Του Δημήτρη Χρυσόπουλου, Φιλόλογου – Ιστορικού
Εχοντας μπει στο φθινόπωρο με τις περισσότερες θερινές δραστηριότητες να αποτελούν ήδη ανάμνηση, το ζήτημα είναι κατά πόσο θα μπορέσουμε όλοι μας να ανταποκριθούμε στις ανάγκες που θα προκύψουν λόγω του πολύ δύσκολου χειμώνα που έρχεται… Φυσικά, δεν αναφέρομαι στα καιρικά φαινόμενα αλλά στο κύμα… ακρίβειας σε μια σειρά από πάρα πολλά προϊόντα και υπηρεσίες, για το οποίο, ήδη, οι κυβερνώντες μας έχουν προετοιμάσει μέσω των δηλώσεών τους.
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι άλλο άσχημο μπορεί να προκύψει ακόμα αφού κάθε φορά που λέμε ότι τα πιο δύσκολα έχουν περάσει και ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο, πάντα κάτι γίνεται και κάνουμε μονίμως βήματα πίσω με την αβεβαιότητα και τα προβλήματα να πολλαπλασιάζονται… Διαβάζουμε, λοιπόν, καθημερινά ότι το σκηνικό που αρχίζει να διαμορφώνεται θυμίζει πάρα πολύ έντονα τα χρόνια της πρόσφατης «βαθιάς» οικονομικής κρίσης και χιλιάδες νοικοκυριά θα βρεθούν αντιμέτωπα με το μπαράζ ανατιμήσεων σχεδόν σε όλη την κλίμακα των καταναλωτικών αγαθών. Δηλαδή, αφού… λύσαμε όλα τα υπόλοιπα θέματα που είχαμε (φυσικά και αστειεύομαι), τώρα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε και την ακρίβεια… Ήταν στραβό το κλήμα, το ’φαγε κι ο γάιδαρος…
Ας μην κρυβόμαστε, νομίζω ότι ήταν αναμενόμενο πως ο πληθωρισμός θα κάνει την εμφάνισή του από τη στιγμή που έκλεισαν οι οικονομίες για μεγάλο διάστημα τους προηγούμενους μήνες και ένα μέρος του κόσμου είτε έχασε τη δουλειά του είτε πληρωνόταν με επιδόματα, με τη ζήτηση παράλληλα να είναι συνεχώς αυξανόμενη και την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών σε πολλές περιπτώσεις να καταρρέει… Το θέμα είναι, όμως, τι γίνεται από εδώ και πέρα… Αυτό είναι το ζήτημα που καίει…
Προφανώς οι οποιεσδήποτε αυξήσεις είναι απλά μη αποδεκτές και κυρίως μη αντιμετωπίσιμες, υποθέτω, από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Σε μια τραυματισμένη χώρα οικονομικά για πάνω από μια δεκαετία ενσωματώνοντας και δύο χρόνια συνύπαρξης με τον κορονοϊό με τις όποιες επιπτώσεις, είναι αδύνατον να επιβάλλεις αυξήσεις την ώρα που ως κράτος δεν κατάφερες όλα αυτά τα χρόνια να διορθώσεις τις παθογένειες της οικονομίας και πραγματικά απλά παραμένεις θεατής σε μια παράσταση με γνώριμο και αναμενόμενο τέλος. Η μόνη λύση για να ανταποκριθεί η πολύπαθη ελληνική κοινωνία είναι να βρεθεί ένας τρόπος να απορροφηθούν αυτές οι αυξήσεις με κάθετη μείωση της ακραίας και άδικης υπερφορολόγησης που συντελείται εδώ και τόσα χρόνια. Δεν είναι δυνατόν να πληρώνουμε συνέχεια την λάθος λειτουργία τόσων υπηρεσιών, ενός ανύπαρκτου κράτους δίχως βασικές υποδομές, ενός άκρως στιγματισμένου πολιτικού σκηνικού και ενός σαθρού τραπεζικού συστήματος που σε κάθε δύσκολη στιγμή καλείται να στηρίξει ο Έλληνας φορολογούμενος. Δεν είναι δυνατόν κάθε φορά που τα πράγματα πάνε στραβά να ζητάμε να βάλει πλάτη ο πολίτης που ήδη ζει στα όρια της φτώχειας…
