Του Νικόλαου Καμπούρη,
προέδρου Τουριστικού και Αναπτυξιακού Συλλόγου Τσαγκαράδας,
μέλους ΔΣ Κενταύρων Ορος
Λίγες μέρες πριν να ανάψουν πραγματικά οι μηχανές κάτοικοι και επαγγελματίες στο Ανατολικό Πήλιο καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να ανακάμψουν από την μπόρα που προκάλεσε η επέλαση του κορονοϊού. Η ανησυχία για το πως θα κυλήσει η φετινή σεζόν είναι διάχυτη παρόλο που τον τελευταίο καιρό όλα τα μηνύματα που λαμβάνονται δείχνουν πως μπορεί η παρτίδα να σωθεί ακόμη και την τελευταία στιγμή. Οι περισσότεροι όμως γνωρίζουν καλά ότι πρέπει να δώσουν σκληρό αγώνα για να καταφέρουν να κρατήσουν βιώσιμες τις επιχειρήσεις τους.
Η περιοχή του Δήμου Ζαγοράς Μουρεσίου και ιδιαίτερα η δημοτική ενότητα Μουρεσίου βρέθηκε στην εποχή της ακμής της την περασμένη 15ετία με τις δομές του τότε Δήμου Μουρεσίου να βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Οι παραλίες, οι υποδομές, η εσωτερική οδοποιία, οι πλατείες, οι παροχές, οι δομές υγείας και το πλούσιο πρόγραμμα των εκδηλώσεων είναι μερικά από τα παραδείγματα που συνέβαλαν στη δόμηση ισχυρών θεμελίων για την επομένη δεκαετία και το στοίχημα για την δημιουργία ενός ξεχωριστού και ιδιαίτερα προσοδοφόρου τουριστικού προϊόντος μόλις είχε μπει.
Στα χρόνια που ακολούθησαν όμως τίποτα δεν θύμιζε το σημείο έναρξης αυτής της προσπάθειας, η κεντρική εξουσία πρώτα με τον Καλλικράτη και έπειτα με τον Κλεισθένη αποδομεί το μέχρι τότε μοντέλο και σε συνδυασμό με την στείρα πολιτική που ακολουθήθηκε οδηγεί σιγά σιγά σε ένα σκηνικό προαναγγελθέντος θανάτου χωρίς προοπτική. Μπορεί να ακούγεται σκληρό όμως σε πολλές περιπτώσεις η καθημερινότητα όλων όσων ζούνε και εργάζονται σε τούτο τον τόπο έρχεται να το επιβεβαιώσει.
Τι λείπει; Προφανώς ένα σχέδιο κοινής στρατηγικής, μη παραταξιακό με προτεραιότητες τους πυλώνες της οικονομίας του Δήμου που δεν είναι άλλοι από τον Τουρισμό και την Αγροτική παραγωγή που ουδέποτε κατάφεραν να αξιοποιηθούν προς όφελος της ανάπτυξης της εσωτερικής οικονομία του Δήμου. Σήμερα που μιλάμε μια από τις κυριότερες παραγωγές της ευρύτερης περιοχής, αυτή του μήλου έχει πληγεί σε σημαντικό βαθμό. Η απόγνωση των παραγωγών και το ηχηρό οικονομικό χαστούκι σε όλους όσους βιοπορίζονται από το προϊόν είναι έκδηλα καθώς συμπαρασύρουν ταυτόχρονα και άλλους τομείς της εσωτερικής οικονομίας.
Εσφαλμένη η επιλογή του μονοποικιλιακού προϊόντος; Πιθανόν δεν είμαι εγώ όμως αυτός που μπορεί να απαντήσει στην παρούσα φάση σε αυτό το ερώτημα, τα νούμερα όμως πολλές φορές λένε την αλήθεια και αυτό δεν πρέπει ούτε να αποσιωπάτε αλλά και ούτε να μην λαμβάνεται υπόψιν.
Με αποδυναμωμένο λοιπόν ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της οικονομικής ατμομηχανής του ο Δήμος Ζαγοράς Μουρεσίου θα πίστευε κάνεις πως θα επικέντρωνε ο ενδιαφέρον του ως οφείλει στον κεντρικό πυλώνα ανάπτυξης που δεν είναι άλλος από αυτόν του Τουριστικού προϊόντος. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα έσοδα από τις επιχειρήσεις που ενασχολούνται άμεσα η έμμεσα με τον Τουρισμό και ιδιαίτερα στην Δημοτική Ενότητα Μουρεσίου είναι τριπλάσια από οποιοδήποτε άλλη πηγή χαράζοντας σχεδόν αυτόματα την πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί. Δυστυχώς όμως τίποτε μέχρι σήμερα δεν προμηνύει ή αποδεικνύει αυτή την διάθεση. Αν το αναλύσει κανείς θα διαπιστώσει πως κάθε εποχή του χρόνου το Ανατολικό Πήλιο και ο Δήμος Ζαγοράς – Μουρεσίου δύναται να προσφέρει πολλές και διαφορετικές επιλογές και γι’ αυτό θα έπρεπε να αποτελεί ένα 12μηνο πόλο έλξης για κάθε επισκέπτη. Χιονοδρομικό Κέντρο, γραφικά Χωριά, πλατείες, μονοπάτια απαράμιλλης ομορφιάς γαστρονομία, εναλλακτικός και εκκλησιαστικός τουρισμός, δαιδαλώδης ακτογραμμή με μοναδικές παραλίες, συνέδρια, festival κ.ά. συνδέουν και δημιουργούν τον πολύ ποικίλο χαρακτήρα της περιοχής.
