Πρόβλημα κοινωνικό, οικονομικό, κρατικό, πανεπιστημιακό και οικογενειακό
Του Δημήτρη Αντωνίου,
Καθηγητή Αγγλικής, Β.Α., Kατόχου Masters Παιδαγωγικής και Γλωσσολογίας
aglo.academia@gmail.com
Το άρθρο της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» της 10-1-2021 του κ. Απόστολου Λακασά, είναι αρκούντως διαφωτιστικό σχετικά με τους εν λόγω φοιτητές. Υπό τον τίτλο: «Πλειονότητα οι αιώνιοι φοιτητές». Ο συντάκτης της κορυφαίας εφημερίδας της χώρας ρίχνει άπλετο φως στο ελληνικότατο φαινόμενο των αιωνίων φοιτητών.
Ωστόσο, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο διακεκριμένος συντάκτης της εφημερίδας αρχίζει το άρθρο του ως εξής: «Ελληνικό άρα πιστευτό φαινόμενο. Σε πολλά ΑΕΙ οι καλούμενοι «αιώνιοι» φοιτητές αποτελούν ισχυρή πλειονότητα, ενώ στο σύνολο από τις 668.000 το 42% εγγράφεται σε αυτή την κατηγορία».
ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ
1ον) Το πρόβλημα, προφανώς δεν φύτρωσε μόνο του, αλλά «καλλιεργήθηκε» επί σειρά πολλών δεκαετιών και «εξελίχθηκε» στη σημερινή του μορφή και τώρα καλείται η παρούσα «δεξιά», ας μην την αδικήσουμε, η κεντροδεξιά κυβέρνηση να το επιλύσει. Χρόνια προβλήματα, όπως το εν λόγω, δεν επιλύονται εύκολα, διότι έχουν βαθιές ρίζες και οι βαθιές ρίζες απαιτούν ξερίζωμα, όχι κλάδεμα, όπως κάνουμε με τα δέντρα.
Με απόλυτη βεβαιότητα οι εκάστοτε φοιτητές έβρισκαν πρόσφορο έδαφος να παρατείνουν τις σπουδές τους αενάως, χωρίς να κινδυνεύουν να υποστούν ουδεμία συνέπεια, ή κατά την γλώσσα της διπλωματίας, καμία κύρωση. Η έλλειψη συνέπειας ξεκινούσε από το γεγονός πως οι παρουσίες των φοιτητών στα μαθήματά τους δεν ήταν υποχρεωτική.
2ον ) Οι φοιτητές δεν ήταν, ενδεχομένως και δεν είναι, υποχρεωμένοι να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους σε συγκεκριμένο χρόνο.
3ον) Οι φοιτητές μπορούσαν ή και μπορούν να βρίσκονται στο τέταρτο έτος και να χρωστάν μαθήματα του πρώτου έτους!
4ον) Οι φοιτητές μπορούσαν ή και μπορούν, να περάσουν ένα μάθημα εξεταζόμενοι, Κύριος είδε πόσες φορές.
5ον) Σε καμία περίπτωση οι φοιτητές δεν απομακρύνονται από το πανεπιστήμιο, σχεδόν για οποιονδήποτε λόγο.
6ον) Το περίφημο πανεπιστημιακό άσυλο
Η μεγάλη ειρωνεία αυτού του θεσμού που λέγεται άσυλο, και ενώ η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων πρωθυπουργών από τον Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι και τον νυν κ. Μητσοτάκη, με εξαίρεση τον κ. Σημίτη, ο οποίος σπούδασε στη Γερμανία, όλοι τους σπούδασαν στις ΗΠΑ, όπου σε κανένα πανεπιστήμιο δεν υπάρχει πανεπιστημιακό άσυλο, με κορυφαία εξαίρεση τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ήταν πρωταγωνιστής των καταλήψεων από τα φοιτητικά του χρόνια, ίσως και μαθητικά, όλοι οι άλλοι πρωθυπουργοί δεν μπορούσαν να καταργήσουν το περίφημο άσυλο, που έγινε κακόφημο άσυλο; Το άσυλο, δεν παρείχε μόνο ασυλία εν τοις πράγμασι, in fact, παρείχε ίσως και παρέχει ατιμωρησία για οποιαδήποτε παρανομία.
7ον) Σε καμία περίπτωση οι γονείς των φοιτητών δεν ενημερώνονται για την πρόοδο των παιδιών τους. Μάλιστα, επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου, ίσως και σήμερα, οι γονείς δεν είχαν καν το δικαίωμα να ρωτήσουν για την πρόοδο των παιδιών τους στα πανεπιστήμια.