Κορονοϊός, διχασμός για τα εμβόλια, ανεργία, έξαρση φαινομένων κοινωνικής παθογένειας, προβλήματα κάθε είδους και τώρα ακρίβεια… Δηλαδή, όσο θετικός και να προσπαθείς να είσαι με όσα συμβαίνουν, πάλι δεν θα τα καταφέρεις… Αυξήσεις στα καύσιμα, στο ρεύμα, στα φρούτα, στο γάλα, τη φέτα, τον καφέ, το αλεύρι, τα δημητριακά, το ψωμί, τα ζυμαρικά, τα κατεψυγμένα λαχανικά, τα τοματοειδή, αυξήσεις παντού… Την ίδια ώρα η ανεργία καλπάζει και οι μισθοί στα τάρταρα… Αν δεν βρεθούν λύσεις η «καταστροφή» είναι προ των πυλών… Και αυτή τη φορά δε νομίζω ότι απλά κινδυνολογούμε ή λαϊκίζουμε… Γιατί μπορεί τα δύο αυτά χρόνια που ο κορωνοϊός έκανε την εμφάνισή του πάρα πολλά νοικοκυριά και επιχειρήσεις να κρατήθηκαν στη ζωή προσωρινά με κάποιες μικρές τονωτικές ενέσεις ρευστότητας, αυτή τη φορά, όμως, αν δεν μπορέσουμε να αποκρούσουμε το κύμα ακρίβειας με μαθηματική ακρίβεια, αυτό δεν θα συμβεί ξανά και οι αυξήσεις θα συνθλίψουν τα πάντα στο διάβα τους…
Και θα μου πει κάποιος ότι αυτή τη φορά είναι παγκόσμιο φαινόμενο, δεν μπορούμε να το αποφύγουμε και τα συναφή… Ναι, όντως, μπορεί το φαινόμενο να είναι παγκόσμιο, όμως, στην προκειμένη περίπτωση το κάθε κράτος ξεχωριστά οφείλει να κοιτάξει πως θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το κύμα ακρίβειας που ήδη έχει ξεκινήσει να κάνει την εμφάνισή του από το καλοκαίρι και αναμένεται να κλιμακωθεί μέσα στο χειμώνα. Και για να μπορέσουμε να σηκώσουμε κεφάλι κάποια στιγμή το επόμενο διάστημα είναι αδιαπραγμάτευτο ότι πρέπει γρήγορα και αποτελεσματικά να εκπονηθεί και να τεθεί σε εφαρμογή από το ελληνικό κράτος και δη τους κυβερνώντες ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προστασίας του καταναλωτή από τις αδικαιολόγητες αυξήσεις.
Το ποιο θα είναι αυτό το σχέδιο και ποιες θα είναι αυτές οι λύσεις που θα περιλαμβάνονται σ’ αυτό, ας το βρουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, άλλωστε αυτή είναι η δουλειά τους… Το να αφεθούν τα πράγματα στη μοίρα τους και για ακόμη μια φορά το φίδι από τον τρύπα να πρέπει να βγάλει ο φορολογούμενος πολίτης θα είναι ασυγχώρητο και αδιανόητο… Άλλωστε και να ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο, με όσα έχουν μεσολαβήσει λόγω της πανδημίας είναι αντικειμενικά αδύνατο. Στα νούμερα μπορεί όλα να φαντάζουν όμορφα… Στην πράξη, όμως, το μέλλον φαντάζει (ή καλύτερα είναι) εξαιρετικά δυσοίωνο!
