Του Πρωτοπρεσβύτερου Απόστολου Θάνου,
Εφημέριου Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου
Το πώς και υπό ποιες συνθήκες κάλεσε ο Κύριος τους τέσσερις πρώτους μαθητές και Αποστόλους του μας εξιστόρησε, αγαπητοί αδελφοί, το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα. Ο ίδιος τους κάλεσε. Δεν πήγαν μόνοι τους.
Σε κάποιο περίπατό του στην παραλία της Τιβεριάδος είδε διαδοχικά τα δύο ζεύγη των Αποστόλων. Πρώτα τον Πέτρο και τον Ανδρέα και ύστερα τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο. Τους βρήκε την ώρα της εργασίας τους, της καθημερινής και επίπονης. Τότε, τους κάλεσε να αφήσουν τα δίχτυα, τις βάρκες, τη λίμνη, την εργασία τους και να αναλάβουν μια άλλη εργασία όχι πια μέσα στη λίμνη αλλά μέσα στην κοινωνία. Όχι αγωνιζόμενοι πώς να φέρουν τα ψάρια στην επιφάνεια, αλλά πώς να φέρουν τους ανθρώπους από τα βάθη και την άβυσσο της αμαρτίας, στο φως, στον Ήλιο της Δικαιοσύνης Χριστό.
Και τον ακολούθησαν όχι μια ημέρα, ή ένα μήνα, ή ένα χρόνο, αλλά μια ολόκληρη ζωή. Έτσι έμειναν οι Άγιοι Απόστολοι αιώνια παραδείγματα πίστεως και υπακοής. Παραδείγματα που πρέπει να κινήσουν και το δικό μας ενδιαφέρον στο θέμα της κλήσεως μας από τον Χριστό.
Τότε, στον καιρό της ενσάρκου οικονομίας Του, καλούσε αυτοπροσώπως, σωματικώς ο Κύριος.Και σήμερα όμως μας καλεί ο Κύριος κοντά του με διάφορους τρόπους. Με τη συνείδηση, με μία σκέψη, με το λόγο ενός εργάτη της εκκλησίας του, με γεγονότα ευχάριστα και δυσάρεστα. Μας καλεί σε μία ζωή ευσεβέστερη, τιμιότερη, με δικαιοσύνη και αγάπη. Μας καλεί σε μετάνοια, μας καλεί στη Θεία Κοινωνία.
Και ίσως εδώ να τεθεί το ερώτημα: τι θα κερδίσω από την υπακοή μου στην κλήση του Θεού; Ω, αγαπητοί! Τα πάντα. Όσα κέρδισαν οι Άγιοι Απόστολοι και επί γης και εν ουρανοίς που εγκάρδια υπάκουσαν στο Χριστό. Από άκαρπα δένδρα έγιναν καρποφόρα, έγιναν αξίες με παγκόσμια ακτινοβολία, με δόξα αιώνια.
Τα ίδια θα κερδίσουμε και μείς όταν με τη θέλησή μας βρεθούμε κάτω από το ζυγό του Χριστού. Αμήν.
