Από τον κ. Δημ. Φ. Κώστογλου λάβαμε και δημοσιεύουμε την εξής επιστολή:
Αγαπητέ κ. Δ/ντα,
Στα γυμνασιακά μου χρόνια (’77 – ’79) είχα «ευσεβή προσκόλληση» στο μάθημα των Θρησκευτικών. Εκείνη την εποχή, αυτό το μάθημα διδασκόταν σε τελευταία συνήθως ώρα και γινόταν ένας μικρός «χαβαλές»…
Τα χρόνια πέρασαν, αλλά πάντα βαθιά μέσα μου, κράτησα το «άρωμα» της Εκκλησίας, αν και δεν ήμουν τότε θερμός πιστός (με την όποια ερμηνεία).
Με τον καιρό μελέτησα ενδελεχώς την Αγία Γραφή, τις Πράξεις, την Αποκάλυψη, το Γεροντικό, Βίους Αγίων και άλλα θεολογικά πονήματα, αλλά πάντα μ’ «έτρωγαν» οι απορίες αναφορικά με κείμενα της Π.Θ. όπως λ.χ.:
-Τι ακριβώς σημαίνει Φόβος Θεού; Ακτιστον φως;
-Γιατί υπάρχουν ασάφειες στα Ευαγγέλια των Αποστόλων;
-Τι συμβαίνει στο επέκεινα; Μετά θάνατον ζωή; Μερική κρίσις; Τελώνια; Τελική κρίσις – Β΄Παρουσία; Νέα Γη; Νέος Κόσμος;
Σαφείς, ολοκληρωμένες απαντήσεις δεν μου έχουν δοθεί. Οι αγιορείτες απλώς διηγούνται ιστορίες πατέρων που «έβλεπαν» οράματα κ.α.
Δυστυχώς, από μικρά παιδιά μάθαμε «νοθευμένα» το μάθημα των Θρησκευτικών και απλώς ακούγαμε κάθε Κυριακή κήρυγμα, κήρυγμα, κήρυγμα(!), όπως ορθά επισημαίνει ο καθηγητής κ. Γιανναράς! (θυμηθείτε λ.χ. τα κατηχητικά με την ξύλινη, απρόσιτη γλώσσα).
Επίσης έχουν «αλλοιωθεί» τα Μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, συχνά με τη συναίνεση του φοβισμένου λειτουργού. Παράδειγμα: Δείτε τι συμβαίνει σε τελετές γάμου ή βάφτισης.
Οχλαγωγία, φωτό, βίντεο, κινητά, γέλια, ακατάσχετη φλυαρία και… το Μυστήριο «πάει περίπατο» (όπως και οι ωραίες ευχές). Όλα δηλαδή γίνονται για τη δική μας επίδειξη, επιβράβευση και μη χειρότερα.
Σαφώς δεν ευθύνονται μόνο οι ιερείς – επίσκοποι για την «ακαταστασία» της Εκκλησίας. Μόνοι μας «βγάζουμε τα μάτια μας»…, γιατί λείπει η μαρτυρία Χριστού, το χριστιανικό φρόνημα, η πίστης!
Αντίθετα, μας έχουν κυριεύσει η ταπεινολογία (!), η ημιμάθεια, η ειδωλολατρική προσκόλληση σε έθιμα ή παραδόσεις πρωτόγνωρης κατάστασης: λ.χ. το σούβλισμα του οβελία, το Αχιον Πάσχα, τα καρναβάλια και πλείστα άλλα φαινόμενα άγριας φυλής!
Στο Σώμα της Μητέρας Εκκλησίας ελλοχεύουν σοβαρές αδυναμίες που δύσκολα αντιμετωπίζονται, παρά την θεολογική – ακαδημαϊκή κατάρτιση ιερέων – επισκόπων.
Δείτε επίσης τι συμβαίνει τις Κυριακές – εορτές στη Θεία Λειτουργία: Γελάκια, κουτσομπολιό, χασμουρητά, επίδειξη πλούτου, κανένας σεβασμό σε χώρο λατρείας, γιατί απλά πάμε στην Εκκλησία από συνήθεια…
Εν κατακλείδι: Ολοι οι ορθόδοξοι Χριστιανοί πρέπει να ξανασυστηθούμε με την Κεφαλή της Εκκλησίας, τον Κύριο μας, Ιησού Χριστό, με τα ιερά κείμενα, χωρίς φόβο και αμφιβολίες!
Λυπάμαι που το γράφω, αλλά, αδέλφια, έχουμε χάσει προ πολλού το έλεος και τη φώτιση του Ναζωραίου!
Να ανασκουμπωθούμε!
Υ.Γ.: Μια σημαντική παρουσία στα γυμνασιακά μου χρόνια ήταν ο σεμνός θεολόγος καθηγητής κ. Μουσουλής. Να ‘ναι καλά, ό,τι κι αν κάμει. Σπουδαίος δάσκαλος, με ήθος και κατάρτιση…
