Του Δημήτρη Χρυσόπουλου, Φιλόλογου – Ιστορικού
Είναι αλήθεια ότι πέρσι τέτοια εποχή, όταν και βιώσαμε για πρώτη φορά το πως είναι να περνάμε το Πάσχα -και όχι μόνο- υπό περιοριστικές συνθήκες, σίγουρα πιστεύαμε βαθιά μέσα μας ότι το φετινό σε καμία περίπτωση δεν θα είναι το ίδιο… Δυστυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν συνέβη από τη στιγμή που ο κορονοϊός δεν αποφασίζει να μας εγκαταλείψει και συνεχίζει να μας ταλαιπωρεί…
Ακόμη ένα Πάσχα, δεύτερο στη σειρά, που πολύς κόσμος αδυνατεί να το περάσει με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Ακόμη ένα Πάσχα χωρίς να μπορούμε να αγκαλιαστούμε, να γελάσουμε ελεύθερα δίχως η μάσκα να σκεπάζει το πρόσωπό μας, ακόμη ένα Πάσχα που η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα «συντρίβει» τα όνειρα πολλών ανθρώπων πριν καν προλάβουν να γεννηθούν. Αυτή, όμως, είναι η μία όψη του νομίσματος, η απαισιόδοξη, αυτή που -λογικά- προκύπτει έπειτα από τα όσα έχουμε ζήσει όλους αυτούς τους μήνες και τα αρνητικά συναισθήματα που σίγουρα μας έχουν κατακλύσει.
Υπάρχει, όμως, και η αισιόδοξη όψη, αυτή που μας κάνει να πιστεύουμε αυτές τις γιορτινές ημέρες περισσότερο από ποτέ ότι από εδώ και πέρα θα έρθουν καλύτερες στιγμές για όλο τον κόσμο… Η βίωση της γιορτής του Πάσχα, η κορύφωση της Ορθοδοξίας, αποτελεί αστείρευτη πηγή ελπίδας και έμπνευσης για την προσωπική και οικογενειακή μας λύτρωση. Το μήνυμα της μεγαλύτερης γιορτής της Χριστιανοσύνης είναι στις μέρες μας πιο επίκαιρο από ποτέ. Το Πάσχα είναι μια εμπειρία έντονη, συμβολική, όπου το πένθος και ο θρήνος δίνουν τη θέση τους στη χαρά της Ανάστασης. Το Πάθος του Χριστού έχει ένα ευρύτερο λυτρωτικό νόημα. Με το θάνατό Του και την Ανάστασή Του λυτρώνει τον άνθρωπο από την αμαρτία και όλες τις συνέπειές της.
Οποιος ισχυριστεί ότι πίστευε πριν από περίπου ένα χρόνο και κάτι πως θα βιώσουμε όλα αυτά τα πράγματα μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και θα ανατραπούν τα πάντα τόσο απλά, σίγουρα ψεύδεται… Για όλους μας, η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό μας όταν ακούμε τη λέξη Πάσχα είναι τα κόκκινα αυγά, το αρνί στη σούβλα και το κοκορέτσι, τα τσουρέκια, οι οικογενειακές συγκεντρώσεις, οι λαμπάδες και πολλά ακόμη πατροπαράδοτα έθιμα. Τώρα, όμως, που όλα αυτά έχουν περιοριστεί λόγω της πανδημίας και τα περισσότερα έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από τα περιοριστικά μέτρα που επικρατούν, ήρθε η ώρα να δούμε το βαθύτερο νόημα της συγκεκριμένης εορτής. Πόσες φορές δεν έχουμε νιώσει όλοι μας κουρασμένοι, πληγωμένοι, απογοητευμένοι; Πόσες φορές δεν έχουμε γευτεί στη ζωή μας την αδικία, τον πόνο, το θάνατο, την απελπισία;
Το μήνυμα των ημερών του Πάσχα στη δική μας σύγχρονη καθημερινότητα της υγειονομικής, οικονομικής και οικογενειακής κρίσης, του ατομισμού και της ανασφάλειας ποιο πρέπει να είναι άραγε; Μα το πιο απλό… ότι μπορούμε να νιώθουμε αισιοδοξία και ελπίδα, ότι στο τέλος αυτής της δοκιμασίας που περνάμε, μας περιμένει η δική μας «Ανάσταση»! Ας αφήσουμε τον παλιό μας εαυτό στο παρελθόν και ας επιτρέψουμε να γεννηθεί ένας καινούριος, όπου από την αδιαφορία θα ζωντανέψει το ενδιαφέρον για το διπλανό μας και από το μίσος θα γεννηθεί η συγχώρεση και η αγάπη.
