθέτως η συνεργασία με τον Σύριζα να χαρακτηρίζεται ως συνάντηση των προοδευτικών δυνάμεων.
Ο χώρος της αριστεράς δεν έχει ούτε αποκλειστικούς, ούτε προνομιούχους εκφραστές. Είναι ολίσθημα η προσπάθεια μονοπώλησης των ιδεών και ανεπίτρεπτο το δικαίωμα της απόδοσης του «χρίσματος», του αριστερού.
Είναι ένδειξη μικροψυχίας και μικροκομματικής σκοπιμότητας οι αναπόδεικτοι χαρακτηρισμοί.
Οι δυνατότητες συνεργασίας, συνεννόησης και επικοινωνίας δεν πρέπει να περιορίζονται από μικροκομματικά οφέλη.
Ο χώρος της Κεντροαριστεράς πρέπει να είναι ανοιχτός σ’ όλα τα ρεύματα και τις απόψεις.
Η εκλογική αναμέτρηση δεν πρέπει να ανατρέψει την προοπτική του διαλόγου και της συνεργασίας.
Η νέα εποχή, το όραμα της ανάπτυξης της χώρας και η διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωμάτων, χρειάζονται τομές και ρήξεις, που θα στηρίζονται σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες.
Η διαμόρφωση των νέων συνθηκών και της κοινωνικής δυναμικής θα προκύψει από την μεγάλη συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ και από τον ουσιαστικό διάλογο και όχι από προσωπικούς και μικροκομματικούς ελιγμούς.
Η χώρα χρειάζεται δυνατή και πάλι την μεγάλη δημοκρατική παράταξη με σαφή στρατηγική και νέους εθνικούς στόχους.
