Της Μαίρης Παπαδημητρίου
Εφθασε η ώρα, τελείωσαν τα ψέματα, μαθητές καλούνται να προσέλθουν στις αίθουσες, όπου θα δείξουν, με θάρρος, υπομονή, ίσως και τακτική, που να φανερώνουν ότι όποια παιδιά ωρίμασαν και προετοιμάστηκαν, με μύριες δυσκολίες, στη διδαχθείσα ύλη, θα μπουν στην αγωνιστική αρένα για να αποδείξουν την αξία τους στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Αλλά δεν είναι τα παιδιά μόνο οι πρωταγωνιστές της ζωής, έφθασε η ώρα ν’ απαγκιστρωθούν από τα στιβαρά χέρια του πατέρα και της μητέρας, που πάντα έβρισκαν καταφύγιο και βοήθεια στην αγκαλιά τους.
Πίσω από τους γονείς – δευτεροαγωνιστές ακολουθεί ολόκληρη πλειάδα από παππούδες, γιαγιάδες, αδέλφια και πάει λέγοντας, ολόκληρο συγγενολόι, που τις περισσότερες φορές δεν βοηθά, γιατί οι υποψήφιοι έχουν ανάγκη από ησυχία και αυτοσυγκέντρωση, να κάνουν τις επαναλήψεις τους, να συγκεντρωθούν και να σοβαρευτούν.
Το μεγάλο ενδιαφέρον, πολλές φορές, τους μπλοκάρει και φέρνει αντίθετο αποτέλεσμα. Οι κρατούσες δυσκολίες, τα μαθήματα εξ αποστάσεως για τις φετινές εξετάσεις είναι γεγονότα πρωτόγνωρα, η καραντίνα των δύο μηνών στο σπίτι, η ανασφάλεια στην κοινωνία, πολλοί, στην αρχή δεν αντιλήφθησαν τη σοβαρότητα της πανδημίας, υπήρξε μούδιασμα, ακραίες καταστάσεις, λόγω πανδημίας σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνον, δεν γνωρίζαμε και αν θα γίνουν εξετάσεις.
Τελικά, οι ιθύνοντες βρήκαν τον τρόπο να μη χαθούν οι εξετάσεις. Αρχισαν οι εξαγγελίες και για πολλά παιδιά υπήρξε στην αρχή δυσκολία.
Τελικά η ζωή κυλά με αργούς ρυθμούς, αλλά οι υποψήφιοι βρήκαν την περπατησιά τους.
Σίγουρα η πανδημία καθυστέρησε το πρόγραμμά σας. Ενα είναι όμως σίγουρο παιδιά μου, ότι όσοι είχατε προετοιμαστεί από άλλες χρονιές, ξαναβρήκατε τους ρυθμούς σας και προετοιμασμένοι πια θα μπείτε στην αρένα των εξετάσεων, είπαμε οι επιμελείς θα δικαιωθούν.
Βέβαια να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος, που υποψήφιοι, με δικαιολογία τον κορονοϊό, βρήκαν ευκαιρία να το ρίξουν έξω, άρχισαν οι βόλτες, μικροσυγκεντρώσεις, σ’ αυτούς θα πούμε πως όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν, οι εξετάσεις απαιτούν σοβαρότητα και αποτελούν συνέχεια για την υπόλοιπη ζωή τους, μακάρι να πετύχουν τον στόχο τους, τις καλύτερες ευχές μας. Δίνουμε και εν μέρει δίκιο στα παιδιά.
Να αναφέρουμε όμως του επιπόλαιους, τους παρτάκηδες, τους μη φορούντες μάσκα, που χλευάζουν τους νομοταγείς, την τρίτη ηλικία, που υποστηρίζουν ότι φοβούνται, απλά προσπαθούν να προφυλάξουν τη νεολαία γιατί εκ των πραγμάτων οι πληροφορίες λένε ότι κανένας δεν ξεφεύγει από το κορονοϊό, από βρέφη μηνών μέχρι εικοσάρηδες και βάλε. Επαψε πλέον η ηλικιακή ασφάλεια, πέρασε ο καιρός αυτός.
Οι ηλικιωμένοι έχουν και μυαλό και γνώση. Τι γίνεται με τους ανέμελους με τα ανεμίζοντα μαλλιά στη μηχανή, χωρίς κράνος, με αυθάδεια και πρόκληση. Καιρός να σοβαρευτείτε, προς το παρόν να ευχηθούμε καλή επιτυχία, σας περιμένει ολόκληρη ζωή. Μην τη σπαταλάτε άδικα. Κρίμα!!!
