Του Παύλου Γ. Μαρκάκη,
π. Βουλευτή Μαγνησίας, Συντονιστή της Κ.Ο της «Ελληνικής Λύσης»
Αυτές οι ημέρες και αυτές οι καταστάσεις που ζούμε στην Ελλάδα, αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα, είναι πρωτόγνωρες και η σημερινή γενιά δεν τις έχει ξαναζήσει…
Επομένως κανένας δεν ξέρει και δεν μπορεί να εκτιμήσει τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στον τρόπο ζωής των ανθρώπων και των κοινωνιών, μετά την πανδημία. Γίνονται μόνο εκτιμήσεις και εξετάζονται σενάρια προσπαθώντας να βγάλουν οι «ειδικοί» συμπεράσματα από ανάλογες καταστάσεις που έζησε η ανθρωπότητα στο απώτερο παρελθόν.
Όμως καμιά κατάσταση δεν είναι ακριβώς ίδια, ούτε οι συνθήκες πανομοιότυπες.
Μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο ή κάποια θεραπεία, για να αντιμετωπισθεί οριστικά το υγειονομικό κομμάτι, θα περάσουν μερικοί μήνες ακόμη. Οι συνέπειες στην οικονομία είναι πιο ορατές και οπωσδήποτε δυσοίωνες ανεξαρτήτως των μεγεθών και του όγκου των συνεπειών.
Όταν λοιπόν αυτές οι ανακατατάξεις είναι επόμενο να επισυμβούν, θεωρείται αδύνατον να μη υπάρξουν επιπτώσεις στην πολιτική ζωή εκάστου κράτους ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του λαού του αλλά και παγκοσμίως.
Όπως άλλαξε και θα αλλάξει ο τρόπος συμπεριφοράς μας και οι μέχρι τώρα συνήθειές μας, έτσι θα αλλάξει και ο τρόπος που θα εκφράσουμε τις πολιτικές προτιμήσεις μετά την άρση των μέτρων.
Αυτή τη στιγμή μέσα στην κοινωνία, χωρίς ίσως να το καταλαβαίνουμε, συντελείται μια βουβή ανακατάταξη ιδεών, κανόνων και συναισθημάτων η οποία δεν μπορεί να καταγραφεί. Ο βασικός λόγος είναι ότι δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και ανταλλαγές απόψεων για τα τεκταινόμενα.
Ακολουθούμε κατά κανόνα τις υγειονομικές συμβουλές, περισσότερο από φόβο, αλλά υπάρχουν οι υπερβολές και οι αμφισβητήσεις που δεν καταγράφονται και δεν πιστεύω ότι είναι στα ποσοστά που δίνουν οι πληρωμένες δημοσκοπήσεις ή αυτά, στην καλύτερη περίπτωση είναι προσωρινά.
Ο τρόπος που λειτουργούν τα συστημικά κανάλια και το «λιβανιστήρι» που χρησιμοποιούν – όχι αδαπάνως – υπέρ της κυβέρνησης, δεν είναι σίγουρο ότι φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα και αν ξεπεράσουν το όριο, θα φέρουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Ακόμη και ο τρόπος που λειτουργεί και νομοθετεί η Βουλή και λειτουργούν τα κόμματα δεν είναι φυσιολογικός.
Οι περισσότερες «ειδήσεις» και απόψεις κινούνται μέσω του διαδικτύου και όπως είναι φυσιολογικό δεν είναι αξιόπιστες.
Επομένως για ακόμη μια φορά οι πολιτικές συμπεριφορές, ενέργειες, αποφάσεις και αποτελέσματα θα είναι πιο μπροστά από τις συνέπειες που μας περιμένουν.
Ηδη δοκιμάζεται η πολιτική δράση ενός εκάστου κόμματος και των στελεχών του και αξιολογούνται από την κοινωνία χωρίς να ξέρουμε τα ποσοστά επιδοκιμασίας ή αποδοκιμασίας.
Φυσικά το πλεονέκτημα το έχει η Κυβέρνηση που ελέγχει όλο το δίκτυο πληροφόρησης και χειρίζεται το υγειονομικό και οικονομικό κομμάτι και προσπαθεί να έχει θετικά αποτελέσματα στο πρώτο και να μειώσει τις συνέπειες από το δεύτερο.