Σε αντίθεση με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω έρχεται το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια έχουμε μια χειμερινή σεζόν που χάνεται χρόνο με τον Χρόνο και μια θερινή με αρκετά σημαντική διάρκεια που πασχίζει όμως να κρατηθεί στο προσκήνιο της Τουριστικής Αγοράς. Όλη αυτή η προσπάθεια για τη διεύρυνση της τουριστικής περιόδου πραγματοποιείται βασισμένη σε μεγάλο βαθμό στην ιδιωτική πρωτοβουλία, επαγγελματιών και συλλόγων που ταυτόχρονα πασχίζουν να ενεργοποιήσουν και την τοπική κοινωνία να προσανατολιστεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Από την μεριά του ο Δήμος έχει αναπτυχθεί κυρίως μέσω της συμμετοχής του σε εκθέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό υποστηριζόμενος σχεδόν αποκλειστικά από την Τουριστική Επιτροπή που κατέχει και τον κύριο ρόλο στην προώθηση της περιοχής. Μελανό σημείο όμως αποτελεί το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια η προσοχή επικεντρώνεται σε συγκεκριμένες αγορές αφήνοντάς έτσι πολύ μακριά το πρότυπο του προϊόντος που είχε αναπτυχθεί μια δεκαετία πριν. Παραλίες χωρίς ασφαλή πρόσβαση, απροσπέλαστα δίκτυα μονοπατιών, εγκαταστάσεις και υποδομές όπως το Αθλητικό Κέντρο της Τσαγκαράδας και το Θέατρο στο Ξουρίχτι σε πλήρη εγκατάλειψη, πλατείες, εσωτερική οδοποιία, σήμανση μνημείων, δημοτικά κτίρια, παιδικές χαρές είναι στοιχεία που αντί να συνθέτουν αποδομούν το όραμα οδηγώντας μακριά τον τόπο από το στόχο που δικαιούται να διεκδικήσει.
Αυτή τη στιγμή το μέλλον φαντάζει αβέβαιο, το επιθυμητό αποτέλεσμα μακρινό και οι κινήσεις που γίνονται επί μακρόν και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια απλά μια δόση οξυγόνου στην δύσκολη ανάκαμψη. Κρίνεται ως επιτακτική ανάγκη να σταματήσουμε σήμερα κιόλας να μιλάμε για ένα σύντομο μικρής κλίμακας σχέδιο ανάκαμψης. Οφείλουμε αντίθετα να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε ένα μοντέλο τουλάχιστον 10ετίας με ισχυρή βάση, κοινή στρατηγική χωρίς παραταξιακά κατάλοιπα με κοινό στόχο και κυρίως υπομονή που θα μπορέσει να αποδώσει.
Απαραίτητο και επιβεβλημένο να κατορθώσουμε επιτέλους οι δύο πυλώνες της οικονομίας του Δήμου, αυτός της Αγροτικής Παραγωγής και ο άλλος του Τουρισμού να δουλέψουν από κοινού και σε συνδυασμό για τον ίδιο σκοπό που δεν είναι άλλος από την ανάπτυξη της οικονομίας και του τόπου γενικότερα. Η δημιουργία λοιπόν ενός ισχυρού brand-name αναγνωρίσιμο τόσο στην εγχώρια όσο και στην παγκόσμια αγορά επιβάλλεται να αποτελέσει αντικείμενο εργασίας για όλους τους αρμόδιους.
Μπορεί το όραμα και ο στόχος με υπομονή, συνέργεια, σύνεση, προσπάθεια και κυρίως με κοινή αποδοχή να επιτευχθεί αρκεί να ενεργοποιηθεί το κοινό αίσθημα της αγάπης για τον τόπο πέρα από κάθε ατομικό η ομαδικό σκοπό προβολής. Έχουμε τα όπλα έχουμε το δυναμικό μπορούμε να ξανακερδίσουμε το στοίχημα όσο και αν αυτό μπορεί να φαντάζει δύσκολο ή ακόμα και ακατόρθωτο.
