ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Η «οικολογική» τρομοκρατία

η-οικολογική-τρομοκρατία-31083

Από τον κ. Κωνσταντίνο Βάτσο, μηχανικό αυτοκινήτων, τεχνικό αερίων καυσίμων στην αυτοκίνηση, λάβαμε και δημοσιεύουμε την εξής επιστολή:

Συντάσσω αυτή την ανοιχτή επιστολή προς τους Βολιώτες συνδημότες και συμπατριώτες μου μέσα από την άγρια πλευρά τού Πηλίου, όπου έχω δραπετεύσει μαζί με τα άλογά μου από την παραφροσύνη της καθημερινής πραγματικότητας.

Μη έχοντας τη δυνατότητα επικοινωνίας με τον σύγχρονο τρόπο κοινωνικής δικτύωσης, λόγω ελλείψεως δικτύου, ξεκινώ απερίσπαστος την προσπάθεια να ενημερώσω τους συνδημότες μου για το φλέγον ζήτημα της καύσης τού RDF και τού SRF.

Διαβάζοντας προ ημερών το άρθρο του κυρίου Βαξεβανόπουλου αισθάνθηκα μία θλίψη και μία οργή ταυτόχρονα.

Θλίψη διότι νέοι άνθρωποι επιστήμονες που δηλώνουν λάτρεις της φύσεως και του οικοσυστήματος μετέρχονται ψεύδη για να στηρίξουν τις απόψεις τους, θλίψη επίσης διότι αναφέρθηκε στο θέμα της μολυβδομένης και αμόλυβδης βενζίνης φέρνοντας πάλι στη μνήμη μου την παραφροσύνη της εποχής που η καταλυτική τεχνολογία έκανε την παρουσία της στη χώρα μας, με την ενεργό παραπληροφόρηση και τρομοκράτηση του απλού ανθρώπου της χώρας και του τόπου από μία χούφτα ημιμαθών ανθρώπων που έχοντας τον βαρύγδουπο τίτλο των «προστατών του περιβάλλοντος» είχαν, όπως και συνεχίζουν να έχουν, εύκολη και ελεύθερη πρόσβαση στα ΜΜΕ.

Το ψέμα του κυρίου Βαξεβανόπουλου είναι πώς στις χώρες που εφαρμόζεται η μέθοδος της καύσεως του RDF-SRF παρατηρήθηκε αυξημένος αριθμός καρκινογενέσεων, αναφέροντας δημόσια το παράδειγμα της Δανίας.

Ανέφερα και σε προηγούμενο άρθρο μου πως η αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου στη Δανία αναφέρεται σε μελανώματα λόγω εκτεταμένης έκθεσης στον ήλιο όταν αυτοί έρχονται σε μεσογειακό περιβάλλον, πράγμα που οδήγησε τον πρωθυπουργό τους να μας απευθύνει έκκληση στα ελληνικά να τους «υιοθετούμε», όταν έρχονται δείχνοντάς τους, τον τρόπο ασφαλούς ηλιοθεραπείας.

Ένα εσκεμμένο ψέμα προς απόδειξη θέσεων σε καθιστά αναξιόπιστο άπαξ διά παντός.

Θλίψη διότι αναφέρθηκε στον επιστήμονα που προσπαθούσε να αποδείξει τη βλαπτική συμβολή της μολυβδομένης βενζίνης στην υγεία και το περιβάλλον ξεχνώντας πώς άνθρωποι πού ηγούνται και σήμερα στην ομάδα πού ανήκει είχαν τρομοκρατήσει επί σειρά ετών τον μέσο Έλληνα και Βολιώτη με τα «καρκινογόνα» καταλυτικά αυτοκίνητα και τους «ραδιενεργούς» καταλύτες συνέβαλλαν στη σημερινή αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου και θανάτων συνανθρώπων μας, καθώς οδηγώντας τους απλούς ανθρώπους χωρίς τεχνολογικές γνώσεις να μην αγοράσουν τα δήθεν καταστροφικής τεχνολογίας αυτοκίνητα με καταλύτη, αγόραζαν τα συμβατικής τεχνολογίας αδειάζοντας το απόθεμα της Γερμανίας, με αποτέλεσμα με τη χρήση της αμόλυβδης βενζίνης να εκπέμπονται ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟΙ ρύποι που με την πολυετή τους και συνεχή έκλυσή τους έχουν κοστίσει σε ασθένειες και σε θανάτους αγνώστου αριθμού συνανθρώπων μας.

Με την ευκαιρία καλώ δημοσίως την εισαγγελία Βόλου να ερευνήσει το θέμα, διότι εάν εγώ ως μηχανικός αυτοκινήτων απεγκαταστήσω έναν καταλύτη από ένα αυτοκίνητο, ο νόμος προβλέπει έως και το κλείσιμο της επιχείρησης και ποινές φυλάκισης.