Ο αναστημένος Χριστός συντρίβει το σκοτάδι του θανάτου και της αδικίας και γίνεται σύμβολο των πονεμένων και κατατρεγμένων ανθρώπων, που ζουν καθημερινά τη δική τους σταύρωση, προσμένοντας την ώρα της λύτρωσης και της δικαίωσης. Θέλοντας και μη, είμαστε υποχρεωμένοι πλέον να μην επιτρέψουμε να συνεχίσει την κυριαρχία της η κατήφεια, αλλά οφείλουμε να αντλήσουμε όσα αποθέματα ψυχικής δύναμης υπάρχουν ακόμα και να συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη της ζωής με αισιοδοξία απέναντι στη θανάσιμη απειλή της πανδημίας.
Είναι αλήθεια ότι όλο αυτό το διάστημα δοκιμαστήκαμε και συνεχίζουμε να δοκιμαζόμαστε όλοι μας πάρα πολύ σκληρά. Από την άλλη πλευρά, όμως, μαθαίνουμε και ίσως αυτή είναι η ευκαιρία να διορθώσουμε τη δική μας πορεία, χτίζοντας γερά θεμέλια, για μια ζωή με πράξεις αγάπης και αλληλεγγύης, συλλογικότητα, απλότητα, ταπείνωση, κατανόηση, εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και στο Θεό.
Τη δική τους, όμως, ανάσταση προσδοκούν και οι υποψήφιοι των πανελλαδικών εξετάσεων που φέτος καλούνται να δώσουν εξετάσεις υπό πραγματικά πρωτόγνωρες συνθήκες. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή το άγχος αρχίζει και εμφανίζεται όλο και περισσότερο στην καθημερινότητά τους, την ώρα που η κλεψύδρα αδειάζει και η έναρξη των πανελλαδικών εξετάσεων πλησιάζει. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος πρέπει να θυμάστε ότι είναι μόνο ένας σταθμός στην πορεία κάθε νέου και νέας για την πραγματοποίηση των ονείρων τους. Ασχέτως του αποτελέσματος, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όλοι πως στην πολύχρονη διαδρομή των νέων μας στην εκπαίδευση, με συνοδοιπόρους γονείς και εκπαιδευτικούς, υπάρχουν μόνο νικητές.
Οπλιστείτε με ηρεμία, ψυχραιμία, νηφαλιότητα και αυτοπεποίθηση ώστε να προσπαθήσετε να αξιοποιήσετε τους κόπους και τις θυσίες τις δικές σας, των γονιών σας και των καθηγητών σας με στόχο να αποδώσετε το μέγιστο των δυνατοτήτων σας. Να γνωρίζετε ότι πραγματικός νικητής είναι η υπομονή και η αισιοδοξία. Εκείνος που επιμένει να μοχθεί και να αγωνίζεται συνεχώς για το καλύτερο, στο τέλος δικαιώνεται.
Κλείνοντας, εύχομαι το μήνυμα της Ανάστασης του Θεανθρώπου να φέρει σε όλους μας υγεία, χαρά, ελπίδα και να μας οπλίσει με δύναμη για να δώσει ο καθένας τη δική του μάχη απέναντι στις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε. Ας ελπίσουμε ότι την ώρα που το σκοτάδι αποχωρεί, το φως γλυκοχαράζει! Καλό Πάσχα!