Σε δεύτερο πλάνο έχει μπει η πληροφόρηση για τη λαθρομετανάστευση και τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ιδίως με την Τουρκία και η Κυβέρνηση επαναπαύεται στη θετική εξέλιξη που είχε προς το παρόν η αντίδρασή της στον υβριδικό πόλεμο του Εβρου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθεί μάλλον αμήχανα, χάνει συνθήματα και κοινωνικά ερείσματα και χωρίς σοβαρές προτάσεις στα θέματα που προκύπτουν, προσποιείται ότι δίνει συναίνεση και υπευθυνότητα αλλά μόνο στα αυτονόητα και δεδομένα. Αλλά και εκεί η εικόνα του ανατρέπεται από τη στέρηση εξουσίας και επιθυμία μερικών βασικών στελεχών του …να γυρίζουν για να εκδικηθούν!!!
Παράλληλα έχει ηττηθεί κατά κράτος στο θέμα της λαθρομετανάστευσης και της εξωτερικής πολιτικής του και στην απελπισία του προσπαθεί να βρει «δικαίωση» στη συμφωνία των Πρεσπών, δεδομένου ότι και η ΝΔ δείχνει να είναι υποταγμένη στα κελεύσματα του ΝΑΤΟ και τα συμφέροντα της Γερμανίας.
Το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί ακόμη να αρθρώσει αυτόνομο λόγο και είναι μοιραίο να μην προσελκύει ούτε τους δυσαρεστημένους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΚΚΕ έχει την ίδια φρασεολογία και τα ίδια τσιτάτα σε όλες τις καταστάσεις και δεν περιμένουμε να αλλάξει τώρα. Απλά αποδεικνύει ότι όσο περνάνε τα χρόνια δεν έχει να προσφέρει τίποτα στο πολιτικό σκηνικό, εκτός από την περιφρούρηση της δικιάς του ελίτ.
Η «Ελληνική Λύση» και ο Κυριάκος Βελόπουλος προσπαθεί να αναπληρώσει τις όποιες μεροληψίες που δείχνει η Κυβέρνηση στην συμπεριφορά της με τους λαθρομετανάστες και με την αριστεροφοβική της συμπεριφορά που αποβαίνει τελικάσε βάρος της Ορθοδοξίας. Οι προτάσεις της Ελ.ΛΥ είναι θετικές και τεκμηριωμένες γι’ αυτό υιοθετούνται έστω και με καθυστέρηση, για να εμφανίζονταισαν κυβερνητικές πρωτοβουλίες και όχι σαν αντιγραφή.
Ο Βαρουφάκης και το κόμμα του αποδεικνύουν συνέχεια την ανεπάρκεια σε θέσεις και προτάσεις και περισσότερο θέλει να αποκτήσει άλλοθι για την υπερφίαλη στάση του το α’ εξάμηνο του 2015.
Με δεδομένο ότι καινούργιες πολιτικές δυνάμεις δεν μπορούν να εμφανιστούν στο πολιτικό στερέωμα, είναι μεγάλο ερωτηματικό πώς θα κατανεμηθούν στα υπάρχοντα κόμματα ένα μεγάλο τμήμα των εκλογέων που σήμερα είναι αναποφάσιστοι και θέλουν να εκδηλώσουν την προτίμησή τους βάσει των δεδομένων που έχει δημιουργήσει η νέα κρίση εν μέσω υγειονομικής πανδημίας.
Μπορεί να είναι νωρίς για σίγουρες πολιτικές εκτιμήσεις, όμως αν στις αρχές του φθινοπώρου, που θα έχουμε πιο ξεκάθαρη οικονομική εικόνα για τις συνέπειες της πανδημίας και με δεδομένο ότι υπάρχει και το σκηνικό του «καψίματος» της απλής αναλογικής, μπορεί να οδηγηθούμε σε εκλογές.
Το διακύβευμα θα είναι ανάλογο με αυτό που χρησιμοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις πρόωρες εκλογές το 2015 μετά το 3ο μνημόνιο.
«Ποιον εμπιστεύεστε να διαχειριστεί τη νέα κρίση και σε ποιους έχετε εμπιστοσύνη να σας βγάλουν από αυτήν;».
Τα αποτελέσματα σίγουρα θα είναι διαφορετικά αυτών του 2015 και αυτών του 2019.
Η νέα Βουλή εκτιμώ ότι θα είναι πιο συνεκτική και η σειρά των κομμάτων θα διαφοροποιηθεί…
…και το ερώτημά είναι αν θα χρειασθεί ή όχι να πάμε αμέσως σε επαναληπτικές…