Στους ηθικούς αυτουργούς που οδήγησαν μέσα από μία χώρα και μία πόλη σε καταστροφικές επιλογές τί προβλέπει άραγε;

Τουλάχιστον μία ηθική απαξίωση.

Στο θέμα καύσης του RDF-SRF ως μέθοδο αντιμετώπισης των μη ανακυκλώσιμων υλικών απορριμμάτων, οι χώρες που σέβονται το περιβάλλον με νόμους αυστηρούς και τεχνολογία που το επιτυγχάνει στην πράξη (μην ξεχνάτε την καταλυτική τεχνολογία) την εφάρμοσαν ΌΛΕΣ. Το όφελος είναι διπλό.

Απαλλαγή από τη σοβαρότερη μόλυνση του περιβάλλοντος από τα σκουπίδια με ταυτόχρονη ανακύκλωση των ανακυκλούμενων και αξιοποίηση της θερμογόνου ενέργειας των υπολοίπων.

Ή ελεγχόμενη καύση εξουδετερώνει διοξίνες και φουράνια σε θερμοκρασίες άνω των 400 βαθμών Κελσίου, καθώς και το μονοξείδιο τού αζώτου, όπως και το μονοξείδιο του άνθρακος μετατρέπονται σε άζωτο και διοξείδιο του άνθρακος μέσα από καταλυτική διαδικασία όπως στο σύγχρονο ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟ (για να μην ξεχνιόμαστε) αυτοκίνητο.

Την αιθάλη την αναλαμβάνουν τα ηλεκτροστατικά φίλτρα, η οποία μπορεί να αναμιχθεί με μίγμα πίσσας για ασφαλτοστρώσεις.

Η αντίθεση και μόνον της δημιουργίας δημοτικού εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων από μία οργάνωση πού οι βασικές αρχές των μελών της είναι η προσήλωση σε δημόσιες παροχές υπηρεσιών, κάτι που ό νόμος και οι Ευρωπαϊκές κατευθύνσεις το επιτρέπουν, αποτελούν θέμα για ψυχιατρική ημερίδα.

Η αναφορά των οικονομικών δαπανών λειτουργίας αυτού του εργοστασίου από την «περιβαλλοντική πρωτοβουλία» χωρίς την αναφορά του οικονομικού οφέλους αποτελεί άλλη μία απόδειξη της μερικής συσκότισης πλευρών τού θέματος.

Μισές αλήθειες, ολόκληρα ψέματα.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;

Και βέβαια με ενδιαφέρει να μην εισάγονται τέτοιου είδους προϊόντα στην πόλη μας.

Με ενδιαφέρει όμως και πώς θα κρατήσουμε τη γη, το νερό, τον αέρα καθαρό για τα παιδιά και τα εγγόνια μας και αυτό δεν γίνεται με ιδεοληψίες και δαιμονοποιήσεις, αλλά με αξιοποίηση εφαρμοσμένης τεχνολογίας πού επί σειρά ετών εφαρμόζεται σε χώρες πού τις έχουμε ως παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα.

Θα συμφωνήσω όμως σε κάτι με τον κύριο Βαξεβανόπουλο.

Είναι πραγματικά ντροπή για τους χημικούς μηχανικούς και τους μηχανικούς μηχανολόγους της πόλης να φοβούνται να αναφερθούν δημοσίως στο θέμα μήπως και χαρακτηριστούν ως μη πολιτικά ορθοί, την ώρα που σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ή συνέδρια οι θέσεις τους εκφράζουν τη σύγχρονη τεχνολογική εφαρμογή στο συγκεκριμένο θέμα.

Και κάτι ακόμη.

Δεν έχω κανένα συμφέρον συνυφασμένο με καμία ΑΓΕΤ.

Είμαι απλά ενημερωμένος και σκεπτόμενος πολίτης.

Συμπληρώνω, ενημερώνοντας τους συνδημότες μου, πως σε όλες τις ημερίδες σχετικά με το θέμα μας ή θέσεις των επιστημόνων μερικοί εξ αυτών παγκόσμιου αναγνωρίσεως σχετικά με την αναγκαιότητα, αξιοποίηση και ασφάλεια της ελεγχόμενης Καύσης του επεξεργασμένου απορρίμματος, η άποψή τους ήταν καθολικά υπέρ αυτής της λύσεως υπό των σχετικών τεχνολογικών προϋποθέσεων.

Όπως και καθολική ήταν και οι χαρακτηρισμοί, με τους οποίους τους περιέλουσαν οι αξιότιμοι «περιβαλλοντολόγοι».

Ακόμη και αυτόν πού οι ίδιοι επέλεξαν στην πρώτη ημερίδα τους στο ξενοδοχείο PARK.

Γνωρίζω πώς θα δεχθώ λίβελους, αλλά έστω και μόνος θα εξακολουθώ την προσπάθεια να φωτίσω την σκοπίμως συσκοτιζόμενη πλευρά του θέματος.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου