ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ραβασάκι αντίδρασης προς όλους

ραβασάκι-αντίδρασης-προς-όλους-645445

Του Τάσου Γ. Καπουρνιώτη, Αρχιτέκτονα

e-mail: [email protected]

Κάθε φορά, σχεδόν πάντα η κουβέντα που γίνεται με παράπονα για το κατεστημένο και όλα αυτά που ζούμε… καταλήγει κάπως έτσι:

-Ελα μωρέ στην Ελλάδα βρισκόμαστε… τι περιμένετε…

-Ποιος να μπορεί να τα διορθώσει, άλλωστε δεν υπάρχουν χρήματα…

Για οτιδήποτε δεν πάει καλά, έχουμε αυτή την στρουθοκαμηλίστικη συμπεριφορά.

Είναι απόψεις συνηθισμένες που οι περισσότεροι τις λένε έτσι για να πούνε και να δικαιολογήσουν την παρουσία τους, αρκεί να έχεις όρεξη να τις ακούς.

Εγώ θα σας πω γράφοντάς, την άποψή μου περιγράφοντας ένα πρόσφατο (Παρασκευή 2/4) περιστατικό, που για μένα ήταν μια πρόκληση για να ασχοληθώ και σας το μεταφέρω.

Έπρεπε να κάνω με το αυτοκίνητο την Αλεξάνδρας από την Κασσαβέτη προς το κέντρο, όταν κάπου εκεί μετά την Ογλ η κίνηση στον δρόμο είχε φρακάρει, φανταστείτε ένα (1) μέτρο κάθε 3-4 λεπτά…

Μια ατέλειωτη ουρά οχημάτων παντός είδους μέχρι την Σπυρίδη…

Η ώρα ήταν 9,45…

Ο εκνευρισμός μεγάλος και η αγανάκτηση διάχυτη…

Τα οχήματα φαινότανε να στρίβουν με βασανιστικά αργό ρυθμό την Σπυρίδη ακολουθώντας την ανά τριάδα – τετράδα (όχι περισσότερα, τόσα επιτρέπει το ρυθμισμένο φανάρι) έξοδο στην Δημητριάδος.

Κάτι στο βάθος συνέβαινε μέχρι που φάνηκε η αιτία… ένα μικρό ανυψωτικό όχημα ήταν σταματημένο και στο καλάθι του κάποιος φαινότανε κάτι να κάνει.

Πλησιάζοντας διαπίστωσα πως άλλαζε τα φώτα κυριολεκτικά στο δίκτυο φωτισμού, αλλά και μεταφορικά και σε όλους εμάς…

Ήταν συνεργείο ηλεκτρολόγων της εταιρείας του Ομίλου Μυτιληναίου, που ως γνωστόν έχει αναλάβει την αναβάθμιση του φωτισμού της πόλης.

Τρείς κορύνες τα όργανα εξουσίας, στην πραγματικότητα όμως η ένδειξη ενός απύθμενου θράσους.

Ένας κεντρικός δρόμος που εκτός από το συνεχές καθημερινό Traffic μετακίνησης, αλλά και αναγκαίας μεταφοράς τροφοδοσίας της αγοράς, αποτελεί και μια από τις διόδους προσπέλασης που χρησιμοποιούνται συχνά-πυκνά και από ασθενοφόρα, ταξί, συνοδευτικά οχήματα αιμοκαθαιρόμενων με προορισμό την Μονάδα Χρόνιας Αιμοκάθαρσης, όπως και για την Μαιευτική Κλινική που και οι δύο υπάρχουν και λειτουργούν στην περιοχή, όπως και πολλές φορές από τα οχήματα της Πυροσβεστικής.

Ένα γεγονός που αλλού εκεί που ζουν οι βλάκες (;..) αλλά απολαμβάνουν τη ζωή πολύ καλύτερα από εμάς, δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει συμβεί και μάλιστα με τόσο προκλητικά αδιάφορο τρόπο.

Ξέρετε γιατί; Γιατί εκεί επικρατεί η ηθική της συμπεριφοράς…

Εδώ κάποιος αυθαίρετα …αποφάσισε ότι το να κλείσει έναν κεντρικό δρόμο σε ώρα αιχμής, ήταν κάτι πολύ απλό, αφού έτσι αποφάσισε…

Όταν τελικά εκτός ωραρίου κατάφερα να φτάσω στον προορισμό μου (την Μονάδα Χρόνιας Αιμοκάθαρσης) κάνοντας έναν τρελό άχρηστο χρονοβόρο γύρο, τους πλησίασα και τόλμησα ανώνυμα να ρωτήσω το γιατί; Όπως και για το αν υπήρχε σχετική άδεια, κλπ., κλπ.

