Του Νικολάου Κατσιαβριά
Ηταν καιροί που κυβερνούσαν τον κόσμο βασιλιάδες. Κάποιοι από αυτούς ήταν ενάρετοι και σοφοί και είχαν έμβλημά τους το «ισχύς μου η αγάπη του λαού». Με μυστική συνοδεία έβγαιναν από το παλάτι μεταμφιεσμένοι, ανακατώνονταν με τον κόσμο και μάθαιναν πώς περνάνε οι υπήκοοι και τι γνώμη έχουν για τους κυβερνώντες. Ωστόσο η βασιλεία είχε το ελάττωμα να είναι κληρονομική. Είπαμε, επομένως, να βελτιώσουμε το σύστημα και βάλαμε εκλογές. Πού να ξέραμε ότι το πράγμα θα εκτραπεί σύντομα και εκτός από την κληρονομιά (μας κυβερνούν Καραμανλήδες, Μητσοτάκηδες, Παπανδρέου…) οι κυβερνώντες θα έχουν και υποχρεώσεις σε αφεντικά και λέσχες και δεν θα γνωρίζουν ούτε θα νοιάζονται τι κάνει και τι σκέφτεται ο λαός; Και αν τους ενδιαφέρει θα είναι για να τον παραπλανήσουν; Έτσι χάνουμε όλοι.
Ήταν γύρω στο 1990. Νέος πρωθυπουργός τότε ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και είχε υπουργό Εθνικής Οικονομίας (το έλεγαν και Συντονισμού κάποτε) τον Σαρακατσάνο Λαρισαίο Γιώργο Σουφλιά. Δεν ξέρω πώς ο Λαρισαίος πολιτικός, που διέθετε κοινό νου και ήταν λαϊκό στοιχείο, κατάφερε και αναστάτωσε την αγορά. Τότε οι αγαπητοί και αυθεντικοί Καραγκούνηδες στον κάμπο της Θεσσαλίας, πάντα έτοιμοι να πειράξουν τους Σαρακατσάνους, περιέγραψαν το θέμα πολύ λιτά, μιμούμενοι ταυτόχρονα και τη λαλιά των Σαρακατσαναίων: Άει Γιωργάκο μ’! Σου ’παμαν να πάρ’ς μέτρα κι εσύ πήγες κι πήρες χιλιόμετρα!».
Κοντά τριάντα χρόνια αργότερα και έχουμε πάλι κυβέρνηση Μητσοτάκη, υιού τώρα, η οποία αντιμετώπισε μέχρι στιγμής με επιτυχία την πρόθεση των Τούρκων να σπάσουν τα σύνορα στον Έβρο. Παραλλήλως μας προέκυψε και ο κορονοϊός. Και σε αυτό το θέμα η κυβέρνηση έδειξε στην αρχή γρήγορα και σωστά ανακλαστικά. Αλλά το θέμα τραβάει μακριά και η δοκιμασία γίνεται σκληρότερη. Ανάμεσα στα «μέτρα» που έχουν ληφθεί υπάρχουν και τα «χιλιόμετρα», υπάρχουν και αστοχίες, υπάρχουν και λεπτομέρειες, οι οποίες φανερώνουν στον προσεκτικό παρατηρητή ότι και αυτή η κυβέρνηση δεν είναι ό, τι ποθεί ο ορθόδοξος Ελληνισμός.
Η πλέον κραυγαλέα και ολέθρια αστοχία κατά τη γνώμη μου είναι το κλείσιμο των εκκλησιών. Αυτό και μόνο φανερώνει ότι δεν υπάρχει στοιχειώδης γνώση, πίστη και κατήχηση στα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Κατανοώ πολύ καλά ότι ο συνωστισμός πρέπει να αποφεύγεται. Αλλά αν υπήρχε στοιχειώδης γνώση και πίστη θα γνωρίζαμε ότι στη Θεία Λειτουργία γίνεται ανάκραση του φθαρτού κτιστού κόσμου με το άκτιστο. Η Θεία Λειτουργία ανακαινίζει, φωτίζει και καθαρίζει τον φθαρτό κόσμο και εννοείται λειτουργεί θεραπευτικά σε κάθε πρόβλημα ή ασθένεια. Αν οι πολιτικοί το γνώριζαν (θέλουν άραγε να το γνωρίζουν;) θα παρακαλούσαν τους επισκόπους να οργανώσουν τη θεία λατρεία με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται αδιαλείπτως. Οι πατέρες μας πρώτα πήγαιναν στις εκκλησίες και εξασφάλιζαν τη θεία χάρη και ύστερα καταπιάνονταν με τα όποια έργα τους.