8ον) Δυστυχώς οι φοιτητές δεν πλήρωναν και δεν πληρώνουν δίδακτρα.
9ον) Οι φοιτητές, με την εισαγωγή τους στα ελληνικά πανεπιστήμια, αποκτούν δικαιώματα ιδιοκτησίας και ατιμωρησίας. Μπορούσαν, ή και μπορούν να κάνουν σχεδόν οτιδήποτε από το να χτίζουν τους πρυτάνεις στα γραφεία τους, να γίνονται αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, να εισβάλουν στα γραφεία των πρυτάνεων και να τους κρεμούν ταμπέλες στο λαιμό τους και στη συνέχεια να αναρτούν τα κατορθώματά τους στο διαδίκτυο προς προβολή και «αναγνώριση» των κατορθωμάτων τους.
10ον) Μπορούν να κάνουν καταλήψεις των πανεπιστημίων και να εμποδίζουν τους επιμελείς και ευσυνείδητους φοιτητές να παρακολουθούν τα μαθήματά τους.
11ον) Οι Έλληνες φοιτητές έχουν μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις!
ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΙ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;
1) Πρωτίστως τα ίδια τα πανεπιστήμια από μόνα τους. Δεν φταίνε τα αγριόχορτα που φυτρώνουν στον κήπο, ο κηπουρός φταίει διότι όχι μόνο δεν τα ξεριζώνει αλλά τα ποτίζει και από πάνω, δηλαδή άμεσα τα καλλιεργεί. Το πανεπιστήμιο από μόνο του θα έπρεπε να απομακρύνει τους φοιτητές, οι οποίοι κάνουν καταλήψεις, αποτυγχάνουν στα μαθήματά τους και ποτέ δεν τίθονται υπό επιτήρηση. Με άλλα λόγια η ατιμωρησία καλλιεργεί την παρατεταμένη ή και απεριόριστη φοίτηση στο πανεπιστήμιο.
2) Τα ελληνικά πανεπιστήμια θα έπρεπε να υπόκεινται σε αυστηρούς νόμους του κράτους, δεδομένου ότι χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από το κράτος και σε τελική ανάλυση από τους Έλληνες φορολογουμένους.
3) Οι γονείς των αιωνίων φοιτητών επίσης φέρουν ακέραια την ευθύνη, διότι δεν λένε στα βλαστάρια τους: «Άκουσε παιδί μου, εάν δεν τελειώσεις στην ώρα σου, άντε και ένα χρόνο επιπλέον, διακόπτεις τις σπουδές σου, πηγαίνεις στο στρατό, μετά πιάνεις δουλειά και στη συνέχεια ενοικιάζεις και ένα δωμάτιο και γίνεσαι αυτάρκης και αυτεξούσιος. Το πολύ –πολύ θα σου πληρώνουμε και το ενοίκιο για ένα χρόνο εάν δεν τα καταφέρνεις μόνος σου. (Αλλά γίνονται αυτά στην ελληνική κοινωνία; Τι θα πουν οι γείτονες και το σόι;).
4) Βεβαίως, διαχρονικά όλα ανεξαρτήτως τα πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες φέρουν τεράστια ευθύνη για την ύπαρξη, καλλιέργεια και διαιώνιση του φαινομένου.
5) Τα πολιτικά κόμματα, χωρίς μεγάλη υπερβολή, σχεδόν ανέκαθεν, χρησιμοποιούσαν τους φοιτητές ως δεξαμενές ψηφοφόρων. Όλα, ή σχεδόν όλα τα κόμματα, είχαν ή και έχουν, σε όλα ή σχεδόν όλα τα πανεπιστήμια, «τις ομάδες τους» που πλησίαζαν ή και πλησιάζουν και προσπαθούν να μυήσουν ή μυούν φοιτητές στα κόμματα που εκπροσωπούν.
ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ
Αυτό το φαινόμενο των αιωνίων φοιτητών, κατά πάσα πιθανότητα, ενδεχομένως και βεβαιότητα, να αποτελεί ελληνικότατη μοναδικότητα. Η προσωπική μου εμπειρία μου επιτρέπει αυτό το φαινόμενο να το συγκρίνω μόνο με κοφυφαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ που είχα την τύχη να φοιτήσω και να αποφοιτήσω, χωρίς ποτέ να επαναλάβω ένα μάθημα δύο φορές και χωρίς να πάρω ούτε μία απουσία. Πιο συγκεκριμένα:
α) Υποψήφιοι φοιτητές προ-ιατρικής, Pre-Medical, εάν στο πρώτο εξάμηνο της φοίτησής τους σε ένα πανεπιστήμιο δεν περνούσαν το μάθημα της βιολογίας, απλά απομακρύνονταν από το πανεπιστήμιο χωρίς καμία τελετουργική διαδικασία, λέγεται και χωρίς τσεριμόνες.
β) Σε αρκετά ιδιωτικά πανεπιστήμια, ενδεχομένως και πολιτειακά, ένα 20 ή και μεγαλύτερο ποσοστό των φοιτητών, στο τέλος του πρώτου εξαμήνου απομακρύνεται ή αποβάλλεται από το πανεπιστήμιο, διότι απέτυχαν σε μία σειρά μαθημάτων, το λεγόμενο flank out. Τι θα σήμαινε αυτό; Αυτοί οι φοιτητές δεν θα τους δεχόταν κανένα άλλο πανεπιστήμιο και θα ξεκινούσαν από την αρχή και χωρίς ποτέ να αναφέρουν ότι φοίτησαν σε ένα πανεπιστήμιο.
γ) Επίσης, εάν σε ένα οποιοδήποτε ιδιωτικό πανεπιστήμιο στο πρώτο έτος υπήρχαν εγγεγραμμένοι, ας πούμε 1000 φοιτητές, στο τέλος της τετραετίας αυτοί που θα λάμβαναν πτυχίο θα ήταν περίπου 800 ή 700!
δ) Σε μεταπτυχιακό επίπεδο, στα ιδιωτικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ, τα πράγματα διαφέρουν, διότι το ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ γίνεται στο προπτυχιακό επίπεδο. Ένας φοιτητής ο οποίος αποφοίτησε από ένα πανεπιστήμιο στα 5 ή 6 χρόνια, αντί στα 4 και με μέσο όρο βαθμολογίας 6 ή 7, δεν θα είχε καμία τύχη για μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Όσο για διδακτορικό, εκεί και αν γίνεται ξεσκόνισμα. Από τις εκατοντάδες υποψηφίων με μεταπτυχιακό θα γίνουν δεκτοί μόνο πολύ λίγες δεκάδες! Και τούτο διότι καθένας που γίνεται δεκτός θα πρέπει εν δυνάμει να γίνει και καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο. Βλέπετε πως οι αμερικάνοι δεν έχουν το λεγόμενο brain drain που έχει η χώρα μας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Το εγχείρημα που προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και συγκεκριμένα η κα Κεραμέως, συνεπικουρούμενη και από την κα Μακρή, οπωσδήποτε θα έχει πολιτικό κόστος, αλλά τα οφέλη θα είναι πολλαπλά για όλους, τους ίδιους τους φοιτητές, τις οικογένειές τους, τα πανεπιστήμια, την οικονομία του κράτους αλλά και στον τομέα της εργασίας. Μπορούμε να φανταστούμε πόσες εκατοντάδες εκατομμύρια ή και δις ευρώ δαπανούνται εξαιτίας των αιωνίων φοιτητών ετησίως; Ωστόσο, πέραν του οικονομικού κόστους, υπάρχει και το πνευματικό κόστος, το οποίο τολμώ να βαφτίσω brain damage ή brain waste, δηλαδή σπατάλη ή πνευματική φθορά, δηλαδή μεταξύ αυτών των χιλιάδων φοιτητών, χωρίς καμία αμφιβολία και με απόλυτη βεβαιότητα υπήρξαν και υπάρχουν άριστοι και χαρισματικοί φοιτητές, οι οποίοι αντί να χρησιμοποιήσουν και να αξιοποιήσουν το πανεπιστήμιο ως εφαλτήριο για την καλλιέργειά τους και τα χαρίσματα που τους δώρισε η φύση, στην κυριολεξία βάλτωσαν ή βαλτώνουν στον κομματισμό, τη λούφα, την τεμπελιά, την ανευθυνότητα και παρασιτισμό.
Αγαπητοί μου αναγνώστες, τώρα αντιλαμβάνεστε ποιες είναι οι απόψεις μου ή καλύτερα οι πεποιθήσεις μου convictions και τα οφέλη της υγιούς ιδιωτικής εκπαίδευσης.