Χωρίς καμιά συγκεκριμένη απάντηση, εισέπραξα την αδιαφορία με ένα ειρωνικό «Καλημέρα σας!… Κύριε…».

Ασχολούμαι με το συγκεκριμένο γεγονός γιατί δεν είναι το μοναδικό και μου δίνεται η ευκαιρία να το θίξω για να καταλήξω σε αυτό που νομίζω πως είναι η αιτία πολλών που δεσμεύουν την εξέλιξη.

Καθημερινά σε πιο γρήγορη χρονική κλίμακα αυτό το μπλοκάρισμα της κίνησης των οχημάτων, το συνηθίζουν τα απορριμματοφόρα, που όμως ίσως τους το επιβάλει το αναχρονιστικό σύστημα αποκομιδής των απορριμμάτων.

Το ίδιο συχνά μερικές φορές εκεί που δεν το περιμένεις συμβαίνει απρόοπτα και από τα σταθμευμένα ετσιθελικά, γνωστά θορυβώδη οχήματα συνεργείων απόφραξης των αποχετεύσεων.

Με την ευκαιρία μιας που αναφέρομαι στα συγκεκριμένα συνεργεία, ποτέ δεν κατάλαβα τις ονομασίες τους.

Αναφέρομαι σε αυτό γιατί η προσωπική μου άποψη είναι ότι πρόκειται

και οφείλεται στο ίδιο λάθος σκεπτικό δηλαδή άκομψη αγνόηση και ασέβεια των Θεσμών, των Αρχών, της Μυθολογίας, της Ιστορίας.

Για παράδειγμα όντας μέλος της Επιτροπής ανέγερσης του Μουσείου της Αργούς, ΔΕΝ μπορώ να δεχτώ ότι η ονομασία ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ αρμόζει σε κάποια από αυτά τα συνεργία.

Το ανέφερα γιατί όλα αυτά έχουν τον ίδιο παρονομαστή που δεν είναι άλλος από το σνομπάρισμα κάποιων αρχών και τη έλλειψη σεβασμού της ομαλής κοινωνικής λειτουργίας, αλλά και την ένοχη παραδοχή από τις αρμόδιες Υπηρεσίες.

Σας τα γράφω όλα αυτά σαν μήνυμα (εξ ου Ραβασάκι τίτλου), γιατί πρέπει να βρεθεί τρόπος να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ, να μην ήμαστε απλά θύματα.

Οι επετειακές ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ είναι συνήθειες, θυμίζουν Άγ. Βαλεντίνο…

Δεν ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ μόνο συνδικαλιστικά ή κομματικά, η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ πρέπει να είναι ενστικτώδης και ταυτόχρονα ελεγχόμενη.

Οι Νόμοι, οι Κανόνες, στο βάθος ενστικτώδεις είναι ή τέλος πάντων προέρχονται από την οργάνωση των αναγκών επιβίωσης.

Υπάρχουν ΟΜΩΣ για να εφαρμόζονται (;..).

Άκουγα στο περιστατικό που ήταν η αιτία της σημερινής επιστολής, να αναφέρονται και να κατηγορούν, οτιδήποτε άλλο εκτός από την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Η οποία ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ είναι ο Ετσιθελισμός, η Αγνόηση των Αρχών και Δικαιωμάτων, η Προχειρότητα, το Νταβατζιλίκι.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ!… αλλά όμως εκεί που και όπως πρέπει, να ΕΛΕΓΧΕΤΕ τα πάντα μην πέφτετε στη παγίδα της αδιαφορίας.

Για τα πάντα υπάρχουν οι αρμόδιοι αποδέκτες και πιστέψτε!… θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν, αυτός άλλωστε είναι ο ρόλος τους

Το σύστημα λειτουργεί με τον πραγματικό έλεγχο που δεν είναι άλλος από τις αναφορές και ταυτόχρονα απαιτήσεις, ΟΧΙ από τις καταγγελίες.

Μάθαμε από μικροί πως και ο Θεός έχει βοηθούς τους Αγγέλους του, ας τους μιμηθούμε.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου