Της Μαρίας Κατσουνάκη,
Εκ των υστέρων ομολογείται το βίαιο παρελθόν του δράστη: καταδίκες για ξυλοδαρμούς, απειλές, χρήση όπλων, ανεξέλεγκτες συμπεριφορές, περιστατικά που, συχνά, προαναγγέλλουν το τραγικό φινάλε. Οι 11 γυναικοκτονίες στη χώρα μας, μέσα στο 2021, με πιο πρόσφατη της 32χρονης εκπαιδευτικού στη Ρόδο από τον πρώην σύντροφό της, υπαγορεύουν αλλαγές, όχι μόνο στον Ποινικό Κώδικα.
Οι ποινές στους ενόχους θα γίνουν, ενδεχομένως, πιο αυστηρές· πώς θα αντιμετωπιστεί όμως η σιωπή του περιβάλλοντος ή η αδιαφορία ή οι καθυστερημένες αντιδράσεις, όταν είναι πια πολύ αργά;
Η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900, για περιστατικά έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, δέχθηκε το πρώτο εξάμηνο του 2021 πάνω από 4.000 κλήσεις…
Τι κρατάει γυναίκες εγκλωβισμένες σε κακοποιητικούς γάμους ή σχέσεις, αποτελεί πρόβλημα εξαιρετικά σύνθετο που, όχι σπάνια, «λύνεται» με τραγικό τρόπο. Οι γόρδιοι δεσμοί, που συνδέονται ευθέως με νοοτροπίες και τρόπους ανατροφής ανδρών και γυναικών, έρχεται η στιγμή που μετατρέπονται σε βρόχο.
Οσο δαιδαλώδεις και χρονοβόρες είναι οι διαδικασίες στην κοινωνία, στην οικογένεια, στην ανθρώπινη φύση, τόσο σαφείς και επί του πραγματικού είναι οι παρεμβάσεις της πολιτικής. Στελέχη κομμάτων θεωρούν υποχρέωσή τους να «πουν κάτι» όταν ένα γεγονός με μεγάλο συναισθηματικό φορτίο απασχολεί την κοινωνία και τα δελτία ειδήσεων. Κατά κανόνα όχι για το ίδιο το θέμα, αλλά για την αντίπαλη παράταξη. Οπως ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστος Σπίρτζης, για παράδειγμα, ο οποίος μετά τον φόνο στη Ρόδο έσπευσε να αναρτήσει σχόλιο περί «ανασφάλειας που περιδιαβαίνει τις ψυχές των συμπολιτών μας», με την εξής κατάληξη: «Πόσες ακόμη πρέπει να θυσιαστούν για να αντιληφθούν ότι η πολιτική Μητσοτάκη πρέπει να αλλάξει;». Ο αχός που σηκώθηκε ήταν αναμενόμενος. Οπως η κριτική, ο θυμός και η χλεύη με τα οποία το Διαδίκτυο υποδέχθηκε την ανάρτηση. Ακόμη και μέσα στο ίδιο το κόμμα του κ. Σπίρτζη εξανέστησαν. Πέρα από τις πολιτικές αντιδράσεις, όμως (τις ανακοινώσεις μεταξύ Ν.Δ. και Σπίρτζη), παραμένει η ουσία που είναι φοβιστική: αν κάτι «περιδιαβαίνει τις ψυχές» δεν είναι η «ανασφάλεια», αλλά ο ακραίος λαϊκισμός, η παφλάζουσα ανοησία, ο αδιαπέραστος κυνισμός, η άσκηση αντιπολιτευτικής κριτικής με σημαίες ευκαιρίας. Ενα ένα, ίσως, αντιμετωπίζονται. Τι γίνεται όμως όταν συναντηθούν; Εκ των υστέρων διαπιστώνεται, και αυτό.
Από την Καθημερινή
