ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Μάθημα ζωής για όλους μας

μάθημα-ζωής-για-όλους-μας-370719

Του Δημήτρη Χρυσόπουλου,

Φιλόλογου – Ιστορικού

Είναι ορισμένες φορές που μέσα σε όλο αυτό που ζούμε καθημερινά, έρχονται κάποια γεγονότα να μας υπενθυμίσουν ότι τα πιο σημαντικά προβλήματα στη ζωή μας δεν είναι όσα συνήθως μας περιτριγυρίζουν αλλά αντίθετα όλα εκείνα τα οποία συμβαίνουν σε κάποιους ανθρώπους και εμείς απλά τα προσπερνάμε… διότι δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι υπάρχει περίπτωση μια μέρα να «χτυπήσουν» και τη δική μας πόρτα.

Περίεργη εισαγωγή η σημερινή είναι αλήθεια… Σε κάθε περίπτωση, όμως, νομίζω ότι αποτυπώνει μια πραγματικότητα που πολλές φορές «αρνούμαστε» να δεχτούμε καθότι θεωρούμε δεδομένο το αγαθό της υγείας… και έχει ως αφετηρία το θάνατο της νεαρής δημοσιογράφου Αριάδνης Γερασιμίδου που συγκλόνισε προ ημερών σύσσωμη την κοινή γνώμη όταν με ένα βίντεο – εξομολόγηση που «ανέβασε» στο «YouTube» μιλούσε για τον αγώνα που έδινε να κρατηθεί στη ζωή όταν οι γιατροί την είχαν ενημερώσει ότι δεν υπάρχει άλλη χημειοθεραπεία που μπορεί να κάνει προκειμένου να τα καταφέρει.

Η Αριάδνη ήταν μια κοπέλα που οι περισσότεροι -για να είμαστε ειλικρινείς- δεν γνωρίζαμε καθώς δεν αποτελούσε μια από τις καθημερινές «φιλοξενούμενες» των μέσων μαζικής ενημέρωσης ή μια ακόμη «καρικατούρα» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως αυτές που παρουσιάζονται καθημερινά μπροστά μας!

Στο μονόλογο που είχε ανεβάσει η κοπέλα λίγο πριν πεθάνει, προέτρεπε τον κόσμο να συμβουλεύεται παραπάνω από έναν – δύο γιατρούς σε περίπτωση προβλήματος υγείας, γιατί στη δική της περίπτωση από λάθος καθυστέρησε η διάγνωση του καρκίνου με αποτέλεσμα να γίνουν μεταστάσεις. Και μέσα από το δικό της πόνο κατόρθωσε με γενναιότητα να περάσει συγκλονιστικά μηνύματα! Χάρισε σε όλους μας ένα τεράστιο μάθημα ζωής και θεωρώ ότι κατάφερε δικαίως να αποτελεί ένα νέο πρότυπο ως προς τον τρόπο που πρέπει κάθε άνθρωπος να βλέπει και να αντιμετωπίζει τη ζωή.

«Πίστευα ότι δεν θα μπω ποτέ σε νοσοκομείο στη ζωή μου. Χόρευα, έκανα γυμναστική, ήμουν πολύ δραστήρια. Αυτήν τη στιγμή μου έχουν λείψει όλα όσα έχετε. Εκτιμήστε ό,τι έχετε, εκεί ήθελα να καταλήξω. Και αν έχετε κάποιο φίλο με κατάθλιψη, στείλτε αυτό το βίντεο για να δει τι είναι σημαντικό στη ζωή και τι όχι», τόνισε χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων. Σπάνιο θάρρος και κουράγιο, που προκαλούν αμέτρητο θαυμασμό. Ούτε παράπονα, ούτε παρακάλια. Τι μπορεί να πει κανείς για τέτοιες ψυχές; Δεν χρειάζεται να τη γνώριζε κάποιος για να αντιληφθεί ότι τόσο η ιστορία της όσο και οι σκέψεις της είναι συγκλονιστικές. Λυπάμαι βαθιά που η κοινωνία μας στερείται τέτοιους ανθρώπους καθημερινά. Δυστυχώς, δεν έχουν μείνει και πολλοί ανάμεσά μας.

Η υγεία είναι το σπουδαιότερο αγαθό και οφείλουμε πρώτιστα στον ίδιο μας τον εαυτό να χαιρόμαστε κάθε στιγμή της ζωής μας… Ό,τι θεωρούμε μικρό και συνηθισμένο είναι το πιο σημαντικό και ποτέ δεδομένο, και για τα σημαντικά θέματα καλό θα ήταν να ζητάμε πάντα μια δεύτερη και τρίτη γνώμη… Δεν χρειάζεται να «φεύγουν» νέοι άνθρωποι για να αναλογιζόμαστε όλα τα παραπάνω, είναι αναγκαίο να τα κάνουμε πράξη καθημερινά.

Η τελευταία της ανάρτηση

Κλείνοντας, νομίζω ότι αξίζει να παραθέσουμε την τελευταία ανάρτηση στον προσωπικό λογαριασμό της Αριάδνης που αναρτήθηκε λίγες ώρες μετά το θάνατό της από κάποιο οικείο της πρόσωπο, όπως είχε ζητήσει, και έρχεται να μας θυμίσει ότι η ζωή είναι το πιο όμορφο δώρο που έχει δοθεί από το Θεό στον άνθρωπο: «Ουπς. Μάλλον τελικά έφυγα για κάπου καλύτερα! Όπως μου είχα υποσχεθεί έφυγα όμορφη οπότε όλα καλά! Θέλω να ξέρετε πως πάλεψα μέχρι τελευταία στιγμή τέσσερα χρόνια και δυστυχώς νίκησε ο πόνος του καρκίνου. Δε θέλω κανένας να λυπηθεί, θέλω να χαμογελάτε και να ζείτε την κάθε σας ημέρα ευτυχισμένοι! Δεν αξίζει τίποτα παρά οι στιγμές που έχουμε! Να τις περνάτε όμορφα, να μη δουλεύετε πολύ και να ΖΕΙΤΕ!

Σας ευχαριστώ πραγματικά μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου για την τεράστια αγάπη που έχω πάρει από όλους! Γνωστούς και αγνώστους.

Για όσους με θέλουν δίπλα τους εκεί θα είμαι πάντα εκεί! Και επειδή θέλω να οδηγείτε όλοι σωστά και με ασφάλεια, ψάξτε το #SafetyFirstGR, ένα πρότζεκτ οδικής ασφάλειας που το έκανα γιατί είχα πει πως ήθελα να μείνει κάτι καλό πίσω μου, για όταν φύγω. Αυτά. Να έχετε ευτυχισμένες στιγμές! Θα τα ξαναπούμε πάλι. Η ζωή συνεχίζεται! :)».

Ας κρατήσουμε, λοιπόν, στο μπροστινό μέρος του μυαλού μας ότι τα πιο απλά πράγματα, αυτά που οι περισσότεροι τα θεωρούμε δεδομένα, για κάποιους άλλους συνανθρώπους μας δεν είναι και ας συνεχίσουμε τη ζωή μας όντας χαρούμενοι που πρώτιστα έχουμε την υγεία μας και έπειτα μπορούμε καθημερινά να ατενίζουμε το φως της ημέρας. Η αληθινή ευτυχία, άλλωστε, κρύβεται σ’ αυτά τα απλά πράγματα που όταν τα χάσουμε, μόνο τότε αντιλαμβανόμαστε την αξία τους!

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου