Δυσάρεστες συγκυρίες της ζωής διασώζουν και ενεργοποιούν κοινωνικές αξίες
Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις και οι άνθρωποι παγκόσμια δοκιμάζουν τις αντοχές τους βιώνοντας τη δοκιμασία που προβληματίζει και προκαλεί μια περίεργη συναισθηματική κατάσταση και ανησυχία, που εγγίζει τον καθένα ανάλογα με το μέτωπο της δικής του δραστηριότητας.
Οταν η αλληλεγγύη, ως κοινωνική αρετή, αποτελεί μέρος συμπεριφοράς και επικοινωνίας με τον συνάνθρωπο, μπορείς να κοιτάζεις με συμπόνια τον διπλανό σου; Μπορείς να τον συνδράμεις και να τον βοηθάς ουσιαστικά για να απαλύνεις τον πόνο του; Είναι δύο ερωτήματα, που σίγουρα έχουν τεθεί στο διάβα των χρόνων σε όλους μας, είναι η στοχαστική αντίληψη, η οποία μεταμορφώνεται σε ανάγκη και χρέος για την στήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων ή ατόμων που έχουν ανάγκες.
Ιδιαίτερα στην περίοδο των μεγάλων εορτών Χριστούγεννα, Πάσχα, Παναγίας, αλλά και της τωρινής δοκιμασίας με την πανδημία, γίνεται ενσυνείδητη απαίτηση και συνυπάρχει με το χριστιανικό πνεύμα. Ευαισθητοποιεί τον κάθε πιστό, και τον καθιστά αλληλέγγυο στα προβλήματα του εν Χριστώ αδελφού. Μια πανανθρώπινη αξία που ίσως την είχαμε υποτιμήσει στη θαλπωρή των σπιτιών και την επίπλαστη ευημερία, που ζούσαμε.
Ηρθαν μέρες να ξαναπιάσουμε το νόημα της ζωής από την αρχή, αναδεικνύοντας πάλι αρχέγονες αξίες, γιατί οι ηθικοί κανόνες της ζωής είναι πάνω απ’ όλα σε ώρες δοκιμασίας, όπως στην κρίση των ημερών. Διαπιστώνουμε πως δίπλα στο κράτος, που δρα όπως επιβάλλεται για να στηρίξει τις ευπαθείς ομάδες, το σύστημα υγείας κ.λπ. έρχονται να συνδράμουν και άλλες κοινωνικές ομάδες, που ανήκουν σε διάφορα στρατόπεδα δράσης (πνευματικοί δημιουργοί, ηγέτες και παράγοντες της Εκκλησίας, επιχειρηματίες κ.ά.), δηλώνουν με υψηλό αίσθημα ευθύνης πως «μαζί θα βγούμε από την κρίση» και στηρίζουν, με κάθε μέσον και πόρους πολλών εκατομμυρίων (για τους κατέχοντες), το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και το προσωπικό που δίνει μάχη ζωής.
Δείγματα ελπίδας και ενότητας, όπως η απόφαση του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας να διαθέσει, στις αρχές Μαΐου, σεβαστό ποσόν προς το ΕΣΥ, για τη δημιουργία 1.000 και πλέον κλινών εντατικής θεραπείας. Ο πολυσέβαστος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας Αναστάσιος δηλώνει πως «η αλληλεγγύη θα νικήσει την πανδημία» και απευθύνει λόγους παρήγορους, που συναντά τους πιστούς αδελφούς και απαλύνει τον πόνο τους: «Ας γίνει το σπίτι το ασκητήριό μας. Παραμένοντας στο σπίτι μας, ας μην απομονωθούμε. Ας ενισχύουμε ο ένας τον άλλον με λόγο, με σιωπή στοργής και πρόσχαρη διάθεση… Οι χριστιανοί πιστεύουμε ότι η συναίσθηση της παρουσίας του Θεού μάς ελευθερώνει από κάθε φόβο.
Εάν γαρ και πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι Συ μετ’ εμού ει τονίζει ο ψαλμωδός». Συνεχίζει: «Αυτόν τον καιρό ο κορονοϊός μοιάζει να συμβουλεύει: Επανεξετάστε τις αξίες και τον τύπο που καυχάστε ότι έχετε. Ο κόσμος και η ανθρωπότητα είστε μια οικογένεια… Είμαι πεπεισμένος ότι μόνο μια πανανθρώπινη επιστράτευση αλληλεγγύης θα νικήσει την πανδημία και τις παρενέργειές της». Ενδεικτική και η συμπόρευση του Ιωάννη Πολέμη, σε άλλη παρόμοια συγκυρία, με την άποψη του κ. Αναστασίου όπου και σημειώνει: « Μη φοβηθείς αυτόν/ που στήριξε την πίστη πάνω στην ελπίδα/Τον είδα στη ζωή να μάχεται/μα πάντα ανίκητο τον είδα», συλλογισμοί που εγγίζουν την επικαιρότητα με διαχρονική αξία.
Η αυτόβουλη πρόθεση πολιτών και εταιρειών να δώσουν το παρών, με κινήσεις ανθρωπισμού και αλληλεγγύης προς την Πολιτεία και ειδικότερα στους επαγγελματίας της υγείας, που αποτελούν την εμπροσθοφυλακή σ’ αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο, αποτυπώθηκε με δράσεις και πρωτοβουλίες μεγάλου αριθμού Ελλήνων προς το Εθνικό Σύστημα Υγείας, είναι η κορύφωση της ατομικής και συλλογικής υπευθυνότητας. Μπορεί η οικονομική ζημιά και αβεβαιότητα να είναι προ των πυλών και οι επιπτώσεις μετά την πανδημία να είναι ορατές, όμως το αίσθημα ευθύνης και το πνεύμα αλληλεγγύης έχει τον πρώτο και κύριο λόγο. Μια άξια παράμετρος του Ελληνα που κρύβει μέσα του ζεστασιά και φιλότιμο, το μεγαλείο και την ευαισθησία του που ζητά ευκαιρίες να το εκδηλώσει.
Κλείνοντας ας αφουγκραστούμε ξανά τις παρήγορες παραινέσεις του κ. Αναστασίου του Πολυσέβαστου Ιεράρχη, που περικλείει επιγραμματικά το πνευματικό εύρος και την αξία του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης σε συνδυασμό με την πίστη μας: «Οσοι διαθέτουμε το δώρο της πίστεως ας φροντίσουμε να το αναπτύξουμε. Με ταπείνωση, μελέτη και προσευχή δεόμενοι «πρόσθεν ημίν πίστιν Κύριε» είναι το πιο αποτελεσματικό αντίδοτο σε κάθε μορφή φόβου».
Αυτό το κύμα αλληλεγγύης και προσφορών, που έχει ενεργοποιήσει τις ευαίσθητες προθέσεις των Ελλήνων, σε όλο το φάσμα των κοινωνικών τάξεων, είναι κοντά και δίπλα στον κάθε δοκιμαζόμενο αδελφό, αλλά και στους μαχητές επώνυμους και ανώνυμους αυτού του αγώνα, προσφέροντας όλη την ενέργειά τους για το κοινό καλό. Είναι βέβαιο πως θα αποδώσει στη συνείδηση της κοινωνίας, διαμορφώνοντας χαρακτήρες με το πρόσημο του καλού Ελληνα πολίτη.
Του Τάκη Παντελόπουλου