Αν οι πολιτικοί δεν τα γνωρίζουν αυτά ας ρωτήσουν τους επισκόπους. Και εάν και αυτοί δεν τα γνωρίζουν, ας παραιτηθούν όλοι μαζί για το καλό του τόπου.
Άλλο σημείο στο οποίο φαίνεται ότι δεν έχουμε την κυβέρνηση που θα έπρεπε είναι το ζήτημα των φοιτητών από το Ηνωμένο Βασίλειο. Όποια λάθη και να έγιναν, είναι παιδιά μας και πρέπει πάση θυσία να τα φέρουμε πίσω. Έχουν κορονοϊό! Κι’ ύστερα; Ποια χώρα θα άφηνε τους πολίτες της και ιδιαίτερα τα παιδιά της σε ξένο τόπο μακριά από τις οικογένειές τους σε μια κρίσιμη εποχή; Μόνο μια χώρα με κυβέρνηση χωρίς πατριωτισμό. Μια χώρα όπου η κυβέρνηση δεν έχει εμπιστοσύνη στους πολίτες της, ότι μπορούν να απομονώσουν τα παιδιά τους για 14 ημέρες. Ή που δεν την ενδιαφέρει για τους πολίτες της και τα παιδιά τους.
Άλλα σημεία είναι τα αστόχαστα υπερβολικά αστυνομικά μέτρα ή εκείνο το «δεν θα το ανεχθώ» του πρωθυπουργού. Πέρασαν 10 ημέρες «μένουμε σπίτι» για να καταλάβουν ότι υπάρχουν και άνθρωποι με πρόβατα, αγελάδες, γίδια και λοιπά. Πέρασε κοντά ένας μήνας για να καταλάβουν ότι με τις απαγορεύσεις στις λαϊκές των Αθηνών δεν γίνεται τίποτα και πρέπει να υπάρξουν παράλληλες λαϊκές αγορές. Ετούτοι φαίνεται ότι θεωρούν κύριο πλεονέκτημά τους την πυγμή και ισχυρότερο εργαλείο την αστυνομία.
Γιατί δεν εμπιστεύονται τον λαό; Μήπως δεν ανταποκρίθηκε η πλειοψηφία του λαού; Δεν συμμορφώθηκε; Τι επιδιώκουν οι άνθρωποι αυτοί; Γιατί τρομοκρατούν το λαό; Γιατί έδωσαν τόσα εκατομμύρια στα Μέσα Ενημέρωσης; Γιατί τόσες απειλές για πρόστιμα;
Τελικά, για τόσο πολύ χρόνο ήταν ανόητο το σύνθημα «μένουμε σπίτι» και ήδη έχει αποτέλεσμα την έκρηξη οικογενειακής βίας. Αν το «μένουμε σπίτι» τραβήξει κι άλλο, θα πάθουμε μαζική παράκρουση. Δεν θα ήταν καλύτερα το σύνθημα: «Συνωστισμός; Φεύγε και σώζου» ή κάτι άλλο σχετικό; Άλλωστε, αν συνεχίσουμε έτσι θα οδηγηθούμε και σε οικονομική καταστροφή; Τα εμπορικά θα ανοίξουν για να κλείσουν οριστικά, τα αρνιά θα μείνουν απούλητα και μετά το λοιμό θα έχουμε και λιμό (πείνα) …
Ναι. Να φροντίσουμε την υγεία αλλά έξυπνα. Χωρίς να καταστραφούμε.
Για να επανέλθουμε εκεί όπου ξεκινήσαμε. Ο πατήρ Μητσοτάκης το 1990 έπιασε τον σφυγμό του κόσμου, μεθόδευσαν να πάει ο Σουφλιάς στις USA «για τα αυτιά» του, τα «χιλιόμετρα» εγκαταλείφθηκαν και ο κόσμος ηρέμησε.
Το ερώτημα είναι: Ο υιός έχει γνώση και σύνεση να συμμαχήσει με την υγιή πλειονότητα του λαού και τον κοινό νου ή θα επιμείνει στο «ξεχάστε το Πάσχα»;
