Της Μαίρης Παπαδημητρίου
Εμείς οι Ελληνες είμαστε λαός απρόβλεπτος. Θα περίμενε κανείς να κλεινόμασταν στα σπίτια μας, σύμφωνα με τις οδηγίες των κυβερνώντων; Και οι περισσότεροι, η πλειονότητα, θα υπακούγαμε, συμπληρώνω εξ ιδίων τα αλλότρια.
Αλήθεια ποιος προφητικός από τους αρχαίους προγόνους μας, που έζησαν χιλιάδες χρόνια πριν, θα μας άφηνε κληρονομιά τόσο σοφά ρητά; Αυτά τα μαθαίναμε πολλές δεκαετίες πίσω από καλούς καθηγητάδες και δασκάλους που μας έπαιρναν από την πατρική φωλιά και σιγά – σιγά μας μάθαιναν γράμματα, καλά γράμματα – σπουδάματα.
Τώρα βέβαια η τεχνολογία έχει περάσει στην ανθρώπινη προσέγγιση και τα νεαρά βλαστάρια μαθαίνουν να χειρίζονται άψογα τα κινητά τηλέφωνα των γονιών τους, οι οποίοι καμαρώνουν για τις επιδόσεις των παιδιών τους. Προσωπικά η εξέλιξη αυτή μ’ αφήνει εντελώς αδιάφορη, πολλοί διατείνονται και με δίκιο τους ότι δεν μπορώ να προσεγγίσω τον κόσμο των κομπιούτερ. Με το πάτημα ενός κουμπιού βρίσκεις όποια πληροφορία θέλεις. Ασφαλώς και τη δέχομαι σιγά – σιγά, όμως, με τις έτοιμες πληροφορίες, τις σερβιρισμένες στο πιάτο, εννοώ το χαρτί, το ανθρώπινο μυαλό αρχίζει να αδρανεί, να τεμπελιάζει.
Οπότε μετά από μια ατελείωτη παρένθεση, ξαναγυρίζω στο θέμα μας, στην πανδημία που μας προέκυψε από τον κορονοϊό, τον άρχοντα του 2020 που εμφανίστηκε με δυναμισμό στην Ουχάν της Κίνας και εξαπλώθηκε στον πλανήτη.
Ανέφερα πλανήτης και αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό ο Αμερικανός πλανητάρχης που αγνόησε τον ιό και όταν είδε τον ορυμαγδό που προκάλεσε ήταν πια αργά. Αλλά και από την αντίπερα πλευρά του Ατλαντικού ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου με την ανεμελιά του ήθελε να αποδείξει ότι είναι άτρωτος και γέμισε το κράτος του με κορονοϊό και πρώτο και καλύτερο τον εαυτό του.
Κι εμείς εχέφρονες Ελληνες με το DNA που έχουμε, τη λεβεντιά που κρύβουμε μέσα μας, καταφέραμε να είμαστε κράτος προς παραδειγματισμό. Η Ιταλία και η Ισπανία κονταροχτυπιούνται για την πρωτιά σε θανάτους, ακολουθώντας τη Γαλλία και τη Γερμανία με τις άγνωστες βουλές της Φράου να μας θυμίζει ένα εφιαλτικό τέρας της μυθολογίας.
Οι χαλεποί καιροί που ζούμε, όμως, μ’ επαναφέρουν στην τάξη. Ανετα, όμως, μπορώ να αναφερθώ στους «νταήδες» που δεν λογαριάζουν ούτε κράτος, ούτε την οικογένειά τους. Καλοί μου άνθρωποι, όπως μας αποκαλούσε και μας διασκέδαζε ο Θανάσης Βέγγος, επανέρχομαι, μη σκέφτεστε εγωιστικά, μπόρα είναι θα περάσει, γιατί με τον αμείλικτο κορονοϊό καμία ομπρέλα δεν μας σώζει. Με την Ανάσταση του Χριστού μας και μέσα στα σπίτια μας η Ανάσταση θα έρθει κοντά μας. Υπομονή όπως λέει και το γνωστό άσμα, πλησιάζουμε!!!
