Της Μαίρης Παπαδημητρίου
Δεν βλάπτει, θα σημειώσω στη συνέχεια της επικεφαλίδας. Εμείς οι Νεοέλληνες γνωρίζουμε και το γνωμικό και την έννοια του. Πολλοί θα σπεύσουν να κριτικάρουν ότι λόγω ηλικίας, λόγω νοοτροπίας, θα βρουν πολλούς λόγους να μας αντικρούσουν. Γιατί πιστέψτε με, τα νέα παιδιά, η σύγχρονη νεολαία που δεν έχει βγει από το αβγό της, έχουν μια λαθεμένη νοοτροπία. Δεν φταίνε οι μεγαλύτεροι που για πολλούς λόγους, από περίεργη νοοτροπία, από παράδοση που κουβαλούν από γεννησιμιού τους, μεγαλώνουν τα παιδιά τους με την κατάλυση της ευγένειας, της αξιοπρέπειας.
Περπατούν και σκουντούν, κατά τρόπο απαράδεκτο, κάθε ηλικιωμένο και όχι δεν μπαίνουν στον κόπο να ζητήσουν «συγγνώμην», ως οφείλουν κι αν τολμήσεις να πεις κάτι, μήπως και συμμορφωθούν, αλλά τα καημένα, ακριβώς όπως το τονίζω, είναι άμοιρα ευθυνών, αυτό τους είπαν να κάνουν, αυτό εφαρμόζουν. Να αναφέρω το χιλιοειπωμένο περιστατικό μητέρας με μικρό παιδάκι, να στρογγυλοκάθεται μέσα στο αστικό λεωφορείο κι απέναντι ένας αξιοπρεπέστατος ασπρομάλλης παππούς να ταλαντεύεται κρατημένος από το χερούλι του λεωφορείου. Κι αν τολμήσει κανένας συνεπιβάτης να κάνει παρατήρηση στη μητέρα του παιδιού θα εισπράξει με αυθάδεια την απάντηση «πλήρωσα εισιτήριο». Απάντηση που ενστερνίστηκε το παιδί και εφαρμόζει κατ’ εντολήν. Τι θα απογίνει, αυτό το άμοιρο παιδάκι όταν μεγαλώσει; Στα αφτιά του θα αντηχεί η αγενέστατη φράση της μανούλας «παιδί μου όποιος έχει λεφτά (στην προκειμένη περίπτωση το αντίτιμο του εισιτηρίου) έχει και την δύναμη».
Ωιμέ όπως ακουγόταν στις αρχαίες τραγωδίες των Ελλήνων φιλοσόφων.
Τώρα πώς συμβαίνει μετά από χιλιετίες, γεμάτες αγώνες και πολέμους να περιμένουμε ότι οι νέοι Ελληνες με τον τσαμπουκά και το γνωμικό «παιδί μου μάθε γράμματα, γράμματα σπουδάματα» να ζούμε σε έναν κόσμο συγκροτημένο, που επικρατεί η αξιοπρέπεια, η ευγένεια, λέξεις που έχουν αντικατασταθεί, κατά κόρον, από το χρήμα. Το χρήμα ψυχή δεν έχει και ψυχές καταλύει.
Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις στον κανόνα, παιδιά από νηπιαγωγοί μέχρι γυμνάσιο, που έτυχε να έχουν καλούς δασκάλους και καθηγητές. Αυτά τα παιδιά διαφέρουν και είναι παράδειγμα προς μίμηση.
Γι’ αυτό μέσα στον ορυμαγδό της πανδημίας που προέκυψε από τον κορονοιό, τον COVID-19, υπήρξαν και υπάρχουν επιστήμονες, όπως ο Σωτήρης Τσιόδρας, εξαίρετος λοιμωξιολόγος, που όταν μας αποχαιρέτησε από την τακτική καθημερινή ενημέρωσης κόμπιαζε όχι μια άλλα πολλές φορές, όταν αναφερόταν στους γονείς του και σε όλους τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Αυτός ο θεόσταλτος άνθρωπος, ο εξαιρετικός επιστήμονας, ας γίνει παράδειγμα για τις νεότερες γενιές. Ας σταθούν απέναντι του κι ας προσέξουν, έστω και για λίγα λεπτά, την ανθρωπιά του κι ας κυκλοφορούν ανεγκέφαλες πληροφορίες ότι η πανστρατιά από τα φέρετρα, που βλέπουμε στην Ιταλία ήταν άδεια. Οτι ο κορονοϊός ήταν γρίπη για να κερδίσουν οι ηγέτες χρήματα. Ολα αυτά είναι απόρροια από ανεύθυνες ανοησίες, για ν’ αποφύγω να μεταχειριστώ πιο βαριά έκφραση. Ας επικρατήσουν η ταπεινοφροσύνη και η μόρφωση.
Εφτασε η ώρα να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Θα το κάνουμε; Αμφιβάλλω ελπίζοντας.
