Λάβαμε και δημοσιεύουμε την εξής επιστολή:
Ανηφορίζοντας προς την Οθρυ και το «ΤΣΑΤΑΛΙ», προκειμένου να γεμίσω μερικά μπουκάλια νερό από την πηγή της «ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ» και ταυτόχρονα να δω μερικά οικόπεδα με την προοπτική να κατασκευάσουμε εκεί ένα νέο οίκημα για πολλές χρήσεις και την απόδοσή του στους συμπολίτες μας (πυροφυλάκειο – παιδικές κατασκηνώσεις – ορειβατικό σπηλαιολογικό κέντρο κ.λπ.) αντίκρισα, αλλά περισσότερο ένιωσα την πλήρη εγκατάλειψη αυτού του βουνού των ΤΙΤΑΝΩΝ. Φέροντας δε στον νου μου τις υποσχέσεις όλων των κυβερνήσεων, των περιφερειακών και δημοτικών αρχών, περί ανάπτυξης της Οθρυος, ως ναυαρχίδα μάλιστα ανάπτυξης της Νοτιοδυτικής Μαγνησίας…!!!, αντικρίζοντας παράλληλα τη σημερινή εγκατάλειψη, μου γυρίζουν τα έντερα και ταυτόχρονα αναλογίζομαι τι έκανα εγώ για τον τόπο μου και την Οθρυ;
Οσοι δε συμπολίτες μας έκαναν ένα σπιτάκι στο βουνό, με την προοπτική να υπάρχουν νερό, ρεύμα και όλα τα κοινωνικά αγαθά που υπόσχονταν όλες οι αρχές, για να αρχίσει να γίνει αξιοποίηση αυτού του πανέμορφου βουνού, αρχίζουν σιγά – σιγά να τα εγκαταλείπουν ή προσπαθούν να τα πουλήσουν, αφού βιώνουν την πλήρη εγκατάλειψη από τις αρχές…
Ακόμη και οι εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν από το κράτος για να τιμήσουμε τους νεκρούς της τραγωδίας με το C-130 το 1990 στο «ΤΣΑΤΑΛΙ», από τότε που απεβίωσε ο παπα – Καλαμίδας έχουν ρημάξει και αυτές, αφού δεν υπάρχει κάποια αρχή να τις συντηρεί…
Τελικά κατηφορίζοντας προς την «ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ» για να πάρω νερό, δεν τα κατάφερα και γύρισα πίσω, αφού ήταν αδύνατη η πρόσβαση Ι.Χ. σ’ αυτή!!!, καθότι ο δρόμος ήταν γεμάτος λακκούβες και χαντάκια από τη διέλευση αγροτικών αυτοκινήτων στην περίοδο των βροχών!!! (θέλω, δε, εδώ να τονίσω ότι το νερό της «ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ» το έχουμε μετρήσει στο παρελθόν και πέραν της γευστικότητάς του, περιέχει μηδέν κολοβακτηρίδια!!!). Η δημοτική αρχή δεν μπορούσε να στείλει ένα μηχάνημα και ένα φορτηγό με χαλίκι να γίνει ο δρόμος προσβάσιμος καθώς το νερό αυτής της πηγής κάνουν χρήση πολλοί συμπολίτες μας!!!
Χρήστος Καραζούπης
– Επίμονα ενεργός πολίτης
*** Ενώ τελείωσα αυτό το κείμενο και το είχα έτοιμο για αποστολή, έμαθα ότι αυτοκτόνησε συμπολίτης μας, ογδόντα χρόνων, κρεμασμένος από κερασιά στο «ΤΣΑΤΑΛΙ» έξω από το καλύβι που διατηρούσε… Αυτό και άλλα δένδρα, όπως και τον κήπο του, ο συγχωρημένος τα πότιζε με νερό σε μπιτόνια τα οποία κουβαλούσε με το μηχανάκι του (!!!) από την ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ τα άδειαζε σε βαρέλια και από εκεί στον κήπο και στα δένδρα (μερικές φορές βοηθούσαμε και εμείς τον αείμνηστο αδειάζοντας βυτία με νερό από την ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ στα βαρέλια του). Από τους τελευταίους φύλακες του βουνού των ΤΙΤΑΝΩΝ!!! – ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙ…
