ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ο Κύριός μου και ο Θεός μου

ο-κύριός-μου-και-ο-θεός-μου-104175

Του Πρωτοπρεσβύτερου Απόστολου Θάνου,

Εφημέριου Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου

Την Κυριακή μετά από την λαμπροφόρο εορτή του Πάσχα, όρισε η αγία μας Εκκλησία να φέρνουμε στη μνήμη μας και να τιμούμε ένα γεγονός εξ ίσου σημαντικό, όσο και αυτό της Αναστάσεως. Την ψηλάφηση του Θωμά. Στο σημείο αυτό θα αναρωτηθεί κανείς, πως μια απιστία, μια μομφή κατά του αναστημένου Κυρίου μπορεί να θεωρηθεί γεγονός σπουδαίο και να τιμάται ιδιαίτερα από το πλήρωμα της Εκκλησίας. Την απάντηση δεν τη δίνει μόνο ο «αναστάς εκ νεκρών Κύριος», μα και η συνείδηση όλων μας που συμμετέχουμε στη ζωή της Εκκλησίας και βιώνουμε καθημερινά το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως.

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή κάνει λόγο για μια εμφάνιση του Ιησού μετά την ανάστασή Του στους μαθητές, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. «Τη μια των Σαββάτων», ημέρα δηλαδή Κυριακή και σε χώρο όπου οι μαθητές ήταν κρυμμένοι από τον φθόνο των Ιουδαίων, εμφανίζεται ο Ιησούς ανάμεσά τους και τους λέγει «Ειρήνη υμίν», δείχνοντας ταυτόχρονα τα χέρια και την πλευρά Του, τα οποίαέφεραν τα σημάδια από την σταυρική Του θυσία. Σ’ αυτή Του την εμφάνιση μετά την Ανάσταση καλό είναι να κρατήσουμε πέντε στοιχεία: την προτροπή για ειρήνη, τις αποδείξεις της Αναστάσεως, το ιεραποστολικό πνεύμα της Εκκλησίας, τη διαρκή παρουσία του Παναγίου Πνεύματος και τη χορήγηση της εξουσίας για άφεση αμαρτιών.

Στη συνέχεια λαμβάνει χώρα το πασίγνωστο περιστατικό με την απιστία του
Θωμά. Αυτή η λεγόμενη απιστία, μόνο απιστία δεν μπορεί να θεωρηθεί καθώς ο
ίδιος ο Θωμάς στη συνέχεια καθίσταται γνήσιος κήρυκας της θεότητας του Χριστού και απόστολος της Αναστάσεως. Και στο σημείο αυτό απαραίτητο κρίνεται να ξεχωρίσουμε ορισμένα σημεία τα οποία θα μας βοηθήσουν να βιώσουμε και εμείς, οι λεγόμενοι άνθρωποι της σύγχρονης εποχής, τα διαχρονικά μηνύματα της Αναστάσεως.

Με την φράση «Ειρήνη υμίν», χαιρέτησε ο Ιησούς τους μαθητές Του. Μια φράση που ακούγεται τόσο επίκαιρη στις μέρες μας όσο και πριν δύο χιλιάδες χρόνια.Όλα ξεκινούν και καταλήγουν στην ειρήνη, της οποίας χορηγός είναι ο Κύριος. Ειρήνη στην Εκκλησία, στην οικογένεια, στο έθνος και στον κόσμο ολόκληρο.

Η φανέρωση των αχράντων παθών στους μαθητές αποδεικνύει ότι ο Χριστός όντως πέθανε πάνω στον Σταυρό και η Ανάσταση του Χριστού είναι ένα γεγονός το οποίο αποδεικνύεται όχι μόνο με την εξακρίβωση ιστορικών μαρτυριών και γεγονότων. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η πίστη, της οποίας ο ορισμός δίνεται θαυμάσια από τον απόστολο Παύλο. Εφ’ όσον η Ανάσταση δεν ήταν πραγματικό και ιστορικό γεγονός, η πίστη και το κήρυγμα της Εκκλησίας θα ήταν «κύμβαλο αλαλάζον». Αυτή η μοναδική πίστη στον αναστημένο Σωτήρα εμπνέει ακόμη και σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε τους νέους που προσέρχονται στην Εκκλησία καθώς προσδοκούν να γευθούν τη ζωή της χαράς και της ελπίδας και όχι του σκότους και της απόγνωσης, όπως έχει καταντήσει κατά πολύ να τους προσφέρει η κοινωνία μας.

Η ανάσταση του Χριστού αποτελεί συνάμα και μια ιερή υποχρέωση για εμάς
τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Να μεταφέρουμε το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης. Η ανάσταση του Χριστού συνδέεται στενότατα με την έκβαση του κόσμου μας. Ανάσταση και έσχατα είναι απόλυτα εναρμονισμένα. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε εμείς είναι
να συλλάβουμε την προτροπή του Ιησού και να γίνουμε μέτοχοι και κοινωνοί
της θείας Οικονομίας.Με την ανάστασή του ο Χριστός δίνει και την εξουσία στους ανθρώπους να συγχωρούν αμαρτίες. Η ορθή συμμετοχή στα Μυστήρια μας εξασφαλίζει την διαρκή παρουσία του Παναγίου Πνεύματος και του αναστημένου Χριστού στις καρδιές μας.

Η λεγόμενη απιστία του Θωμά μόνο απιστία δεν μπορεί να θεωρηθεί. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει το περιστατικό αυτό για να αποδειχθεί η ανάσταση
του Χριστού ως γεγονός αληθινό και ιστορικό. Η απιστία του Θωμά δεν έχει καμία
σχέση με την απιστία πολλών ανθρώπων προς τον Χριστό και την Εκκλησία Του.
Απιστία λέγεται όταν κάποιος αμφισβητεί, θεωρεί κάτι ως ψεύτικο και απατηλό.
Ο Θωμάς ζητά μόνο να δει τα σημάδια του Διδασκάλου του για να βεβαιωθεί
ότι αυτός όντως είναι ο Κύριός του. Η στερεότυπη φράση «πίστευε και µηερεύνα» δεν έχει καμία σχέση με κάθε ορθόδοξο χριστιανό. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ορθοδοξίας είναι η πίστη, το βίωμα και η γνώση του αληθινού Θεού.

Η ομολογία του Θωμά «ο Κύριός μου και ο Θεός μου» επαναλαμβάνεται και
σήμερα από χιλιάδες ανθρώπους που διαπιστώνουν την αυθεντικότητα της αναστάσεως του Κυρίου. Η αυθεντικότητα αυτή δεν χρειάζεται απαραίτητα να εξακριβωθεί «υπό των τύπων των ήλων». Εξακριβώνεται καθημερινά με τον διαρκή
αγώνα που δίνει ο νέος να κρατηθεί μακριά από τα ναρκωτικά, με την αγάπη του
νέου προς τον Χριστό που αποφασίζει να αφιερώσει όλη του τη ζωή στον Ζωοδότη
Χριστό, με τα νιάτα που βρίσκουν θαλπωρή στη μητέρα Εκκλησία.

Με τις σκέψεις αυτές και διανύοντας ήδη την χαρμόσυνη περίοδο του Πεντηκοσταρίου, η ομολογία του Θωμά «ο Κύριός μου και ο Θεός μου» ας είναι πολύτιμος οδηγός στη ζωή μας. Και δεν αρκεί μονάχα να αρκεστούμε στη δική μας σωτηρία. Ας καλέσουμε λοιπόν όλους τους ανθρώπους να έλθουν κοντά στον Χριστό και να βιώσουν το αναστάσιμο μήνυμα του Ευαγγελίου και να μεταμορφωθούν σε ανθρώπους φωτός. Και η πνευματική αυτήμεταμόρφωση ξεκινά με τη δική μας προσωπική Ανάσταση! Αμήν.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου